19 resultaten.
Slotstuk
netgedicht
4.1 met 7 stemmen 149 nevel dekt de aarde toe
in flinterdunne lagen
vogels zwijgen
op een tak vol dromen
de dag sluit zich met
een fabelachtige stilte
kon ik dit omhelzen
eender zijn
in die
verademing komen……
heide
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen 268 avondwandeling
door allerlei tinten paars,
samen slenteren…
aan zee
netgedicht
4.9 met 7 stemmen 639 ondergaande zon
avondwandeling aan zee
wat een rust geeft dat…
Avondwandeling
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 177 Weer loopt zij datzelfde zanderige pad
waar aan beide zijden grenzen vervagen
hervindt ze haar verleden in taal gevangen
zo graag zou zij vandaag nog willen vragen
even raken, even aanraken, zoals jaren geleden
maar na die ene laatste wanhopige blik
terwijl harmonieus zwijgen vele vingers vlocht
vervloog haar jeugd en hield zij op te bestaan…
Emoties en Kilte
hartenkreet
4.5 met 13 stemmen 600 Een avondwandeling door het bos
vogelgeluiden verbreken de stilte
voetstappen gedempt door het mos
trillend van emoties en kilte…
Avondwandeling
gedicht
3.6 met 89 stemmen 96.521 Wij hebben ons vandaag verlaat!
Pas bij de laatste brug
Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat,
Daar keerden wij terug.
Achter ons dekt de witte damp
De schemerende landen.
Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp
In loveren warande. . .
Wat gingen wij vanavond ver
Het werd alleen tè laat:
Nog verder dan de gouden ster
Aan blauwe…
Avondwandeling
netgedicht
3.3 met 7 stemmen 596 Het parcours was nat
het regende lichtjes,
ik stierde op een zwarte schim
zichtbaar in verloren lichtjes.
M'n benen stappen argeloos door
voeten benen droogjes mee
water streelt m'n hoofd
't gutst in het riool.
Zo'n zee van rust.…
avondwandeling
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 476 Avondwandeling
met de maan als metgezel
hoor ik enkel het geluid van mijn gedachten…
Ik schrik van een schaduw
het geluid wordt luider
ik denk te veel…
Ik versnel mijn stap
de maan volgt me op de voet
het lawaai in mijn hoofd ook…
Ondertussen ren ik verder
gedachten worden oorverdovend…
Nog even, nog een klein stukje
ik ben er, ik sta stil…
Avondwandeling
poëzie
4.2 met 12 stemmen 1.649 Wij hebben ons vandaag verlaat!
Pas bij de laatste brug
Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat,
Daar keerden wij terug.
Achter ons dekt de witte damp
De schemerende landen.
Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp
In loveren warande ...
Wat gingen wij vanavond ver,
Het werd alleen tè laat:
Nog verder dan de gouden ster
Aan blauwe hemelstraat…
Verstoorde wandeling
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 39 het heeft in de krant gestaan
buizerds vallen fietsers aan
in de buurt van Eexterveen
bij de Duunsche landen
zal het zeker veilig zijn
voor een avondwandeling
we keren toch maar om
als wij gewaarschuwd worden
in de velden roept een koekoek…
Angst
snelsonnet
4.7 met 7 stemmen 139 Een avondwandeling hier door mijn wijk
Er heerst een diepe stilte in de straten
Het is, besef ik nu, compleet verlaten
Ik zie gewoon geen mens, waar ik ook kijk
Toch hoeven wij nu niet meer bang te zijn
Er zit hier geen leeuwin, het was een zwijn…
Het laatste nieuws
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 159 Het maanlicht weerspiegeld
door twinkelende sterren
in mijn waterige ogen
met herinneringen bedekt
aan onze avondwandeling
door glans van natte straten.
In de sprankelende helderheid
wegdromend met het beeld
mijmer ik gestaag ingetogen
om de kilte te doen weren
zoals we gearmd aandachtig
het laatste nieuws weer bijpraten.…
- Wakker worden -
netgedicht
4.4 met 22 stemmen 206 De poëtische nacht, ze treurt
ruikt de troost zo duister als rozenhout,
ruikt amberkleurig meerduidigheid
de inhoud ademen zonder te kijken, ruikt
naar dampend geurende rozemarijn
lijk de korte avondwandeling,
het gevoel van daadwerkelijk uitgeslapen zijn.
Het gevoel van wakker worden
tegen de achtergrond....…
Weemoed
netgedicht
2.9 met 7 stemmen 181 zomer voorbij
droef stemmende herfstwind
een lange winter voor de deur
mijmerende avondwandeling
over schone larie
en duister zeer
vanavond geen maan
de schijn ligt ergens verscholen
in 't glimmende gras
ook als 't lichaam rust verdient
is het voor het hoofd
vaak moeilijk wennen
het is nacht en donker
ik denk niet dat hij het merkt…
Verboden avondwandeling
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 93 De heer van Meegen,
had even tegen de avondval
Een wandeling willen plegen
Die van rechtswege
niet plaatsvinden kon
De heer van Meegen, vrij verlegen
"Ja zeg hoort u toch eens even,
Wat zullen we nu gaan beleven,
Het recht is me als mens gegeven,
te wand'len waar ik lopen wil"
De heer van Meegen
Had even tegen avondval
een wandeling…
Zon en Maan
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 438 de kamer rond
als de man des huizes
die je ook was
Je hebt zolang je kon geprobeerd te blijven
om er voor mij en je zusje te zijn
ons te beschermen
En dat doe je nu nog steeds
Als ik met je zusje een ochtendwandeling maak
zwaai ik naar de zon
want de zon in mijn leven dat was jij
En dat ben je nog steeds
Als ik met je zusje een avondwandeling…
De pad
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 218 Ik ben een pad
Wie doet me wat
Ik spring op en neer op mijn gat
En als jij mij wilt pakken
Dan zet ik jou te kakken
Want ik ben sneller dan de wind
Dus denk niet dat je mij ooit vindt!…
Bruiloftslied
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.101 De avondwandeling doen wij om de wallen,
Zien saam zonsondergangen tegemoet
En kudden keren naar de stallen.
Maar soms speur ik in Westenwinden
De zeeën waarover zij woeien.…
Zomergenot en Almanakken-Koorts.
poëzie
2.8 met 6 stemmen 1.384 TOLLENS liet ik tot mij spreken
Door zijn „Avondwandeling”;
Ach, wie kwam de draad verbreken
Van mijn zoete mijmering?
Briefjes waren ’t van de vrinden,
Redacteurs met drang en klacht;
Zetten, drukken, vouwen, binden,
„Holland” roept: „Aurora” wacht!…