Alle inzendingen over baar

.' III Leed als de golven van de oceaan die baren witte blaân van bloesems. Leed als van blaren aan de bomen. Bomen die kruinen worden, kruinen: der bergen wit gehelmde horden. Het arme leed wanneer het wordt ontzaggelik in het dragen aller leed, wordt scheppend leven weer.…

En thans: verdeeld in vijandlijke legers Kampen allen de verwilderde strijd, Of overwonnenen of trotse zegers In elk hart wijkt Vriendschap voor norse bare nijd.…

Gij die uit zoute baren* 't Vlamvurig hoofd onuitgedoofd* liet blijken, Schift* toch de grijze scharen* Voor ’t driftig* schip, laat golven angstig wijken. Blanke Goddin*, Voer mijn lief in De wel-gewenste* steden*, En breng mijn vrouwe Gelukkig en behouwen Thuis met vreden.…

Ligt Bles eindelijk finaal op de baar Dan nog komt zijn paardenhaar U te pas, In uw paardenharen matras, En, dineer je bij een Kees, Dan eet je zijn rookvlees.…

vreugde van de winter-landen kent; zo gij geen liefde zoekt in strakke dag-gelaten, en zelfs geen luistrend oor naar duistre nachten wendt; zo gij - wier gulz'ge droom zijn weer-glans dacht geboren ter woel'ge waatren van het hevigst levens-feest, - thans gaat, gelaten en verlate' in zee, verloren in 't welvig-wadend spel waar de avond-bare…

Hij vliegt er heen, en mat en moe Zit daar de man, met de ogen toe, En met de handen samen; En, daar hij, met een bars gelaat, Schier spraakloos voor de oude staat, Zegt juist de trapper: ‘Amen!’ ‘Wat bidt gij?’ zegt hij, ‘onglukskind 't Is hier nog tijd van zingen. Ter balken op, en geef mij wind! Pas beter op uw dingen.’…

't Is heus wat anders dan zich laten baren; men meet de dood soms na, bij vol verstand. Tegen de vijf die suffend, zat van dagen, gelijk een nachtkaars uitgaan, opgebrand, zijn honderd die gefolterd in hun doodszweet baden. De dood is niets misschien, het doodgaan alles.…

Nu zetelt hij in 't water, baar na baar Ziet hij al lachend rijzen na elkaar, Daar schatert hij en spant de blanke arm, En door het water gaat een luid alarm.…