Alle inzendingen over besluiteloosheid OR gevoel

op vakantie zag ik jou gevoel bekroop me van binnen gevoel niet te beschrijven jij voelde dit ook gevoel voor mij alleen voor mij geluk stroomde mijn lichaam binnen geluk dat ik met jou deel geluk nooit teveel de laatste dag gevoel gevoel dat ik niet wil voelen pijn verdriet afscheid voor eeuwig? tijdelijk?…

Raar kan het gaan, Zo denk ik dan. Een Zoen, daar blijft het dan bij. Intens, maar heftig. Een moment, niet meer en niet minder.…

Beredeneren, realtiteit, verstand gebruiken, van tijd tot tijd Orienteren, adequaat, concluderen, met regelmaat Emoties tonen, nemen en geven durf te voelen dat is leven!…

Een gevoelige mug in Meeken Had erg naar een mens uitgekeken Zo'n warmbloedig persoon Van wie je gewoon Vaak heel veel op kunt steken…

Gedachten in mijn hoofd schrijven poëzie voor jou Gevoelens in mijn hart maken de man in mij wakker Tinteling in mijn vingers voel ik bij jou Jij kan onweerstaanbaar beminnelijk zijn Samen met jou de ladder naar de hemel beklimmen Ons paradijs hier op aarde Wij zijn voor elkaar geboren Wij zijn voor elkaar…

Hij schreeuwt in alle talen maar de hare kent hij niet Toch is het snel weer stil als hij haar tranen ziet…

hoe moeilijk is het om duidelijk te zijn probeer eens uit te leggen hoe het voelt hoe voelt het echt loop niet weg blijf even staan gevoel is zuiver het echte gevoel het maakt niet uit maar loop niet weg stel je open durf te voelen voel de pijn voel het verdriet voel je sterk maar vooral voel…

Ken je dat gevoel van binnen Liefde heeft je in zijn macht Gevoel, dat kun je niet verzinnen Dat heb je, want dat is zijn kracht Dag in dag uit die warmte voelen Dat is het mooiste wat er is De kriebels na het samen kroelen Dat kost je niets, dat is gratis…

Mijn gevoel, zo leeg, zo eindeloos alleen. zoals een golf glijdend over water. hopend ooit de kust te halen.…

omarming doet verzachten, maar het zijn alleen gedachten, die sterven door obsessie, machteloosheid en agressie, want de realiteit zo meedogenloos, laat jou gaan, belangenloos... zonder te weten, zonder pijn, dat ik in de menigte wegkwijn....…

Niemand die weet hoe het voelt om in een kooi gevangen te zitten samen met DAT GEVOEL!…

Alles om me heen grijpt me aan alleen mijn houvast zal blijven staan gedachten stellen niks meer voor het houden van dat gaat door Het kan vol van liefde zijn koesteren zul je deze tijden zoals de smaak van een oude wijn door "deze" liefde moet ik je vermijden…

Als ogen mogen voelen Waar lippen aan proberen te tippen Is de liefde niet alleen lust…

Een tinteling, een gevoel. Misschien is dat wat ik bedoel...…

lief, zo veel vragen voor een leeg gevoel en ik huil, jij hebt nog steeds niks door...…

Gevoelens Gevoelens zijn vaak moeilijk uit te leggen Het is vaak moeilijk om te zeggen wat je voelt, zodat de ander weet wat je bedoelt. Ik lieg niet als ik zeg dat diabetes een moeilijke ziekte is. Ach zegt men, daar wordt je 100 mee! Zij weten niets over het gevecht wat je dagelijks voert en wat je van binnen zo beroerd. Bij alles…

een zachte rilling volgt verlos mijn gevoel van het glanzende in jouw sprookjeswereld ik word belogen en zie constant emotie winnen van verstand -jouw streling zacht bedreven hand geef mij autonomie -zelfbeschikking- -rustige gemoedstoestand kies of laat mij los gevoel dominant -alsjeblieft!.. laat mij los .…

Gevoel kan zijn verlangen, pijn... Gevoel ongrijpbaar... Nu eens contra ratio, dan weer één met haar…

Het rad des tijds betrachtend 't Gevoel te moeten Op zoek naar de ultieme grens Ambitieus verlangen, eervol streven Het vervullen van een wens 't Gevoel te leven Aan de horizon nieuwe beloftes glooiend Invulling voor de zin van het bestaan Gelegenheden, zich ontplooiend 't Gevoel ervoor te gaan…

Een blanco gevoel van binnen, Geen idee hoe ik moet omschrijven hoe ik me voel. Laat staan waar ik moet beginnen, Of hoe ik moet zeggen wat ik bedoel.…

Ik heb mijn gevoel even uitgezet.…

`s Avonds huil ik, niemand die het hoort of ziet. Iedereen ziet mij lachen, maar dat is gespeeld. Niemand zal begrijpen hoe ik mij voel, niemand zal begrijpen wat er mis is. Dus laat mij `s avonds maar huilen, waar niemand het hoort of ziet.…

Werkelijkheid is anders toch is gevoel mijn medicijn ik trek van buiten diep naar binnen en laat het nooit meer los.…

dagen vol met zorgen uren met verdriet wachtend op de dag van morgen was die er maar niet hoop is een illusie gebleken niets is wat het lijkt ik raak op mezelf uitgekeken maar er is niets waaruit dat blijkt iedereen ziet een tevreden mens de buitenkant is zo tevree de binnenkant op orde is mijn wens rot gevoelens, weg ermee! verstopt…

de wind raast door de straten iedereen probeert te verzetten niemand lukt het de wind blaast alles weg mijn gedachten mijn dromen de regen maakt mijn tranen onzichtbaar onvoelbaar de regen spoelt mijn onzekerheid weg pijnloos…

Soms denk ik dat mensen mij mogen... Vaak denk ik dat mensen mij haten of dat ik geen vrienden heb... Meestal denk ik dat ik onzichtbaar ben voor de ander of dat ik niet besta... Vaak voel ik me buitengesloten, alleen en hatelijk... Nooit voel ik me gewild, maar ook niet verdrietig... Soms weet ik gewoon niet wie ik ben....…

wie beschrijft mij 'tgeen gij zijt, Gevoel van 't kloppend harte! Wiens werking vaak de ziel verblijdt, Maar meer nog klemt in smarte! Gij, mijner dichtkunst ziel en doel! Gij zijt de bron mijns levens! Maar, overweldigend gevoel! Die van mijn sterven tevens! Gij zijt de onwederstaanbre gloed, Die mij tot dichter maakte!…

Hoe ik me voel dat kan je niet begrijpen Er over praten, het is moeilijk uit te leggen Ik kan het niet verwoorden De juiste dingen niet meer zeggen Ik wil je helpen ik wil je steunen een knuffel geven, een stukje hoop Maar de juiste woorden krijg ik niet gevonden Ik wou dat ik ze kon helen Al jouw wonden…

angst en pijn niet boos, alleen maar blij dat ik eindelijk mezelf weer kon zijn wat voelde het goed me niet meer alleen te hoeven voelen niet verlegen, juist met volle moed wetende dat men het ook goed kan bedoelen wat voelde het sterk om weer met het leven mee te durven doen en ondanks zoveel moed, en zoveel werk mis ik nu toch het gevoel…

Die man daar Tegenover mij Het hoofd diep in de kraag De snor Zo morsig als maar kan Die stelt mij zo de vraag Of ik wel met hem mee wil gaan Hij heeft een stil verdriet ’t Gevoel dat ik dat wel begrijp Terwijl hij dat niet ziet Hij heeft gelijk Hij pakt mijn hand Ik kan het niet negeren Dus loop ik mee En ben benieuwd Ik durf wel wat…