Alle inzendingen over bezwangeren

als de engelen zingen en de hoorn is geblazen is de lucht bezwangerd van de gekken en de dwazen want wij zijn niet van hier wij komen van ver, van daar waar het altijd licht is en waar wij houden van elkaar als de engelen zingen en de hoornen zich laten horen door de zuivere tonen te laten zuiveren door de lucht weet dan dat de liefde…

jouw stem is mijn adem een omhelzing een streling door vruchtbare winden jouw aanraking een warme bezwangering van vurige liefde…

…en bezwanger voor mij wolken met de mooiste muziek, hoorbaar water van levensbelang. …en hang mijn fluwelen schaduw rondom je gestalte wanneer je straks gaat. Cape en capuchon je met mijzelf, want in die plooien ligt iets van toen en het warme geheim, de kus in het donker.…

Wil ik eigenlijk wel een vrouw die zich aan mij wil binden door zich te laten bezwangeren? Die haar eerste echtgenoot al in de armen van een andere geliefde had gedreven? Ik heb beslist dat ik mijn leven niet wil delen met iemand die al van het begin haar slag probeert thuis te halen met manipulatie.…

Zoetgevooisde hymnen en lofzangen bezwangeren de blauwe lucht Woorden zonder betekenis noch toekomst dwarrelen neer als herfstbladeren in het altijd mistig okeren ochtendgloren Terwijl een vrolijke rouwstoet van dierbare herinneringen als een slang door het rottende groen sist en de grond zich opent als een vuilbruine schede gaapt…

wie heeft nog nood aan poëzie als het gaat om zichzelf aan de hand slaan en de lichtvaardigheid zwaar over de rand tolt wie wijst me het ongenaakbare aan met vingers van vertrouwen en het geweten van de onderbuik van al wat is ligt met de bezwangering op de maag en ook daar is doorgang van moeilijk te verteren metaal trekt zware strepen…

glijden we over vloeren de hoeren van deze dagen en soms eens van nachten met onze glazen muiltjes te los om vast te blijven prinsen genoeg onderweg schrijden ze maar verder dit hoog geheven pinkje mijn prins, mijn toeverlaat mag je aanraken en meer nog met je lippen bezwangeren wij zijn dames onder heren tenzij u anders wenst, dan zijn…

jaren worden vermeerderd door het spiegelen in gebroken scherven nog een paar era gisten dan zal mijn echte gezicht door mijn voorhoofd persen het zal wel wat sporen nalaten een paar lijnen of zeventien maar ik zal niet meer klinken als wat hol fruit dat zijn eigen vruchtvlees niet kan bezwangeren en mijn stem zal voorbij mijn huig schieten…

verdwijn als de bliksem doorslechte vrouw voordat ik je bezwanger met mijn nu en dan opgerukte hanger je hebt mij alles ontnomen waarvan ik uitermate veel hou je hebt mij gepezeweefd met je doordrammend geklaag je monsterachtig snerpend gezaag dat sneed door dik stammige bomen te lang heb ik op ‘niet willen horen’ geleefd wat er van jou…