Alle inzendingen over bomen OR Den Bosch

Was Marilyn nu nog maar in ons leven Dan zeiden we: wat blijft ze toch gewoon Dan waaiden alle asbestwijken schoon En zou de wind een extra duwtje geven Aan Edith Bosch en Marianne Vos (Zij achterop bij haar! Dán gaat het los!)…

Die Oeteldonkse Bosch was een genie befaamd om ongezouten fantasie. Je ziet er monsters, duivels en demonen. Wordt u door die gedrochten wee en hol? Neem dan een grootse, zoete Bossche bol!…

In Den Haag houden ze van ‘t kappen van bomen op het Plein zouden de bomen te veel dromen Langs de grachten en de straten en zelfs in een bos is een boom maar een boom en dus altijd de klos Immers mensen willen scoren en de beste blijken dus is hun pad bezaaid met houten, stramme lijken Van parken maakt men multifunctionele plekken waar mensen…

ik wachtte op wat moest gebeuren, morgen te dicht opeengehoopte mensen die ontploften een avond te vroeg genoeg beschuldigde sarcastisch alles rondom mij zonderde mij voor de micro af een kloppend hart, een bom…

De opknapbeurt van Paleis Huis ten Bosch Wordt 25 miljoen Euro duurder Maar ja, wie wordt hier nou de nieuwe huurder En dit gebouwtje is toch total loss De Dam, de Eikenhorst, ons Griekse pandje 'K ben niet voor niks de koning van dit landje.…

Een mooi gebaar van Willem Alexander 'Geef vluchtelingen in ons land een thuis' Geen bordkartonnen hok maar een echt huis Maak zo van een migrant een medelander De Eikenhorst, ten Bosch, wordt even slikken Maar hij is graag bereid wat in te schikken.…

Een nazaat van een regentesk geslacht En zelf bestuurlijk ook royaal ervaren Mag nu het onderkoningschap gaan klaren Al was de procedure wel verdacht Hier rapt Piet Hein zich fietsend vast wat los Voor eigentijds advies in Huis Ten Bosch…

Geen leuke avond daar in Huis ten Bosch, Want wie er straks ook wint, de hel breekt los.…

De schaamteloosheid, als onrecht met een combine met macht, verminking van moraal, willekeur van maatstaf en de taal, verbannen uit het prisma van ethiek bestaan, verveelt zich in weerwil van humaniteit, lijkt een metafoor waarover we struikelen, denkbeeldige scheidslijn aan een horizon, een akkoord waarin niet ieder woord op schrijdend…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Zij is de Stem van en voor 't platteland Waar veen geen smeulend vuur meer is maar brand Oostvaardersplassen zet zij naar haar hand Voor woningbouw tot Urk en Swifterbant En dwars door Zeeuwse schorren, Friese slikken Tot in Den Haag de bom barst... hoor hem tikken!…

Reeds is het statig eiber-paar gekomen, 't geduldig rijs wringt stil de knoppen los, de zoele lente luwt door 't zonnig bosch en wiegt mijn geest in weemoeds-zoete droomen. Violengeur stijgt op uit vochtig mos, een bronzen gloed verjongt de dorre boomen, en primula's en dotterbloemen zoomen de groene wei met gouden voorjaarsdos.…

Aan de Joffren* Anne en Tesselschae Roemer Visschers gesonden naer* haar vertreck vanden huijse te Muiden, in 't jaer 1621, spreekt Orpheus* met sijn stem en vinger Maeckte eertijdts den* boomen voeten, Datse* bij gekroonde* stoeten Liepen nae* den soeten singer.…

Een wilde wingerd omarmt lieflijk de grote den voor mijn huis Haar takken wiegen zacht heen en weer op het ritme van een warme bries Kon ik zijn als die boom mijn gevoelens laten stromen op het getij van het bestaan en me laten omarmen door 's levens ranken…

Tegen elk lichamelijk pijntje is er wel een medicijntje. Ben je ziek, gewond of naar, staat bezoek met bloemen klaar. Is er ook een medicijn tegen innerlijke pijn? Leeft men dan ook met je mee met een bloemetje? Welnee! Raak je in je ziel gewond dan lijk je uiterlijk gezond en voer je je genezingsstrijd in gelaten eenzaamheid.…

In de kastanje is het feest daar zitten honderd pietjes. Ze zingen allemaal in koor de mooiste vogelliedjes. En ik? Ik kom heel stilletjes ook even op visite. ‘k Zit in mijn tuin bij het getjilp tevreden te genieten.…

Probeer en keer de dingen naar een positief gevoel Probeer en leer van dingen Kom zodoende tot je doel…

Tintelend mysterie Twinkelend kristal Lieflijke materie Spiegel van ’t heelal Bikkelharde gratie Tedere cesuur Simpele creatie Edel avontuur. ’t Magisch beeld der sterren bracht ons samen hier riep ons tot twee-eenheid: rozekwarts en stier. -------------------------------------------------------------------- Toelichting: Met dit…

Er was eens een heertje in Assen dat wandelde steeds door de plassen. Z'n vrouw zei: 'Man, trek je kaplaarzen an, anders moet ik je sokken weer wassen'.…

Soms kan je het praten maar beter even laten en zonder woorden zeggen wat je hebt uit te leggen.…

Soms kan ik me zo treurig voelen. Waarom? Ik weet het niet. Het komt me zomaar overspoelen. Die moedeloosheid, dat verdriet. Soms kan ik me gelukkig voelen. De hele wereld kan ik aan. Het komt me zomaar overspoelen. Die blijheid, ‘k lach en zing spontaan. We kennen ze toch allemaal, die ups en downs in ’t leven? Zo’n up mag van mij héél…

Soms moet je je gedwee gewonnen geven. Je weet: je hebt je best gedaan. Maar ondanks al je ploeteren en streven is het toch ergens mis gegaan. Een nederlaag gelaten accepteren, terneergeslagen verder gaan. Proberen van ’t fiasco iets te leren… Hoe pak je dat in al je wanhoop aan?…

0, wist je `t nog niet, ik snoep toch niet meer? Nee dank je, nee heus, ik hoef echt niet meer! Ik doe aan de lijn, zo voel ik me fijn. Zeg, dring nu niet aan, ik laat het toch staan! Of zal ik één keer...? Hè nee, nou niet weer...! Ach, geef me dan maar één stukje, heel klein. Maar morgen dan doe ik echt weer aan de lijn!…

Lach eens naar een ander Tuur niet naar de grond Laat je ogen stralen Kijk toch in het rond. Praat eens met een ander die dat nodig heeft Laat je hart toch spreken Dan weet je dat je leeft.…

Ik vraag me af hoe je je voelt wanneer je moeder overlijdt en jij, jij hebt haar jaren genegeerd. Voel je dan wroeging, voel je spijt, wanneer je hoort: straks wordt ze gecremeerd? Ik vraag me af hoe je je voelt als zij wordt weggedragen En jij, jij bent te trots daarbij te zijn. Voel je dan iets van binnen knagen? Of blijk je eenzamer dan…

‘k Ben moe en toch lig ik nog wakker. De dag passeert weer de revue. ‘k beleef opnieuw wat er gebeurde, vanaf vanmorgen vroeg tot nu. Gedachten dwarr’len door mijn hoofd heen als vlokken sneeuw, zo lokkend loom. En door die wazigwitte wereld Glijd ik van werk’lijkheid naar droom……

Maar dan ineens, dan merkt ze dat ze huilt en op haar wang voelt ze een traan. Ze is zo bang; hoe moet dat gaan, als ze haar huis voor een bejaardenkamer ruilt? Dat huis waar eens haar levenstrein begon, waar dierbaren zijn meegereisd, verlaat ze nu, alleen…, vergrijsd…, Om te vertrekken naar haar eindstation.…

Iemand zei: ‘Die herfst? Als je het mij vraagt, mogen ze hem overslaan, maar niemand vraagt het mij…’ En ik? Ik kijk melancholiek die goudomrande wereld aan en voel: die herfst, die hoort erbij.…

Telkens weer als je een grens een stukje kan verleggen is daar een nieuwe horizon die heel veel heeft te zeggen.…