Alle inzendingen over bomen OR Den Bosch

In Bossche bollen pronkende brunettes Christina Aguilera om half twee Dan Dansen met Oranjes (voor tv) En chocoladepaaldansmajorettes De dertigste april: dat komt wel rond (ik lees nog even over wat er stond)…

Den Haag, kankerstad Groen geparkt, zwarte kaden Boom en mens sterven.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

gelijk duizend verhalen in één veelal licht kleurgebruik waarmee hij de mens portretteert, neerzet aanklaagt goed versus het kwaad tekent hij met minuscule precisie ieder detail met evenveel liefde ondergedompeld in zijn fantasierijke wereld, waar staarten rijkelijk worden toebedeeld aan een ieder, trechters steevast op koppen zitten vissen…

langzaam sloop het een in het ander en dan plots zijn dertien dorpen familie van elkander een trouwpartij in het groot; van wie krijg ik een warme hand wie staat op als de kouwe kant je kunt ook zeggen om middernacht werd de teerling geworpen, had ik zo gedacht de naam was reeds bekend en doorheen het eerste ochtendgloren zal…

Ik sta welwillend tegenover honden, maar pitbulls vind ik in- en ingemeen, in wijde bogen loop ik er omheen. Gelukkig is de muilkorf uitgevonden. Ook heel geschikt voor stadionpubliek met kwetsende racismeretoriek.…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Judoka Edith Bosch heeft de finale van de honderd meter niet gezien, omdat voor haar iemand zat die bij de start een bierflesje op de baan gooide. De winnares van de bronzen medaille heeft die man toen een tik gegeven. Het is het koningsnummer van de Spelen, Maar niets heeft Edith Bosch ervan gezien.…

Ik stond op 't duin onder maanlichte lucht, Rein blauw, dat plechtig rees en teder helde, - Of 't aarde omveilgen wou - ver achter velden, En ijle bomenlaan naar klein gehucht, En stille duinrij, ingeslapen vlucht Van doffe golven naast de lichtdoorwelde Woelgolven van de zee. De lucht vertelde: 'k Hoorde altijd graag naar 't spreken…

Schrijf wat ik niet kan eten, kan bezitten, niet kan schilderen schrijf wat niet stil blijft staan, beschrijf wat ik niet kan kweken, niet kan vangen, niet kan vergeten schrijf wat niet te raden is, te begrijpen om zelf maar te weten, schrijf over wat ik niet omhelzen kon, verwennen of verwijten, schrijf over verwildering, betreuren…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

't Is altijd wè, zo lees ik op een steen die ergens in Den Bosch iets wil vertellen... Waar leiden toch maar al die wegen heen waarmee we soms ons arme hart zo kwellen? Er is verdriet en vreugde, altijd weer en langzaam wil het leven ons dit leren, maar waarom willen we zo graag wat meer dan wat we eigenlijk kunnen beheren?…

Vocals en muziek Edwin Bosch Mooi gedaan: Edwin Bosch! Mooi geschreven Alexander!…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Tijden sluipen onverwerkt door het donkere bos gemerkt de toverstaf van het seizoen wat niet toevallig voorbij kwam takken hebben hun bladeren vrijwillig afgestaan, troost als groeisel op de kale stammen rijpt het mos non-perfectie van ieder gevoelsmoment, onmogelijk uit te drukken in een expressie van de taal naar ieders dialect…

Of de wind 't doet of niet 't wordt steeds minder zoals je ziet. Bijna geen blaadje meer te bekennen ja, op de grond, daar: zie je ze rondrennen. Alsof ze een boodschap brengen willen, je hoort ze nog net niet gillen. Bijna kaal, roodbruin op de grond, wie vindt dat ze 't leuk vond: heeft 't mis, zeker weten Majestueus staan…

Kijkend naar buiten, in al haar pracht staan daar stil maar ook vol kracht witte bomen. De vorst en rijp, maken takken wonderschoon het is prachtig, heel gewoon kale bruine takken, prachtig wit. Wie de schoonheid van natuur een wonder vindt, snapt dat ik geniet als een klein kind van dat prachtige fenomeen.…

Bosch, door z.g.n. voetbalsupporters - nov. 2019.…

de eerste helft voor beide onbevrucht, maar na de rust wordt Wimpie oppermachtig Een pass op maat wordt duikend ingekopt, de bal treft doel, het tempo wordt verhoogd, Den Bosch blijft vanaf nu steeds in control Na nog twee treffers is hij maar gestopt, met 3-0 is de vijand afgedroogd, men weet heel goed: the winner takes it all…

K’hoor ’t ruisschen der bomen, proef den claeren rivier en wensch dat dit eeuwigh, voor immer soo blijft. De woelighe baren waar de Ruyter op voer. Dien roepende kooplui, dien ploeghende boer. Mijn kettingh met koghel, dat lijckt dan zó ver. ‘K ben tusschen het volleck, en voel mij daer thuis. Ick droom dan al lezende weg, ver van huis.…

Zijn moeder Beatrix haalde hem in huis Huis ten Bosch voor de zomer Zijn vader Claus onthaalt hem thuis in 't Huis des Heren voor de eeuwigheid (s)amen!…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Laat stilte blijvend zijn waar wit van wolken waaiert over de lariks en de den Mijn wereld is van hen, van vogels veren poetsend zij nestelen nog laat Mijn boom dat is hun vogelwijk, hun nest is niet mijn home…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

stempels van een duivels kwaad het werk van een ontsnapte psychopaat die iets begroef in maanverlichte straten de gaten wachten, vullen tijd met zwijgen de leegte nam bezit van hun bestaan wat komen zou, is nimmer aangekomen eens zouden nieuwe stammen hier ontstijgen de telgen van wat ooit was heengegaan het wachten is op ooit beloofde bomen…

In Bosch' 'Tuin der lusten' wordt de liefde gevierd en bedreven Alle vormen komen in meer of mind're mate traag voorbij De tuin blijft wel de Tuin daar gevloeid zaad zeker niet zal bloeien...!…

kop* zijn ons niet bekend wie aan De Keisnijding in het Prado denkt laat varen gruw niet dat is Jheronimus Bosch ------------------------------------------------- *Brabants spreekwoord luidt: 'kaoikens (keitjes) in de kop hebben': 't rammelt daar.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

Was Marilyn nu nog maar in ons leven Dan zeiden we: wat blijft ze toch gewoon Dan waaiden alle asbestwijken schoon En zou de wind een extra duwtje geven Aan Edith Bosch en Marianne Vos (Zij achterop bij haar! Dán gaat het los!)…