Alle inzendingen over boontje komt om zijn

Boontje komt om zijn loontje, na scha en schande wordt men wijs, maar ik vraag me af, wie er langer lacht, dan die mensen die van onze centen al die weken hebben zitten bakkeleien in het Catshuis!…

Wie goed doet goed ontmoet, wie wind zaait zal storm oogsten; boontje komt om z’n loontje, wie z’n billen brandt moet op de blaren zitten: eigen schuld, dikke bult ! Met vallen en opstaan leren we onze lessen, als ezels stoten we ons keer op keer aan dezelfde steen, door schade en schande worden we wijs: karma is a bitch !…

komt om zijn loontje vroeg of laat…

komt op z’n loontje zeggen ze dan, Niet goed in je jeugd geweest, Nee beter blijf je dat beest, Ooit wat je was, hoef niet te zijn wat je word, Opnieuw herboren, voor hem doe ik een moord.…

Boontje stak zijn sigaretje aan en trok langs de Kapellekensbaan en de Dendersluis naar 't Aalsters Volkshuis om er weer schrijfvoorraad in te slaan.…

Er was een pastoor in Roermond Die vloekte wel erg ongezond 't Was 'n schijnheilig boontje Dat oneerbiedige *zoontje* God snoerde hem toen de mond…

van onschuldige schepelingen werden levens gekocht de prijs was hoog onder een rechtvaardige zee eeuwig bakzeil…

Achter de mooie vrouwen met de sierlijke hoeden, zo kreeg ik het vermoeden, zou de wellust mij berouwen. Dus waakte ik over mijn ziel en weerstond ik alle gebaren, waarmee vrouwen mannen vergaren, ook wanneer zwakte mij overviel. Ik heb mij heldhaftig verweerd, al stonden zij naakt te lonken en met hun borsten te pronken, ze zijn niet…

komt loontje niet altijd om zijn boontje? joz.le bruyn…

Oom Jaap ‘kreeg’ ooit een cryptotelefoontje Hij waande zich al jaren onbespied Wat was hij toch een grote hypocriet: Met verve speelde hij het heilig boontje En tante Jos maar lekker lachebekken: Keek maanden mee naar al zijn chatgesprekken…

Compost Turfmolm Vermiculiet Het witte boontje In nog geen week het vliesje als cocon afgelegd De plant fier rechtop Twee helften knalden open In 'no time' gigantische bladeren Alsof ze er altijd al waren De wortels een wegennet van kabels Dit plantje symbool voor de wil om te leven!…

mag het een boontje meer zijn?…

“Jammer dat het uit heeft moeten lekken Maar ondanks Gods favoriete zoontje Mag ik niet alles, als Heilig Boontje Met de ‘Mantel der Liefde’ bedekken” “Want altijd zijn er priesters die klikken En jongens die het niet langer pikken” ------------------------------------------------------------ …De paus heeft tijdens zijn Paasboodschap niets…

Later komt het ooit zover Geniet ik meer vertrouwen Komt het allemaal toch weer goed Zal ik bruggen bouwen Neem ik mij oprecht eens voor Om nu iets af te maken Zal ik er voor iedereen zijn Niet langer meer verzaken Mensen redden in hoge nood In vlammen en gevaar Met doodsverachting treed ik dan op Ik sta voor iedereen klaar Een brandend…

Het springzaad knapt, de brempeulen knallen open en jij ligt er in je wieg als een popelend boontje bij. Alles mag je worden van mij: zeeman, boswachter, archeoloog.…

Met nacht-piekeren staat slapen in de wacht en wat het je bracht was zo intiem intens gemeend en soms gemeen! Als je slaap maar op de loer blijft liggen maar uiteindelijk je geen oog dicht doet!! Maar nacht-piekeren is van alle tijden van alle nachten!!! Dus daar hoef je niet wakker van de liggen!!!! Wel te rusten!!!!!…

als een touwtje om m'n vinger wind ik je op, ik laat je er om heen draaien en trek je strak tot je geen rek meer hebt jij doet wat ik zeg, want ik heb je vast en langzaam kom je steeds verder vast te zitten tot ik zelf een probleem heb door mijn controle over jou: ...ik heb zojuist mijn vinger afgebonden...…

geselen kale bomen met naakte takken weerstaan ontdaan als zij zijn van hun zware bladerlast als wachters al die winterse boosheid op gepaste wijze zij ruisen slechts en breken de wind transformeren al die schijnbaar ontembare koude boosheid in geluid en kondigen zo op onverklaarbare wijze het voorjaar aan bomen weten nog even en dan komt…

geselen kale bomen met naakte takken weerstaan ontdaan als zij zijn van hun zware bladerlast als wachters al die winterse boosheid op gepaste wijze zij ruisen slechts en breken de wind transformeren al die schijnbaar ontembare koude boosheid in geluid en kondigen zo op onverklaarbare wijze het voorjaar aan bomen weten nog even en dan komt…

in vloeiende bewegingen het ritme van een liefdesdans staart blind op penetratie de lozing van ultiem genot schreeuwt kelen rauw en schor laat doden zelfs ontwaken ik ben klaar als jij komt…

De sterren glijden weg op de eerste dronken stralen van het speelse morgenlicht. De zon gaat waarheen ze wil, op zoek naar een kier vindt ze jouw slaperig gezicht. Loom liefkoost ze jouw gapende huid wanneer jouw ogen verward de aarde raken. Kwetterende vogels bezingen het ontwaken van de dag, geeuwend boven de bemoste…

Stiekem komt hij om het hoekje gluren maar hij krijgt nog niet echt grip toch zal het niet lang meer duren dan weet je, daar heb je hem, verhip! Dan zal hij stormen laten razen en takken rukken van de bomen nee, de tijd is niet ver weg dan zal de herfst zeker komen.…

Maar het maakt allemaal niks uit de woorden vallen rechtvooruit op vol vertrouwen kunnen wij zeggen niks te verliezen gewoon door gaan met rennen en dan lief komt het goed.…

Iedere zucht wordt breed uitgemeten in een te nauwe context Peinzend schrijf ik “ zelfbezinning “ in ledige hoofden Hun woorden schreeuwen op de blinde muur die zij steen voor steen bouwen, liefdeloos Zij donderen als jaloezie hen messcherp souffleert en zij zachtmoedigheid verwoesten Als kleinzerige dwazen verbranden zij…

Soms lijkt het leven niet eerlijk verdeeld een stap naar voor en dan twee achteruit denk je net ik heb alles in beeld komt het oneerlijke op een dag eruit Je omgeving lijkt met je mee te leven ieder doet z'n uiterste best ze willen allemaal goed bedoelde raad geven het is vaak alleen maar een test Woorden van meeleven wil je niet meer horen…

Er komt een man die zijn luie stoel verlaat, zich kalm verheft, zich naar believen kleedt, z’n baard herschikt en zich verdiept naar eigen traktaat en met zijn hand de uitstoot van het jaar behoedzaam van de rode mantel slaat, hij maakt zich even vrij om een nieuwe gesp aan zijn broekriem te maken, elk jaar komt er een gaatje…

Het mooiste komt nog! Dat zeg ik tegen mezelf Als ik door de donkere nacht ga Of als ik worstel met een zware last Het mooiste komt nog! Dat geloof ik met heel mijn hart Als ik zie hoe de zon opkomt Of als ik hoor hoe de vogels zingen Het mooiste komt nog!…

helemaal door” Klierig klepper ik met het topje van mijn vinger aan je onderlip ontwijk je meppen, schenk je sip mijn onschuldigst schuine kopje Wacht maar spuwt je donkerbruin wacht maar glinster ik blauw terug met nageltjes kriebelend langs je rug je leidt me verschrikkelijk om de tuin te laat herken ik `t afscheidstoontje akelig heilig boontje…

Stel je voor : da'k een vlo zou zijn, Kriebelen en springen, Meer van die dingen 'k zou jumpen van de gein! Stel je voor da'k een vlo zou zijn Gewoon om iemand te grazen te nemen Zou 'k springen van armen naar benen En meer van die ongein Stel je voor da'k een vlo zou wezen Zo eentje die iedereen prikken zou Wanneer er een bus…

och, ik mijmer maar wat, turend achter een raam en het water al dagen spoelt wil eigenlijk niet weten hoe zo'n vroege ouderdom voelt ben ook niet wezenlijk met de toekomst begaan wat komt dat komt, zo wordt gezegd verpakt in een verbeelde droom in die zin ben ik niet overjarig gelijk de verwachting naar morgen die evenzo in de jeugd…