52 resultaten.
Nachtmerrie
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 305 verleidend
haar lange manen golvend in de wind
De klamme vuisten klemmen zich
strak ritmisch dansende dijen
en borsten die zweetstraaltjes
glanzende zon vormen
Een ongetemde bovenaardse…
Geleend reservaat?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 88 Het onderaardse van de dingen
worden bovenaards gevoed,
doordat mensen elkaar verdringen
in werelds mengeling van culturen die
onbedoeld elkaar de weg versperren,
naar de keel grijpen als het moet.…
Kniel voor mijzelf?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 35 eeuwenoude vloek,
is mij om het even, een bestaan
tussen uiterste polen, de
draaikolk van de realiteit
de queeste van verlossing
die ik zoek, altijd komt de
spiegel van vergankelijkheid
voorbij, even lijkt alles verloren
van het zelf, het dubbele herkent
z’n eigen proces, opnieuw geboren
als overlevende kracht, wil ik niet
met het bovenaardse…
O.L.V. met de palmtak.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 114 Mijn palmtak is het vredesteken
deze neem ik heden mede bovenaards.
De tijd is nu nog niet verstreken,
Vaarwel ik stijg nu in stilte hemelwaarts.…
Oor
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 149 Ik heb een schelp gevonden
Zo’n bijzondere en fijne ronde
Hierzo, op haar lichaam het strand
Plotseling gestreeld door mijn hand
Als door de goden zelf gezonden
Ik fluister ertegen, dichtbij mijn mond
Lieve dingetjes, ik verzin ze terstond
Haar reactie is begrijpend liefdevol en zwijgend
Sereen naar het bovenaardse neigend
Verlicht toen…
Burn-out outlaw
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 135 Op een portretfoto van Willem Kloos
uit 1894, hij was toen 35 jaar, zie
ik zijn lodderige, eenzame, lege ogen
en de blik naar bovenaardse verten of
Atlantis-taferelen.
De Amsterdamse bacchanalen ijlen nog na
in zijn zwaar getormenteerde ziel, die
gebroken is door de onderdrukking van
zijn homoseksualiteit.…
Vatnajökull
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 60 Ooit was in de loop der tijden
ver voor mensenheugenis
In een tijd zonder getijden
aardgesteente in aeonen
Rond de zon raasde een storm
en op de diepbevroren bodem
Permafrostbegroeide toendra's
ijzingwekkend koude stenen
Schuren rotsen grove scheuren
in een gletsjer als morenen
Bovenaards gesternte edda
zwarte gaten diamanten…
G.O.D.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 het lijkt niet veel, niet anders dan verwacht
basis van onafhankelijkheid, vonk van oorsprong
een natuurlijk kracht, hoef ik niet
met het bovenaardse te delen,
een evolutief en wijze les waarin ik tijdloos
wordt herboren wanneer ik de ogen opensla
hoef ik alleen voor mijzelf knielen
daarmee is het goed te leven.…
Naakte Aap
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 97 afgestorven bladeren
Onbegraven naakt en blootgesteld
Aan weer en wind en Wodans elementen
Stof in wederkeer vergaan tot stof
Sterveling, als tijdelijk passant,
Strijdt om het bestaan al duurt het even
Een korte spanne tijds is hem vergund
Een intermezzo in de eeuwigheid
Stof vergaan tot stof in wederkeer
De spanningsboog voor bovenaardse…
Goudse blues
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 298 Mijn knetterwiet uit Malawi alarmeert de bodyguard
van het VVD-publiek in een bovenaardse kroeg, zij
stoot me met haar versteende koplampen naar de
uitgang, waar een hulpsoldaat van de wietcentrale
me een troostjoint schenkt, die alle blues wegblaast.
Later vind ik de kroegkoningin wijdbeens in mijn bed.…
Nudiste op de duikplank
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 163 Ze lijkt bovenaards, maar ik kijk naar Francien,
die zichzelf vaker van de onderkant beschildert
en het effect is dan ook verbijsterend schoon.
Nog even en ze springt naar me toe. Misschien
zit dat verborgen in haar glimlach, die verwilderd
aan de duik vooraf gaat, een tot leven gewekt icoon.…
ik word geroepen. Gedachten in de ouderdom 5
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 68 het lijf of is het de geest
welk ervan beroert de rem het meest
alsof een zware slaap op mijn schouder drukt
en de kracht van de dag onderdrukt
is het bovenaards en onzichtbaar
ik zoek en denk en ik verklaar
dat het de blaren zijn die de zon verlaten
en mijn zomer het najaar inpraten
telkens is het onwennig gevoel
ieder levend wezen weet wat…
Naakt?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 301 Grijpen wortels diep in de bemoste grond, hun
echo’s ontwaken raadselachtig en ongeremd in
lieflijke contouren uit een bovenaards verhaal,
kiemstof uit het morgendal wat nooit verloren ging.…
Naakt en schuldloos ?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 167 Grijpen wortels diep in de bemoste grond, hun
echo’s ontwaken raadselachtig en ongeremd in
lieflijke contouren uit een bovenaards verhaal,
kiemstof uit het morgendal wat nooit verloren ging.…
De hemel zoende eens de aarde.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 144 Bovenaards en wonderschoon
lachen zon en maan ons toe.
Blijf ik stil bij al je pracht.
Het dansen zijn we lang niet moe
en gaan door tot in de laatste nacht.
Trekken wij elkander aan,
stoten wij elkaar weer af,
in steeds weer een and're baan
en immer gaat dit dansen door.
Duwen raadselen ons voort.
door de dag en door de nacht.…
Vervulling
gedicht
3.0 met 43 stemmen 14.860 Alleen op mijn kamer
streelde ik mijn erectie
tot het mij zwart voor mijn ogen werd
en ik overschuimde miraculeus
van aards en buitenaards
en bovenaards genot.
--------------------------------------------------------------
Over dit gedicht zegt Fa Claes zelf: 'Dit gedicht gaat over mijn jonge jaren.…
Een kangoeroe op reis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 Een kangoeroe die
wereldwijs de mensheid troost met zijn
bovenaardse paradijs.…
Hallo!
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 310 Je was nu eens niet vol fake, maar heel duidelijk
jezelf, ook dat waardeerde ik, maar engel van mij,
we zijn beiden teveel engel om in elkaar op te gaan,
zulke bovenaardse liefde ontploft nu eenmaal en je
weet zelf wel hoe destructief onze passie escaleerde,
ook al wensten we naïef het tegendeel, wonderwerken
van de goden en godinnen, kusten…
KON IK WANDELEN BOVEN DE STERREN
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 589 bijtjes met gouden vleugels zag ik rondom mij zweven
alsof alles wat ik hier zag, niet aards was en niet gewoon
droegen zij een teken van een eeuwig en bovenaards leven
uitgetekend in een ondoorzichtelijk en goddelijk patroon.
en toen ik allerijl naar de aarde terug moest keren
wist ik niet hoe het licht in die sterren was uitgegaan.…
De dwangarbeiders
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.620 ‘Het leven op de sterren loopt uiteen;
Hoe zoet is dat dier wezens bovenaards.’
Neen, het gebeurt in één land, vlak bijeen.
't Theehuis ligt bij de stad, iets stroomopwaarts.
‘Maar als de koelies keren van de kaden,
Worden de dichters in hun kit vermoord?’…
Dweellocht der witte wieven
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 690 boven het zwil*
Dat zijn de wilde wieven en ze zweven
Over het ven en voelen zich verheven
De mens ziet stille toe het doet hem huivren
Niet slechts de kou maar ook spookachtig wuiven
Want lichten in de nacht, dweellochten
Zijn boodschappers van germaanse godentochten
De witte wieven willen wel lustig zwieren
Welk wezen wil met zulke bovenaardse…
Columbus, bij het eerste gezicht van Amerika.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 890 'k smacht naar 't bovenaards verrukken,
Die grond, die heilge grond te drukken,
Die thans Euroop door mij aanschouwt.…