Alle inzendingen over citer

De citer volgt het ritme van de zee en jouw mooie lichaam wuift als een rode bloem in de grote handtrom, die slaat, slaat, tot de voorhof opengaat, de sluier rond je trotse boezem, de kuisheidsgordel van een ijzig verstand, tot de wind waait, door je hart, die slaat als een trom, slaat, slaat geestkracht als hartverscheurende heling, afgeschrapte…

Heine citerend. Krijsend omwille van mijn meest geliefden! Mezelf vervloekend en toch de zwarte diepte induikend, hopend op duikersziekte, als de grootste gek op aarde, wenend, de tranen vermengend met het koude zeewater, dodelijk gewonde wolf, als een karaktervolle koning opgezogen door de woeste, goddelijke zee.…

En ik citeer : Een volk dat een crimineel tot president kiest is een verloren volk. Syen !! ( schande )…

(Zoals de naam al aangeeft: een geintje) * Ik citeer: "Een arts zal nooit een volwaardige diagnose kunnen stellen of kunnen opereren als hij niet beide componenten in zich draagt - en hanteert - van wat 'Medicijnen impliceert: Geneeskunde is niet alleen Geneeskunde, maar tevens Geneeskunst, en omgekeerd." Maar... ook de geneeskunde verandert…

en meer nog op de dichters, en de vrouwen om wie wij nimmer rouwen, tast toe, op de dood u wrekend, en voor de eeuwigheid het laatste glas nog brekend, en neem de sikkel - niet de zeis - en sla het rijmend ongeluk zijn tanden uit zijn muil, verhang aldus de kleine dood en ga met brede lach, al Lucebert citerend, naar de kuil waar al uw vrienden…

Mijn boezem hijgt, Mijn citer zwijgt, Met losgesprongen snaar. Maar, als het woud, Dat thans het goud Der zon ontbladerd groet; Zo, herfst ten spot, Looft U, o God, Mijn mat en dor gemoed! De winter dreig' Mijn voorhoofd neig' Ter aarde in rouwgebaar; Als Gij 't gebiedt, Gaat smart te niet En nieuwe lente is dáár!…

Want al wat schoon is, Is schoon wijl 't vliedt, Want schoonst van een citer zijn toon is 't Sterven, het stijgen niet ... En daarom staren We op 't vliedend-schone, En zeggen zacht: na vreugd zal 'k vreugd ontwaren, Die 't leven lone.…

Want al wat schoon is, Is schoon wijl 't vliedt; Want schoonst van een citer zijn toon is 't Sterven, - het stijgen niet... En dáarom staren We op 't vliedend-schone, En zeggen zacht: na vreugd zal 'k vreugd ontwaren, Die 't leven lone...…

', dacht ik even, Dylan Thomas citerend. Krijs het uit van oerwoede, man, doe het dan! Maar ik zag je vredig je huisarts toespreken, je stelde hem gerust en je zei 'Doe maar rustig aan!', terwijl het dodelijke gif je binnen enkele seconden roerloos maakte.…

mierenneuker van geest zift muggen met lijf en leden koning op zijn eigen vitters-boeken-fuif ach zie daar de droeve Denker zitten naast de denkende Dichter vier bedachtzame handen in het haar hangend aan talige touwen de zwevende zangerige Eenhoorn en het extraordinaire Fabeldier op een bijna zwevend tapijtje de Goeroe glad citerend…

.- Stenen vloeren zijn de bodem; Schuilt daaronder ook een grafzerk, Prijkend nog met vreemde krullen, Wapenschild en bisschopstaf… Wat kan dat de citer letten? Wat deert dat de dolle, volle, Rinkelende tamboerijn? En zou vriend Guiseppe daarom Met Carlotta zijn zoetliefste, Minder jolig er op dansen? Tarantella! Tarantella!…

Verslijt De tijd Met veêl*- gespeel; Beschouw de houten kermisfluit Als uw gerechte deel; Maar strek, in onbesuisde vaart, Geen handen naar de citer uit, Voor waardiger bewaard!- O gij, wie dichtvuur ’t hart niet blaakt, Dat van verrukking gloeit!…