Alle inzendingen over donder

Geen leus kwam uit de vele monden, alleen ging keer op keer de donder, de zachte donder van de vrede door de gelederen die niet marcheerden.…

Klokslag, als een donder.…

Buienradar gaf aan, dat we ons ' mannetje' wel konden staan, natte voeten zouden krijgen, donder en bliksem gratis erbij. Wel: we hebben wat donder gekregen, hier en daar een flits, een paar emmers water, maar echt, dat was nog niks, vergeleken bij wat ze in Kockengen kregen! Wonen we toch op de goede plek?…

Klokslag, als een donder.…

Geen donder. Geen reet.…

Kolderiek periodiek (nr. 20 uit een reeks van 100) Nadat de man zijn gehoorapparaat had ingedaan hoorde hij het in Keulen donderen...…

In Keulen hoorde donderen. Maar hoorde ik dat gedonder in Berlijn. Dan zou ik best verwonderd zijn.…

breng de zee haar ruisen rollen donderen beuken haar zuchten onder één dak samen zing dan zing de zee…

Ik lig hier op een grasveld tussen drollen Ik lig hier op een grasveld in de stad Ik lig hier op een grasveld in de stad tussen drollen En ik luister naar het als een waterval bulderen in de verte Naar het als de donder donderen langs de horizon en ik bedenk mij: "Het is donderdag vandaag" Terwijl de auto's en de treinen, bulderen…

lange benen dansten warmte omhuld maar de passen muziek en het scenario klonken koel straalden een niet comfortabel gevoel van balans uit het onverwacht zomers ontladen viel niet bij iedereen in goede aarde voor een weers- omslag neemt ieder zijn tijd om 4 uur donderde bliksem voorzienigheid…

dreigt een duister uur als zij de twaalf slagen galmend slaat en waarschuwt tegen ‘t duivelskwaad verpakt in het helse hemelsvuur dat zich laaiend in het maanlicht baadt en bloederig langs de wolken schuurt voor het zijn gele gif naar aarde stuurt met de zwarte bezieling van zijn haat in het blazen nevelt salpeterzuur zijn schreeuwen donderen…

Na bliksemgeweld dondert luid gerommel op tussen de wolken.…

Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken.…

schreeuw In gapende verten verloren Verstoppen wil ik me In al mijn schone dromen Maar gelijk Thor's regen en donder Wil de verlossende slaap niet komen © Gerda J.…

Ik schrijf dit nu neer tijdens een onweer en ik krijg spontaan op m'n donder!…

De nachtwakers sigaret gooit vonken in de zweterige dondernacht. Hijgend loopt zijn hond voorop. Angstig om naderend gerommel uit de grijze doorgezakte hemel draait hij meelijwekkend z'n kop. De weerhaan op de klokketoren zet zich piepend naar de wind, een kat vlucht weg, een deur klapt dicht en in de verte huilt een kind, op de daken regengetrommel…

ik speelde met wolken liet ze groeien en bloeien gaf ze een schitterende lading stapelde wit rondde met groen en zwart het blauw van de hemel waarschuwde mensen met donker gerommel voordat de donder knallend brak maakte het zwerk tot toonbeeld van sterke krachten in het altijd zo rustige weer zelfs mijn vriend vlaagt en stormt…

Terwijl ik door een golf van hitte fiets verdwijnt blauwe lucht ineens in het niets, komen wolken die donker samentrekken en zwaar regenwater beginnen te lekken Ik besluit de fiets en mezelf te parkeren, dat ik druipend nat word kan me niet deren, luister naar 't zware rollen der donder, aanschouw de flitsen die ik zo bewonder, slaak van een…

En de winter is weg en 't is eindelijk Mei En ik wacht een wonder - En boven de wuivende bomenrij Gromt zacht de donder.…

Jij mijn anker op woeste zee soms donderen golven overal het beukt aan alle wanden aan hoofd, hart en handen. Begrip in je ogen is wat ik zoek o zo vaak voel ik je helpende hand alles te kort, nooit meer genoeg mijn tekorten veel te vroeg.…

zelden gaan we samen stormen beuken op een vreemde kust na rotsen splijten op landtongen bijten zijn de golven langzaamaan gesust toch donker ik nog zware buien spiraal jij turbulent in hoge lucht spat ik bliksem tegen puien donder jij steeds consequent maar in ontladen weten we de draden samen weer te vatten jouw warme…

zag het onweer dromen broeide in de stilte tussen bladeren van bomen vogels zochten nog in allerijl een thuis om veilig weg te komen in zachtjes verontrusten begon de wind te zuchten te vlagen in aandacht vragen een eerste licht uit donkere luchten doet in ontlading de spanning vluchten de donder is gekomen seconden lang na het…

je bliksemde zag je ogen dalen in vuur en vlam waar aarde je ontlading nam het gedonder kwam pas later met de tranen toen de bui zich hier in volle hevigheid ontlaadde dollend zijn we weggestroomd door putten en riolen de triviale dromen zijn meegenomen naar de zee in het eindloos open water ben ik weer de prater jij golft luisterend…

zie de lagen gaan gedragen door de wind ze koppen hun weerbarstig kind het tikje herfst lucht even zomer op in wit blijft blauw de top klim maar in je vormen' de donkere onderkant geeft regen ook een kans totdat ze botsen en jij je bliksem schiet uit veel te hoge wolken dus hagel maar en donder op jouw herfst brengt onze zomer…

je wolkt terwijl ik zon laat je schaduw vallen naast mij op balkon voel hoe koude onderstromen botsen in een eerst weerlichten de spanning is te snijden mijn warmte wilde dat zo graag vermijden we horen nu een donderklap de regen is nog uitgebleven maar er brak iets in ons samenleven…

je speelde met lucht in kleuren van de regenboog verschoot in vale zon danste op wolken lichtvoetig ongebogen weersprak de donder als een echoloze schichtte langs de hemel weerlichtte in de nacht ontlaadde in één ogenblik een fractie goddelijke macht…

heb jouw bliksem gepakt in het kraken van donder brandde mijn handen zo sloeg jij in nog statisch sta ik apathisch wacht op ontladen zie de flits in je ogen en weet de bui drijft snel over…

een brunette met ‘n euvel lag haar venusheuvel stiekem bij de Sint Jansbeek te bruinen tussen de gladiolen vóór de haagbeuk-haag van de Begijnenmolen in stadspark Sonsbeek op het heetste uur vandaag ze hoorde in de verte donderen uit richting Velp ze zei ‘help als het weer daar gaat donderen moet ik mijn heuvel als de weerlicht…

Voor donder en bliksem was ik veilig. Stormen deerden mij niet. Zelfs het duister kon mij niet opslokken. Maar ik miste het Licht!…

Al kan het Giel geen donder schelen dat jij en ik dus meebetalen. Dat kopt de krant in kapitalen.…