Alle inzendingen over dood OR hemel

Sint Petrus trok bedachtzaam aan zijn baard En sprak, toen aan de poort was aangebeld En hem de laatste paus trots had gemeld Dat hij op aarde zalig was verklaard: “Tja, als ze dat beneden al geloven Dan kan ik u niet weigeren hier boven.”…

door twijfel verreten aan benen geknaagd ben ik ten hemel gegaan ik heb de strijd gewaagd…

nietsziende ogen kijken mij aan een gevoelloze hand knijpt in de mijne op je bleke gezicht verschijnt een geforceerde glimlach samen vliegen wij weg naar een wereld zonder zorgen waar wij gelukkig zijn na een dag kijken wij elkaar aan en weten dat het voor mij de tijd is om terug naar de aarde te gaan…

Zie je die sterren aan de hemel staan? Dat is de plek waar ook je vader heen is gegaan Kijk daar boven heel erg ver Daar straalt papa, hij is een ster Zie je die sterren aan de hemel staan? Daar zou jij straks ook heen gaan Dan ben je bij papa, lekker dichtbij Dit was wat m'n moeder tegen me zei.…

Heer, wees met ons in de laatste uren Zodat wij de dood niet hoeven te vrezen Omdat ons leven hierna zal voortduren En de dood niet het eindpunt zal wezen. Maar dat wij altijd bij U mogen zijn U mogen loven en prijzen voor altijd Zonder zorgen, verdriet angst en pijn Bij U Heer, in de hemelse heerlijkheid.…

Nee, ik ben op dit hemels welkomstfeest Mijn leven lang nog nooit zo high geweest!"…

en toen merkte ik het pas dat jij ze nooit meer hier zou zien dus lief geef ik je zonnebloemen om te groeien tot de hemel die jij hier op aarde was…

daarboven in witte sferen transparante muziek lichtte op bij vluchtig passeren verbaasd naar je lichaam kijken dat alleen het zijn liet zien nog een vage schijn van het aardse zonder vaste materie het mysterie van denken en overal bestaan zonder gaan geen woorden maar weten delen wat ooit is vergeten voor haar ging hemels…

Vandaag is er een jubileum Want papa is al even dood Al 12,5 jaar Tien jaar geleden geloofde ik het niet Nu besef ik het Het is waar En nu pas zie ik in Wat hij werkelijk is Geen goede vader Een leugenaar, een egoïst Dat is wat jij was, pap En dat zul je altijd zijn Je beseft namelijk niet Wat je mij hebt aangedaan Zo ontzettend veel…

het thuisfront is aan het verhuizen steeds vaker komen kaarten van vertrek ik heb er nooit zo opgelet familie en de vriendenkring waren altijd goed bezet het zijn meer afscheidsbrieven grijs gesteld op naam alleen waarheen zij gaan staat in kleine letters onderaan alsof zij nog niet weten dat ze welkom zijn geheten door een grote…

krab maar aan de hemel stapel vallend puin het is geen eeuwige schoonheid die daarboven blinkt je zult eerst moeten sterven voordat je daar begint de weg omhoog was gepekeld met zonden de poort is nu gevonden je bent lang genoeg door het ondermaanse drek gegaan verlaat maar snel dit tijdelijk bestaan…

heb het aardse gekist gecremeerd of begraven maar hun zielen gemist zij ontsprongen de dood in het sterven erven een ander bestaan ik kan ze niet vragen hoe het daar is vergaan wel hen mijn gebeden opdragen…

Zolang ik er woonde, leek alles hetzelfde Zolang ik niet weg hoefde, bleef dit hetzelfde Kijkend naar boven, zag ik nieuw licht Kijkend naar boven, kreeg ik een nieuw inzicht Ooit zit ik daar, boven in de hemel Ooit zit ik daar, achter de sterrenhemel Nu ben ik hierboven, kijkend naar beneden Nu ben ik hierboven, met een reden God liet mij zien…

Wie mag er dood, Er is ruimte tekort, En wie blijft leven, Veroordeelt u zelf.…

waarin de vogel vloog omhoog een ademtocht het blauw nabij een laatste zucht naar jou van mij…

Gister bedacht ik me opeens, "sterven doe je helemaal alleen." Het leven dat langzaam uit een lichaam trekt, en wat daar dan achter schuilt, het "grote onbekende". Ik hoor ook nooit iets van hen die vòòr mij gingen, ken alleen de leegte die zij achterlieten. Tis dat een mogelijk weerzien daar wacht, anders ging ik mooi…

had laatst een stil gesprek mijn overleden moeder en ze begreep ik vond het gek hoorde haar stem jij lijkt wel op je vader die was er ook altijd alleen voor anderen voor mij geen tijd heb het haar uitgelegd mijn waarheid weer gezegd maar ze wilde er niet aan ik zei nog als je hemelt komt er ook begrijpen toch is zij van de eigenwijze…

hoor de pilaren verhalen murmelen in voorbij gaan aan luister naar het stenen fluister van daar eeuwen staan zij vestten rijk op roomse grond torenden hemel aarderond wij zochten crypt en catacomb het postuum gezelschap sloot eerbiedig onze mond in stilte van de geest zijn wij met hen voor even dicht bij god geweest…

treed nader in het godenhuis schamp de botten voel je thuis kerken en de zerken al voorbij we etaleren u de vlerken op een rij afgegaan en simpel afgedaan rest niets meer dan merités na een dodelijk pleuritis breng spirit in ons hemels leven de engelen zijn zoet maar kunnen toch dat tikkie aardse net niet geven…

ik zag je met de nieuwe vleugels vliegen wat houterig en niet gewend je maakte snel contacten voelde dat je werd gekend de lacht steeds breder in een eindelijk erkend je rust nu even kijkt in verbazing om je heen is dit nu wat altijd beloofd is navertellen kon niet één nog zwaaien achter je de handen die je ooit vol liefde…

in helder zicht rijpte de maan in gelig licht tot vol ik zag je gaan je flitste niet maar nam het pad dat je te lopen had naar jouw idee ik wilde met je mee maar in het laatste kneepje van je hand verbrak je onze aardse band voor mij ben je een ster jouw hemel is nog ver ik kon je volgen zag je gaan voorbij de volle maan…

van levens vol met spijt over hun zoekgeraakte tijd maar in de dood zal ik de hemel schonen, ooit zal voor die tijd nog komen onze passie gaat dan over rood…

in pacht om zichzelf te verrijken dat zal in de hemel blijken of hier op aard het uitgestelde leven doet onrecht aan de mens doe de dingen die je wenst…

De oplossing is de dood van de ellende, die stap naar de rust. Noem het maar hemel, paradijs of verlichting, de finishing touch. Dood is voltooiing, totale vervolmaking, genezing, geluk. Gelukkig komen we allen in die hemel van de vervulling. Dat is dus wel glimlachen naar alle stervelingen.…

De hemel huilt mee met mijn verdriet Om wat alleen de hemel ziet. Sneeuwvlokken witten een wintertafereel. Duizenden kristallen sluiten zich aaneen tot een geheel. De hemel strooit zijn onschuld uit over mijn verdriet Van wat alleen de hemel als rechtvaardig ziet. Rozen kleuren het leven tot aan de dood.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Als er leven is na de dood, heb ik één vraag van waarde, hoe komt men dan in vredesnaam aan de opmerking: "Hemel op aarde"?…

Het gaat er niet om na mijn dood beroemd te zijn maar in de hemel. In liefdes geluk, zoals nu al een beetje, verliefd en geliefd.…

als niemand luistert naar niemand vallen er doden in plaats van woorden -------------------------------------- uit: 'Geen hemel zo hoog', 1983.…