Netgedichten

netgedicht (nr. 58.035):

Doodgaan

Gister bedacht ik me opeens,
"sterven doe je helemaal
alleen."

Het leven dat langzaam
uit een lichaam trekt,
en wat daar dan achter schuilt,

het "grote onbekende".

Ik hoor ook nooit iets van hen
die vòòr mij gingen,

ken alleen de leegte
die zij achterlieten.

Tis dat een mogelijk weerzien
daar wacht, anders
ging ik mooi niet heen.

Schrijver: Marije Geerts, 10 december 2015

thuban5

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: humor

dood

sterven

hemel

3.0 met 6 stemmen

307

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 12 december 2015; Mooi gedicht. Wat waar is, weten wij inderdaad niet zeker.

Naam:: Dianah
Datum:: 10 december 2015; Nee, we weten niks en er zijn alleen speculaties in mijn ogen. Het zou mooi zijn als sommige waar zouden zijn. Mooi gedicht!

Naam:: geeraardt
Datum:: 10 december 2015; De herinnering, de foto's en de dromen.
Voor de rest afwachten wat gaat komen.
Leuke draai geef je er aan in elk geval.

Naam:: Egbert Jan van der Scheer
Datum:: 10 december 2015; En in die mensen, die An bedoelt, heb ik alle vertrouwen. Hoop om door te gaan is het sleutelwoord Maarije.

Naam:: An Terlouw
Datum:: 10 december 2015; Prachtig Marije, en inderdaad we weten niks, maar toch ook ALLES, want er komt, op een paar mensen na, niemand terug. Dus het moet er prima zijn.....

Geef je reactie op deze inzending: