Alle inzendingen over dood OR hemel

als niemand luistert naar niemand vallen er doden in plaats van woorden -------------------------------------- uit: 'Geen hemel zo hoog', 1983.…

de hemel is duizelig van zonneschijn schaapwolkjes drijven in de verte voorbij ik kijk de tuin in achter het gordijn de hemel is duizelig van zonneschijn hoe dieprood de trissen herfstvreugde zijn als een vlammend tuinvuur in het dode tij de hemel is duizelig van zonneschijn schaapwolkjes drijven in de verte voorbij…

hemel…

Het leven gaat door met de tijd als zekerheid tot de hemelpoort.…

Met stil verlangen staart hij naar de hemel en krijgt dan vertrouwen.…

Ik ben verdrietig om scheiden, lijden en dood, maar hoop op hemel. God is de eeuwige rust, het dansen van de golven.…

's Namiddags zagen we haar staan aan de drukke hemel, boven de helle daken: verdwaald, lauw en flets had de maan, het dient gezegd, toen allerminst iets van een baken. Misplaatst als een kikker op een racefiets, een smeltende, vale, in een dof laken gewikkelde bol kaas, hinkend naar niets via zenit en nadir, geenszins blakend.…

Ik ben niet dood, mijn vader is dood daarom ben ik ook dood. Een stukje van mij vergaan, een stukje van mij naar de hemel. Ik weet dat je er komt, ik weet alleen niet wanneer. Ik zal je ontmoeten op een dag, die dag kijk ik naar uit. Ik heb je laten gaan, ik heb het geaccepteerd. jij weet wanneer je mij kan verwelkomen in de hemel.…

Een watertoren ten dode opgeschreven wordt een dodentoren Een steen des aanstoots een drooggevallen watervat dat kil de zwaarte Van stenen harten torst verzaagde levens in de toren van de dood Wie haalt dan de doden weg wie zal ze dragen naar de torens van stilte Zal iemand ze aan de hemel schenken…

somtijds leef je hemels omdat het herfstblad dood de aardkern raakt geniet maar de heerschappij straalt feller door de openheid…

Door één lief woordje zou zich laten winnen, Door één gebaar of vriendlijke oog-opslag Of door een luide open-heldre lach Na veel gevlei's en zachtjes-aan zoet minnen Ik, die droef-wachtend op des Levens tinnen Melodieus zit klagend, naar de dag Opstijgend glorieus, van wat eens mag Bevredigen mijn ziel…

Donkere wolken Vol dreiging in Het westen Met een paar Laatste sliertjes Licht van de Voortijdig ondergaande Zon - de dag die Zich vermoeid al Vast te rusten legt Voor ze voorbij is En dan onverwacht Een geweldige kegel Van licht die schuin Over het toneel van Deze wereld strijkt En U die ons zo maar Voor het voetlicht…

Zat in de zon, op m'n balkon, zag in m'n ooghoek een vreemd object Was het een schittering een luchtballon Het hing stil warempel was net, een bord, een schotel, een UFO misschien? Zou de zon rare dingen uithalen, of heb ik het goed gezien? Het ding bleef hangen, rode lichtjes flikkerden af en aan Bleef even staren, voor het besloot…

bladeren ruimen het gazon bemesten verzorgen van tuinen doen wij als de besten met de herfst in het land treden we nu best in actie alle rommel langs de kant werk voor gans de familie het plankier wat schuren met zeep of bleekwater het groen van de muren geen zorgen voor later iedereen is druk in de weer vele handen maken…

In de hemel is altijd brood zei de Afrikaan hij sprak woorden van hoop waar zal na mijn dood het verlangen dan naar uitgaan want hier is al geen nee te koop…

tussen troosteloze uren kwijt ze zich tot vaagheid droomt de hemel blauw lente die zich ontbloeit tot zomer haar dood tot sprookje…

Na het leven volgt de dood, een feitelijk gegeven. Maar is er leven na de dood of is er slechts dood na het leven? De één gelooft in reïncarnatie, de ander houdt vast aan hemel en hel, maar niemand komt met concrete bewijzen dus weet iemand het eigenlijk wel? Ooit zal ik weten wat waarheid is, ooit legt het geheim zich bloot.…

Nog voor haar dood, was dat ik zei, ach oma, laat ons weten, of er een hemel is, om ons verdriet wat te verzachten, en zeker het gemis. En na haar dood, ziedaar, een duif kwam aan mijn zij. Beroeren kon ik haar, en 't was alsof ze zei, 't is goed mijn kind, wees maar gerust, geen twijfel meer voor jou.…

stel je vader pleegt zelfmoord terwijl hij het eigenlijk makkelijk had en de geschiedenis kent van miljoenen die alles deden om te overleven in ondenkbare toestanden de hemel schreeuwt om de dood in zandstormen de hemel huilt bij een begrafenis men is onderweg naar nergens voor een betere toekomst bedenkt mijn vader hier...…

Ik ga voorlopig maar niet dood het verdriet van mensen is mij te zwaar om naar de hemel te dragen trouwens, ik weet niet hoe ik daar moet komen via de kerk lijkt mij toch sterk tegen de moskee zeg ik ronduit nee mijn twijfel is te groot nee, ik ga voorlopig maar niet dood.…

er komt een moment zei ze dan gaan er meer vissen dood dan vogels en valt de hemel in het water dit is niet het begin zei ze alleen de achterliggende gedachte…

Die ooit de naam mens kreeg, Te lang geleden al om er Vandaag ook nog maar enige Consequentie aan te verbinden, Dreigt zijn waarde te verliezen In de draaikolk van dit redeloze Bestaan, een leven waarin woede En razernij het dagelijks winnen Van het gezonde verstand waarmee Hij weldegelijk geboren is, Maar dat niets betekent Zonder…

Het is onrustig in de hemel Rita loopt 'als een olifant door de porseleinkast' Ze zoekt haar mannen, haar eerste, haar tweede Zelfs God kijkt er van op 'nog nooit zo'n levendige dode gezien' Haar mannen springen op omhelzen hun diva Rita Reys Haar hemels-jazz-trio is geboren!…

er is zoveel gebeurd de laatste dagen dat mijn hoofd een braakliggend land lijkt te zijn waarop niets kan groeien dood als de dood die mij voor ogen is gekomen een kaars gedoofd in de koude aarde waarboven de stille blauwe hemel een witte wolk wachtend hangt…

Verrezen uit de dood ging Hij de Zijnen voor op reis door de verlaten Hof naar ‘t Hemels paradijs!…

Het idee dat hemels bestaan, is een lachwekkende gedachte. Ons verstand weigert te geloven, dat mensen ooit de dood verslaan. Maar tegen ongeloof en beter weten in, blijft onze ziel waanzinnig hopen, dat moeder in de hemel op ons wacht. Hemels zijn plaatsen waar zielen samenkomen. Waar geliefden elkaar weer vinden.…

mij nog kussen, in de hemel - de hemel, de hemel Buiten danst de storm iets vrij, het rent weg de hoek om, de nacht in die wij laten wachten We blijven nog hier in het licht van de hemel - de hemel, de hemel…

Hij wil dood of ook vliegen heerlijk de hemel in, hij klappert met z'n handen. Draait zich dan om.…

Voor mij geen hemel na m'n kist: ik ben goddank een atheïst.…

‘Opa, Jos z’n oma is dood. Zij is volgens hem naar de hemel gegaan. Dat is toch raar of is het echt waar?’ ‘Lieve jongen, ik weet niet hoe het uit te leggen maar laat me zo maar zeggen die wolkjes die je aan de hemel ziet staan zo heerlijk wollig zwevend daar zit zijn oma ook tussen echt waar – springlevend.’…