42 resultaten.
Lintjesregen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 119 Een eikenboom in Appelscha
die voelde zich, ja ga maar na,
voortdurend in de kou gezet
door een frivole goudreinet.
De eik had er veel moeite mee
dat in april een bloesemzee,
als een erotisch maagdenkleed,
de goudreinet sluiks blozen deed.…
roodkapje
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.347 ze huppelde naar oma, die lag ergens in het bos
onder een stoere eikenboom, lekker warm
onder het mos, want ze lag daar al vele jaren
dus nam roodkapje geen mandje lekkers mee
natuurlijk wilde ze haar wel bloempjes plukken
rode en gele, op stelen en wat kon het schelen
ze kende het risico uit haar hoofd, stukken
van de tekst zijn haar heel…
Het stille sombere woud
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.156 angstige gedachten sust
een zonnestraal schiet tussen 't bladerdek door
beschijnt plotseling het bos in een gouden moment
terwijl jij voorzichtig aan de omgeving went
blik gericht op het drassige pad met een karrenspoor
paddenstoelen en kleurige koekoeksbloemen zijn tussen 't groen verschenen
rode mieren bestijgen in colonne een hoge dode eikenboom…
- Het zachte ruisen van de wind -
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 197 niet bezitten de geur van eikenbomen,
de zon in de vroege morgen zien opgaan,
die de huid bleekt en de oren doet horen
als een eenzame kreet, achtergelaten
die zijn eerste adem gaf.…
Uit twee
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 339 ik, ja ik zonder jou, ja jou
Deze vrouw betekent minder dan nul
blijft een bron van voortdurende zorgen
Zij zwerft als de schaduw van een vogel
over stegen, straten, binnen- en buitenplaatsen
verborgen voor mijn dove oren en blinde ogen
Zij scherpt het lange, zwarte mes van waanzin
aan de bloederige offersteen van nemen en geven
in de eikenboom…
Een beleefdheidsbezoek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 31 De Weimaraner's van Chateau Le Bois
liggen galant uitgespreid en majestueus
voor ons, met het oog op de "edelen"
en de uitgenodigde aanwezigen;
mijn broer, zijn vrouw en ik,
allemaal vol kennis van doodlopende wegen
In de schaduw van een afgelegen eikenboom
maar met volledig zicht op de trotse residentie
we drinken wat wordt…
KRUISACHTIG
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 KRUISACHTIG
Daar in Duitsland maken ze een scherpe dolk
en aan de hemel staat een witte wolk
ach, dat ik eens zo sterk en zo wit was
dan zou ik echt kunnen leven, dan pas
En in Frankrijk, daar schenken ze bloedrode wijn
in kristallen glazen en zo wil je zijn
Zoals een eikenboom, die zijn takken spreidt
een gelukkig leven dat je leidt
een…
fijne gast - van harte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 59 dertien jaar jong deze dag
ben jij nu Joshua
je groeit krachtig uit de kluiten
steeds langer en breder ook
als een jonge eikenboom
op de basisschool was jij nooit ‘thuis’
voelde het niet altijd lekker pluis
het voortgezette onderwijs echter
waar je kennis en ervaring vergaart
lijkt jou heel veel beter aan te staan
liet jij liefst lui je…
parallel met de A44
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 420 overkant met bosschage ruim bekleed
de berm en sloot met planten volgegroeid
en raak ontzettend eindeloos geboeid
ik zie margrieten, boterbloemen ridderblad
els braam reuzenvaren rietgras beukeboom
fluitekruid distel kleverklas en bitterkruid
de zuring koekoeksbloem en rode klaver
adderkruid ranonkel braam en wilde haver
meidoorn ahorn en eikenboom…
- Vaders groene wijze ogen -
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 316 meegemaakt
gedachten, ik zie ze voorbij trekken,
opnieuw speelt de levensmelodie
steeds weer eenzelfde verhaal, blind
lijk een boom, telt enkel zijn herinnering
je groene wijze ogen, spreken het verleden
terwijl elk woord ze met elkaar verbindt,
aansprekend en zelfs herkenbaar
zoals de klank, die het heden vindt
het leven van een oude eikenboom…
een lied voor de eik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 als een baken voor de vele reizigers
statisch en fier zijn takken zwaaiend
zijn wortels ankerend in de aarde
groeide hij onwankelbaar ieder jaar
droogte storm en regen trotserend
mooier en machtig krachtiger weer
terwijl zijn fluisterend blad luisterde
naar dat wat de jaren hem vertelden
over wie er in het heden passeerden
wat hun gedroomde…
ode aan de eik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 op de grens van het oude capelle
het stadse dorpje aan den ijssel
waar klaas de kade ooit klinkerde
tot waar hij de bermweg bereikt
die de weg naar schollevaar kruist
stond op de werf van hoogerwaard
op de driesprong van deze wegen
meer dan vijftig jaar het houvast
van de majestueus zwaaiende eik
die van wie hem passeren mocht
steeds het volle…