Alle inzendingen over elk

Ik verbaas mij elke keer, weeraan, hoe ze in volle vaart, exact door dat kleine gat naar binnen gaan. Maar ja, ze zijn maar klein, voor hen is het misschien een grote poort. Je kunt niet vergelijken, het past bij deze soort. Wat is de Mei toch heerlijk, de mooiste tijd in ’t jaar.…

De zwarte merel is er weer. Nu voor mijn venster, de blauwe regen zich tooit, in vol ornaat van blauw en groen. Rijker en mooier dan ooit. Er is weer plaats voor hem. Sinister en zwart tekent hij zich af, tegen het oranjerood van de ondergaande zon. Schaterend tussen het weelderig groen. Of hij al een vrouwtje voor zich won? Aan zijn gedrag…

De zon gaat onder, de dag is weer voorbij was vandaag bijzonder voor u, voor hen, voor jou of mij Een stille hint, een lief gebaar of gewoon lekker samen bij elkaar. De zon gaat onder, de schemering valt snel in Maar morgen is er weer een dag een nieuw begin!…

Wat me soms zo sterk verwondert na elke ruzie, scherp en hard na elke keer dat je me bedondert na elke morele pijn en smart na elk gebaar van onverschilligheid na elke stilte voor de storm na elke stap die jij van mij vermijdt na elk verdriet in een andere vorm na elke schreeuw van jou door jou naar mij van jou dat ik ondanks alles nog…

Nimmer in dit droombeeld onderkent wat in de eenzaamheid van elke geest, een heerlijk raadsel blijft, een weergaloos moment, waarin de mens geen schaduw heeft,en op goed gevoel z’n lichaam leest.…

dat het goed aanvoelt zei ze hij keek in de poppenwagen waar een wereld nog in het dunste kleedje wachtte ook een kinderhart vraagt om geruststelling, dacht hij zij broedde verder op liefde langs opgewreven schaduwen, groette mensen in een nog veilig lichaam hij zong haar in slaap het kind werd teruggegeven, weerloos onder…

En ieder fluisterend woord te kweken, In elkaar te sluiten tot een betekenis dat elke taaloefening zich baart in stilte naar een nog hogere omhelzing. "De stilte in de liefde is een vriend die je nooit verraad " Confucius…

Lottowinkeltje elke week, op zelfde uur - nu woont zij bij mij…

Elke dag weer: Elke dag zie ik je weer, Jouw vrolijke gezichtje elke dag keer op keer, De kusjes, de knuffels neem ik graag voor lief, Ik hou van jou onvoorwaardelijk mijn hartedief, Ik kus je terug, ben trots op je, voor nu en altijd, Je bent nu nog klein en afhankelijk van mij voor een bepaalde tijd, Op een dag word je volwassen en ga je op…

Elke ochtend gaat ze de oceaan op. Het wasgoed gaat stinken potten en pannen koeken aan, haar huwelijkskleed rafelt en vervuilt onder zijn boze blikken.…

wind zijn zacht jouw ogen strelen je haren beroeren een briesje zo zacht zal ik zon zijn jou in warmte omhelzen zorgen laten verdwijnen in jouw hartje schijnen schenk ik jou de maan als hoop in het duister omringd door sterren met zacht gefluister wil jouw droom zijn dat hart van je voelen de traan in jouw lach elke…

vertwijfelde ogen het kiezen breekt haar hart geliefd is zij door velen slechts één verovert haar zacht geboren voor de nacht omgeven door dromen liefde is haar tranen één voor één gelaten…

Besmet door één vermaledijde druppel, Lig ik met covidklachten op de bank, Ik fantaseer, drink warme gemberdrank, En mep het virus met een honkbalknuppel. Maar ondanks dat ik vrij veel hoest en hijg, Ben ik niet bang meer dat ik het ooit krijg.…

Elke dag weer, tot besluit. Jouw foto op het kastje, hij staat er al een jaar of elf. Dicht bij mijn bed. Zo heb ik hem neergezet. Elke dag opnieuw hetzelfde ritueel. Ik praat dan nog wat met je. Het wordt me nooit teveel. Soms ben ik wat verdrietig, dat zeg ik jou dan wel Jouw lach wil wel eens helpen.…

ik weet, ook zij weet dat het afscheid komt Elke keer, wat doffere ogen, Elke keer, een wat vermoeiderde blik Elke keer, besef ik hoeveel ik van haar houd…

Elke ochtend, tussen het aandoen van zijn linker- en zijn rechterschoen trekt zijn hele leven even langs. Soms komt de rechterschoen er dan bijna niet meer van. ------------------------------------------------- Uit: 'Dagrest', 1984…

Elke keer denk ik weer Heer het valt toch eigenlijk best wel mee.…

Je bloes die half open staat het kippenvel in jouw straatje van Vermeer en de houten bank In de tuin van een zomer waarin jij op mijn schoot lankmoedig heerste met warmte en geuren uit de huid en de haren Bij elke kus de lippen als een krent samenkneep voordat jouw tong flitsend uitschoot mijn wezen diep beroerde Wij wachten samen…

Zo diep geraakt Zo intens onbegrepen Zo verloren een vriendin Reis met me mee droom Neem me bij de hand Zo verloren gevonden…

Hij zou voor haar iets koken, een schotel, wild- of jacht- in kookboeken gedoken tot ver na middernacht kocht wortels, uien, look en een wilde haas: een pracht! 't Heeft haar aan niets ontbroken zijn kookkunst kreeg een acht dus loftrompet gestoken slechts 1 futiele klacht: had hij eraan gedacht om te villen na de slacht? die woorden…

De woorden die je vraagt zijn de stilte die je bent in de schaduw van mijn laatste droom waar ik wacht wacht en niets meer vraag…

Je ogen dicht En toch die beelden Diep gegroefd in het teerst van je ziel De geuren, de kleuren De schreeuwen, het bloed Al jarenlang probeer je te vergeten Je kunt wel weer lachen Met vreugde weer zingen Maar bij elke lach, bij elke klank denk je toch weer even terug…

Remco Campert aan Cees Nooteboom Elke dag nog praat ze met zijn grafsteen op het kleine kerkhof aan de overkant uitzicht over het dal met het dunne riviertje glinsterend als een spinnedraad in het Noord-Franse licht sinds hij dood is doet ze minder aan de tuin eens haar trots kreeg er nog een prijs voor de sénateur kwam er nog voor…

Weinig wist ik als een kind van jaren niets van tijd, het noodlot kwam in vlagen machtig schudde hij zijn wilde haren van zijn zin begint nu iets te dagen In de toekomst is zijn wil ophanden daarom heb ik duidelijke klachten elke dag zijn wazige verbanden nu en dan gevangen in gedachten Ik verwens zijn ongewisse kansen later klinkt niet…

Elke dag is een risico of elke dag is een geschenk, elke dag een beetje zo-zo of elke dag een stille wenk. Elke dag een uitdaging of elke dag gelijk elke dag een gewoonte-ding of elke dag een beetje blijk van vervoering. Want elke dag eender dat kán toch welhaast niet elke dag hetzelfde, geen vreugde, geen verdriet.…

Elke minuut van de dag Denk ik aan jou Aan jouw alles Elke minuut van de dag Voel ik me verdrietig Wil ik bij je zijn, je voelen Elke minuut van de dag Ben jij in mijn gedachten Voel ik me leeg Maar voel ik me met de liefde die jij me gaf.. ----------------------------- Gedicht aan mijn vader die ik in 2002, op 12 jarige leeftijd moest…

in elke druppel van de dag rijgt geschiedenis aaneen in herkauwing stippel ik ze uit in de kruissteek van wind in de serene mistigheid bouwt het zich op in helderheid in het gesternte van andere tijden in tragedies en verrukkingen…

Elke klank begint en eindigt met stilte…

meesterlijk zonder twijfel de welving van je borst die ik verlang en ’t leven stroomt iedere morgen dans ik mij dichter- bij het dal dat jouw schoot op mijn buik vormt barst blindelings open - ik wil ons elke dag.…

Elke schouder draagt zijn lasten gaat gebukt onder zoveel zorgen maar eens zal dat weer over zijn is er ook voor jou een nieuwe morgen Ook al is er nu nog geen vooruitzicht en zijn de dalen dieper dan verwacht ik zal je helpen je mannetje te staan je hebt het in je....sterke kracht Al lijkt het misschien nu nog uitzichtloos je krijgt je…