er hangt rond het ereveld
een zweem van eeuwigheid
zij die hier met alle eer
zijn neergelegd zullen ons
in tijd ver overleven
laat dat een troost zijn
zo ook mijn oom Theo
hij was slechts 19 in '45
toen men hem het
aardse leven afnam
goddank vond ook hij hier
een plek om te blijven…
de erevelden
spreken wit op groen
duizend kruizen voor vrede
zij staan weer
in het licht vandaag
maar uit hun schaduw
komen onbekende helden
zij verhalen hoe het was
te sterven zonder naam en pas
zijn van alle jaren
trotseerden de gevaren
voor lief en vaderland
streden voor vrijheid
op hoek en straat
tegen corrupte leiders van…
de wereld rondom je lacht
jij blijft somber en stil
oude beelden liegen niet
ze vertellen mij over
de treurende moeder
stil innig verdriet
huilen zonder tranen
leven met pijn gebaard
is geknakt en schamele
letters op een wit kruis
herinneren aan hem
die je onder je hart droeg
nooit meer dezelfde
altijd gekluisterd
aan een ver ereveld…
over leven en dood
wiens pen gedoopt werd in bloed
om doodvonnissen te bekrachtigen
honderdzeventien mannen kwamen daar
verdeeld in vijf groepen van twintig
en ook nog een groep van zeventien
gijzelaars vallen door moordend lood
in zes doodstille rijen
voorbijgangers moeten het aanzien
ze liggen nog naast elkaar
op een stil ereveld…
geëxecuteerde soldaat
Die in shock niet voldeed aan z'n plicht
Ik zie Mata Hari's witte gezicht
Als ze voor het vuurpeloton staat
Ik zie mannen in clownesk uniform
Paraderen met vrouwen achter het front
Trots als pauwen stappen ze rond
Bij mij verdwijnt de laatste norm
In gedachten verzamel ik hun skeletten
Zet ze met gespreide armen op 't ereveld…
Okee, Esmee, denk 'ns aan
de vogelverschrikker van
dat omgeploegde ereveld
Hij zaaide knaagkevers
in, als verdelgers
van de wildgroei
aan kruizen
Nietes!…
ik heb de oorlog niet meegemaakt
(mag mij gelukkig prijzen)
maar heb mijn vader er over
horen vertellen na verzwegen jaren
met een snik in zijn stem
hoe hij verplicht tewerkgesteld
in Duitsland naar zijn jongere broer
Theo heeft lopen zoeken
en na de bevrijding met lood
in de schoenen huiswaarts moest...
die leemte heeft zijn sporen…
goed gedijen
Wie niet wil lijden, delft het onderspit
Karakter is vereist naast stevigheid
De winnaar is van Duitse kwaliteit
5-Arras - Amiens
In Atrecht (nu Arras) begon de reis
Het doel, Amiens (met forse kathedraal)
Een vlak parcours, voor sprinters ideaal
Een massasprint, dus Greipel greep de prijs
Een doodse streek vol stille erevelden…