Alle inzendingen over figurant

gedreven poelier helpt iedere kerstkalkoen vroeg uit de veren voor het raam scharrelt een haan begluurt de naakte kippen ------------------------------------------------------ Toelichting: In deze tanka is met figuranten gewerkt en uiteindelijk geen enkel levend dier geplukt.…

Een rode lijn door het gebied De Hollandse IJssel, onze rivier Begeleid door steen en riet een lint van werk, vertier Een visser peinzend aan de kant De dobber vol van leven De aanbeet, vis, een figurant Door honger aangedreven De hand omhoog, een schipper zwaait Een kind wijst naar de boeg De vlag wappert, ach het waait De reis nog lang…

door dit eeuwige leven maar voor eeuwig is erg lang maar alleen zo bang het voelt een beetje vreemd ja ja een vreemde eend maar normaal is ook zo gewoon en die zijn er al genoeg hoor hier en daar wat toekomst schoon amerika op komst ze hebben het allemaal al voor geschreven het scenario aarde wat nu als ze weer gaan staken zal het de figuranten…

door de poriën van dauw om voor het eerst het zonlicht te beschaduwen door in de luwte van het nog niet-weten het herstel van na de winter te zijn vergeten, kleine stroompjes water voeden de nerven die zekerderwijs hun weg naar een voltallige groei in een zwijgzame taal me begeleiden waar ik achterwaarts kijk en zoek naar het figurante…

en dat al na enkele jaren van vruchteloos zweven in dromen van verwachtingsvol streven naar naar ja, naar wat, blijkt nu de genadeloze vraag de bus naar Nice vertrekt gelukkig op tijd niet dat ik daar zo mee bezig ben immers hoe kan men als verstard de tijd bewaken of omzien naar alles wat buiten mij loopt en het straattoneel met zijn figuranten…

vergaarde een gouden ster geheime gelofte in een flits naar de maan kust in haar stervensuur beland uitgeblust en moegestreden zwarte aarde die gewillig gelijk een geduldig minnaar wacht een devote goudsbloem in zijn late bloei versierd door restanten oudjaarsvuur blinkt als het opgepoetste voornemen uit een vergleden jaar goudgeel vergeten figurant…

Sta je aan de kant, gewoon als figurant, in het draaiboek van jouw leven. Wat moet je doen? Waar wil je heen gaan? Zoekt jij een plekje om stil te schuilen? Je bent kapot, zit zo op slot. En zoveel vragen zonder antwoord. Je ziet daarbuiten voor jouw raam, de mensen lachen, spelen, zingen.…

hooggebergte der beleden overmoed, ijl water verdampt in een maalstroom van verbruikte tijd getrokken voren etsen zich een willig spoor waar bleke lippen teder proeven in besloten mijmering toevend in de fuik van aangescherpt verleden sleetse draden reiken langs gepinde ledematen opwaarts naar de almacht van het kruis, marionet als schamel figurant…

toneel we verwachten elkaar passen precies negatief in het rolletje toekomstige foto’s jij speelt de rol die ik wil in mijn leven jouw regie maakt mij figurant in het spel moeilijk om samen te spelen rollen te delen in decors van elkaar op het podium een paar figureren we wel in het toneelstuk van morgen of is de rol…