Netgedichten

netgedicht (nr. 16.119):

Ode aan de IJssel

Een rode lijn door het gebied
De Hollandse IJssel, onze rivier
Begeleid door steen en riet
een lint van werk, vertier

Een visser peinzend aan de kant
De dobber vol van leven
De aanbeet, vis, een figurant
Door honger aangedreven

De hand omhoog, een schipper zwaait
Een kind wijst naar de boeg
De vlag wappert, ach het waait
De reis nog lang genoeg

Een skiër dansend op het nat
Een spoor van schuim en golven
De sleur van’t leven weg gespat
Onder water snel bedolven

Een ploeg aan’t werk, een kraan die kreunt
Het water een gegeven
De industrie geruggesteund
Door de oevers onderschreven

Een rode lijn door het gebied
De Hollandse IJssel, onze rivier
Begeleid door steen en riet
een lint van werk, vertier