Alle inzendingen over forum hilbrand vinck

zuilen beeldfragmenten triomfbogen ruines in een levende stad de restanten van een beschaving van hebzucht en verwording grofheid hoogmoed en genialiteit treurigmakende restanten zijn nog welsprekend onder de zon die scheen hier duizenden jaren geleden net als nu…

De stad van voorheen schraagt het verleden in marmeren brokken de jaren hebben de treden van de keizer van het marktplein gewist luidruchtige kooplui zijn samen met de tempelgebeden in oude kleuren begraven alleen de pilaren rijzen nog ten hemel de eerbied ligt gebroken en verborgen onder de alles vertredende voetstappen van heden elke…

Inspirerend inzicht informeert en eloquent geformuleerd gegoten in hongerend gehoor een bijeenkomst op het forum van wijsheid, zich lavend aan deze bron, een revelatie als een rijzende zon, velen zich koesterend in diens schijn. Ja, zo zou het kunnen zijn. Een man, een vrouw, alleen een stem om te boeien, die zet hen klem.…

Voor het piekeren peinzen puzzelen en prakkezeren en niet in de laatste plaats, o woordenaar, passen en meten, met als snel resultaat een half sonnet, ben ik Coenraedt van Meerenburgh, geachte afgevaardigde van ons forum, buitengewoon erkentelijk... _________________________________ PREMIÈRE Ik heb op zich niets tegen een premier Van…

hij heeft het beet zijn podium, zijn forum niets anders dan decorum voor de man die woorden plant en dan een zaal in slingert met de ingehouden woede van een diep geraakte mens zij, de anderen, aanhoren bekijken zichzelf gegeneerd en proeven de waarheid bloedend op hun veel te witte zakdoeken waarmee ze vrije doortochten en andere beweging…

kort voor Tarifa rechts kronkelt een nieuwe asfaltweg glimmend haast spiegelglad richting zee daar kruip je dan bijna tot in zee tot op het strand o stad zo diep gelouterd tot in je grauwe stenen het is hier stil het is hier beter niet te spreken want stenen spreken niet met woorden maar met beelden het forum ligt verstomd…

In de wachtkamer zit ze van angst te beven, ineengekrompen tot minder dan niets - Nog maar vijftien minuten sinds haar lief achter de mintgroene klapdeuren verdween - Zij heeft de tijd in haar ogen, Zijn leven komt in wolken voorbij, zijn jaren zijn minuten geworden, zijn minuten worden jaren - De angst groeit uit haar ogen,…

Burgemeester Rehwinkel van Groningen laat openlijk blijken dat financieel gezien de plannen voor de aanleg van de tram nog lang geen gelopen koers zijn. -------------------------------------------------- Vanuit het stadsbestuur een onheilstijding, Vanuit de oppositie zeer terecht, De burgemeester heeft het zelf gezegd: “Er is meer tussen rails…

Wat heb je me al vaak Te vriend proberen te houden Met weer een belofte die Op zich al niet toereikend Was voor wat we samen hadden Afgesproken - en iedere keer Weer lukte het je om me te lijmen Daar waar ik diep in mezelf Wel beter wist - 't is beter om Er nu maar mee op te houden, Ook al was het wel ' t proberen waard, Uit…

De wolventanden van de tijd Hebben genadeloos het kind Uit mij weggevreten, Het levend karkas Dat overblijft levert Voortdurend strijd met De weerspannige werkelijkheid, Waarvan niet veel meer overblijft Dan een groot vierkant in het zwart Dat mijn wereld verbeeldt, En een grote zwarte zon Waaruit licht gezonden wordt Vanuit…

De Nacht is komend met een heir van dromen; Zij volgen mee met wijd-geopende ogen; Ver van het Westen af kwam zij getogen, In 't vreemd blauw kleed met brede zwarte zomen. Daar de verzoenlijke Avond lag in vrome Gepeinzen neer, op hare arm gebogen, In licht opaal en klaar goud onvertogen, En zag nadenklijk naar 't verloren Rome... Laag…

Verbaal werd aangezet tot bloedvergieten, Geroepen werd om Volkert van der Graaf. Met in gedachten Thierry’s epitaaf Werd aangespoord om hem maar dood te schieten. Ik keek eens naar beneden, en verdomd: Nooit waren mijn tien tenen zo gekromd.…

’t Is nacht, de opperste beschaving spreekt Hij blikt omhoog en ziet Olympus’ goden Hij boreaalt zichzelf, poneert een ode aan Ego die zijn warme passie preekt Een Leider die voor ons Zijn Licht ontsteekt! Ja opgestaan is hij, de Lentebode De duistre’ machten zijn fluks heengevloden want elke tegenstand kwijnt weg, verbleekt Narcistisch…

De media beschreven ook de zaak Na Trump kwam nu de huisnarcist ten val De uil van Minerva streek neer in 't dal De Tijdlijn vulde zich met leedvermaak Was Baudet op een geweten betrapt Of onder druk van onder opgestapt?…

Wie was ik op dit forum ook al weer?…

Jouw naam dwaalt als een zacht parfum door de stegen van mijn verlangen waar passie en tederheid elkaar bevangen Jouw ogen kijken als zachte beddingen van rivieren door de bergen van mijn kracht waar de hoop en liefde wacht Maar oneindig ver lijk jij bij mij weg te bewegen als een niet te vangen ster De dagen klimmen waarna ze dalen…

Ik zucht en jij lacht we spelen plagend met zinnen voelen ons verbonden in de nacht weten schroom te overwinnen We tasten steeds lichter over wat genegenheid kan zijn voelen ons steeds dichter bij onze goddelijke lijn Tederheid doet woorden vloeien wil graag zacht datgene leren wat voorheen slechts was te begeren Er is nabijheid in…

Ontdaan van elke waan brak de maan in tweeën en zag de zee de liefde genadeloos vergaan Rozenblaadjes van geluk de laatste adem van stil begrijpen fluisterden zacht; 'hier eindigt onze nacht'…

Er viel een stilte. Onze ogen kruisten. Ze rilde en mijn hoop sloeg om in duizend doden. De houten vloer, die al jarenlang paren had gedragen, bleek nu, een donkere zee van vrees en afgang. Opnieuw wisselden onze blikken, nu alleen wij nog beiden wachtten en haar rode plooien van haar jurk eenzaam zaten te lonken, knikte ze onzichtbaar…

Ze stijgt in mij op, raakt stille passie. Roept met klem snel buiten te komen vooral niet te vertragen. Haar ogen dragen lenteregens van dromen. Ze hijgt van drama, kent geen geduld, wil dat ik in haar stort, voordat wordt onthuld, wat in haar is verdort. Ik proef, bloed van innig leven, een gehaaste dans. Ze verandert van richting…

Je sluimerde over het pleintje het was nog vroeg en de bomen fluisterden jouw ogen droomden een verscheurd gevoel de zon kwam gestaag door het wolkendek De wereld leek te draaien op een paar vierkante meters en je hart klopte verleden weg maar de pijn die bleef Ik lag in bed roofde de laatste geuren die jij achter liet Mijn tranen…

Ich hab' dich geliebt 'danach bin ich vergangen mein' Herz sucht den Tod Ich kann nicht mehr verlangen meine Seele ist im Not gestorben bin ich ins Abendrot. * NL * Ik heb je liefgehad sindsdien ben ik verloren zoekt mijn hart de dood Ik wil niet meer verlangen mijn ziel schreit in nood gestorven ben ik in het avondrood.…

Wat lijken we toch Veel op elkaar, Wat hebben we toch Veel met elkaar gemeen, Zeggen de mensen die Het weten kunnen over De oosterburen van ons Lage landje - één verschil Is er wel, bij hen is er Het constitutionele hof Dat over 's lands armen Waakt - waar in Nederland Vierhonderdduizend kinderen In schrijnende armoede Opgroeien…

dicht tegen de verweerde muren aangedrukt, ja, die hoort het krachtig fluisterend, sterke, soepele Latijn, gebeeldhouwde zinnen van Cicero en diens trotse medesenatoren, weerkaatst door de muren en stijle zuilen van de immense Curia, hal vol stille stemmen, terwijl de pauperes, het arme, domme volk eigen lijf en leden aanprijst op het Forum…

Bij het forum op de trap, dicht aan een kratertrap waar zwavel suist of in de wanden waar een weemoed huist. Er is een nacht, een landschap waar geschiedenis werd ongelegen. Zij liet de droefheid achterwege. ----------------------------- uit: In gedichten, 2004…

Het is oorlog in dit hoofd, Onbekende Ongekende Steden zijn Door onophoudelijk vuur Aan gort geschoten - Geen muur blijft overeind, Geen steen die op De andere blijft staan, Lucht vol neerdwarrelend gruis - Wat er nog aan beelden bestaat Wordt aan het zicht onttrokken, Tot voor mijn voeten Plots dit veertje landt En onverwacht…

Twee baasjes en hun eigentijdse dromen Gespeend van elke vorm van zelfkritiek De ene kwiek, de ander tongue in cheek? en beiden tomeloos zelfingenomen De Ego’s zullen door hun arrogantie Ten onder gaan aan strijd om dominantie…

dat ik op de eerste plaats moet komen Die zet mij en mijn idealen helemaal niet op de eerste plaats Die man die beloofde alles anders te zullen doen Die blijkt nu nog vager en onduidelijker dan alle kabinetten uit de voorbije twintig jaar bij elkaar Den Haag is een zooitje De Dierenpartij rolt ruziënd over straat Forum…

Lezen wat er niet staat Woorden verstaan tussen Regels door die op Het oog de waarheid Verzwijgen Ze schieten alle kanten op Gaan de ruimte in die Oeverloos is, Net als de waarheid, Oeverloos, oeverloos…

bent de man Die mij op ons terrein laat promoveren Vervolgens die principes ventileren Ik als vz en jij als tweede man" De gouden eeuw gerehabiliteerd Gedachtengoed der ouden weer geëerd Nieuwlichterij van nep en schijndecorum Henk Otten werd Jan klaassen op het peerd En Theo op een zijspoor gerangeerd Piano in hùn Democratisch Forum…