Hartenkreten

hartenkreet (nr. 18.048):

onvoltooid applaus

kort voor Tarifa rechts
kronkelt een nieuwe asfaltweg
glimmend haast spiegelglad
richting zee

daar kruip je dan
bijna tot in zee
tot op het strand

o stad
zo diep gelouterd
tot in je grauwe stenen

het is hier stil
het is hier beter
niet te spreken

want stenen
spreken niet met woorden
maar met beelden

het forum ligt verstomd
in het verwoest theater
hangt een nooit voltooid
een niet uitgestorven
grandioos applaus

hier viel je dood
rechtopstaand
te midden van de beving