Alle inzendingen over genoeg om van te leven

dobber ik niet genoeg in uw wassend water niet genoeg in uw zilver meer vlinder ik veel te veel tussen nu en later veel te veel tussen nooit en weer laaf ik me niet genoeg aan uw dikke druiven niet genoeg aan uw droge wijn tortel ik veel te veel tussen grijze duiven veel te veel tussen echt en schijn open ik niet genoeg de deur…

Niet genoeg Nooit genoeg! Wat zij van mij vragen is dwaas en bijna onmogelijk hoopvol En toch Ik voel De droom die zij dromen Is ook de mijne We reiken naar enige samelijk tol Het vuur dat nog smeult in het as van de heer 't Is genoeg Is genoeg.…

Genoeg van dit leven En genoeg van dit lijf Genoeg van het licht En genoeg van de sterren Alles is te veel En niks kan nu goed gaan Recht is te recht En stilte te stil Het is allemaal Zo erg echt niet Maar net iets meer Dan genoeg zou zijn…

ik houd niet van veel woorden daar laat ik het bij…

In de liefde, het geld, het eten, heb ik genoeg. Ik hoef niet meer.…

koop een foedraal om je tong in op te bergen zodat ze niet meer snijden kan zoek een alchemist om tegengif te brouwen zodat je venijn me niet meer raken kan geef me een schild om die moker af te weren zodat je me niet meer raken kan of beter nog laat me met rust ik heb het wel gehad dag schat !…

Ik moet het vertellen En heb het haar verteld Met tranen en witte rozen Zei: ‘Je maakt het mee misschien Onze zoon wordt vader Ik opa en jou een stukje terug Een kwart misschien’ Genoeg om te geloven.…

Het is genoeg ik laat de woorden los flarden van gedachten in de film van dit leven de wereld draait en draait wolken sluiten in jouw hoofd tot er geen morgen meer komt het is voorbij maar je bent niet onopgemerkt gebleven…

daar waar wolken drijven over land waar gewassen groeien en vruchten bloeien daar leg ik mij neer ik wil niet meer…

Ik heb er genoeg van, om altijd de eerste te moeten zijn, ik baal ervan, altijd het voortouw te moeten nemen, heb schoon genoeg van haantje de voorste te moeten zijn, en dus besloten, om genoegen te nemen met: mezelf.…

hebben Maar die gun ik toch leven Waarom?…

met genoeg…

Het hebben is ons nooit genoeg. Herken de momenten dat u steeds weer iets meer van het leven vroeg. Wij zijn nimmer lang tevreden met wat we verworven hebben door de tijd. Het is het hebben waardoor het verlangen weer direct slijt. Zo zit iedere ontevreden mens in elkaar. Die nimmer lang blij met een zitting kan zijn.…

Misschien met een keus voor genoeg is genoeg, hebben onze kinderen ook nog een toekomst voor de boeg.…

de aardse vlaktes voelden wat bevroren veel grijze lucht met schimmig wit slierten zweefden vanonder naar boven de hemel oneffen, leek omgespit de zon was weg, ik had het koud alles draaide er nu omgekeerd mens en dier waren benauwd de lucht werd ijl, geterroriseerd een engel kwam vertellen in paniek dat we straks allemaal gaan sterven…

uw wond behoeft daglicht en frisse lucht en een zachte omzwachteling voor de nacht hoe verdraagt een open wond de pijlsnelle doorboring en dan de afgewende blik in messcherp licht het advies averechts misschien alleen licht en lucht van de nacht om het trauma toe te dekken alleen overdag vluchtige blikken op…

Bladeren dwarrelen rondom mijn hoofd, geruisloos naar de koude grond. Ze zijn van alle toekomstige illusies beroofd. gestorven aan het jaargetijden front. Verkreukeld is hun hart van goud, zij werden helaas voor het hier en nu te oud. Neem voorzichtig er eentje van in mijn hand, en wens mee te mogen zweven “naar mijn verloren vlinder” aan…

een brunette vol gein in Alphen aan de Rijn knipt haar gordijn een halve baan te klein triest zit ze neer ze weet het niet meer en gaat uit sjagrijn derhalve aan de wijn…

Wat is er onschuldiger dan een naïeve dartelende vlinder die slechts mooi fladdert te wezen zich van weinig tot geen gevaar bewust Niemand legt zo’n wezen toch een strobreed in de weg Valse vlinders bestaan immers niet? Een beetje vlinder is wat wij zouden moeten en willen wezen Vrij naïef zorgeloos onschuldig geen gevaar erkennend – niet…

Elke morgen, elke dag opnieuw, wordt de pijn steeds weer geboren. Krijg ik telkens die rauwe duw, je voor altijd te hebben verloren. Neem dan je badjas in mijn armen, ruik die o zo bekende geur. Laat mijn hart hierdoor verwarmen, en het ochtendlicht dat krijgt nu kleur. Kijk naar mijn handen, recht mijn rug, roep de morgen na zijn…

Nooit genoeg van het leven dat de ogen opent iedere nieuwe dag. Met een telkens iets vergeten slijt het verleden tegen een beter weten door het optimisme van een nieuw gezag. Dagelijks is het een lijden van een strijder tegen de tijd.…

Dat consequenties naar de duivel leiden Is stellig bij dit kabinet bekend. Wel lukt het de regering consequent Een beetje consequent zijn te vermijden. Wie zwabbert en wie zwalkt in zijn beleid Weet zeker dat hij consequent zijn mijdt.…

Leven eindigt en begint. Leven begrijpen is onbegonnen werk. Elk mens beseft dat. Onbewust. Alles wat adem heeft weet. Elk ongeboren kind.…

genoeg. genoeg heb ik van het leven. genoeg is genoeg. genoeg is het nu voor mij. genoeg voor ons allebei. genoeg vertelde jij mij. genoeg voor jou en mij. het is nu beter zo. genoeg. genoeg heb ik van die ruzies. genoeg is genoeg. genoeg jij bent weg genoeg, ja... jammer genoeg…

Voor ons was de formatie toch al fake? Wij wisten dat gesprekken zouden falen, Om straks de oude ploeg van stal te halen, Die hebben een akkoord binnen een week. Ok dan Beatrix, heb nou eens lef, En vraag, zo snel het kan, de LPF.…

De pennenvruchten in mij hielpen mij het leven te aanvaarden zoals ze komt. De muziek in en van mij geeft echter één verboden vrucht, nimmer mij gegund. Jouw muziek in mij, te zamen met de twee vochten van lichaam, verwekten een rijpe vrucht: zij heeft lucht en ruimte nodig die ik niet kende.…

Het leek een toverwoord: Privatiseren. Maar na de uitverkoop van nutsbedrijven bleek dat je service op je buik kon schrijven en ook de winst viel niet te garanderen. Gelukkig mag de burger straks beslissen hoe vaak hij nog een aansluiting wil missen.…

vriendschap eindigt in mineur… krijgt het hart een grijze kleur dan voelt dit als een harde klap als men elkaar begint te mijden en haatgevoelens komen op begint het hart serieus te lijden wil men zoeken naar een strop als je met dit gevoel gaat slapen en s' morgens sta je er mee op dan is haat een gevaarlijk wapen het maakt jouw leven…

In welk wonderspel spelen we allen mee? Wat is de naam van dat toneelstuk? Van welk script ben ik de schrijver? In wiens boek ben ik beland? Van de antwoorden blijf ik onwetend, want wij mensen zijn echt niet ons brein, en oneindig veel meer dan ons verstand.…

Nu hoeft er niets meer, ik ben met mijn geliefden geheel verbonden. Het heeft geen zin meer naar nog meer te verlangen, ik heb alles al. Zelfs de genieting hoeft niet verlangd te worden, die is er altijd.…