Alle inzendingen over geschater

geloven dat het beter wordt duimen dat de oogst niet weer verdort de dood door ziekte...opgeschort vrolijk blij geschater juichend bij het geklater.…

Ik loop wat doelloos door de Griekse bergen, ineens hoor ik wat gespetter en geschater, ik, sater, schuif de bebladerde takken opzij, ik geloof mijn helderblauwe ogen niet, daar baden wel tien verrukkelijke nimfen in een weergaloos schone waterplas. Was ik maar één van hen, dan kon ik hen onverdacht begluren en lekker samen badderen.…

Zijn geschater kliefde, als 'n bijlslag, het gezicht van de zager Nee! Daarna zong een koortje van dove akkerbouwers over priester Jacob, die biechten afnam tussen de verbleekte roosjes van jouw decolleté Nee!…

En dan ineens gebeurd het wonder waar ze lang op had gewacht waar ze alleen nog maar van droomde ze komt aan bij de voordeur erachter klinkt gejoel, geschater.…

Geschetter, geschater, te luidruchtig, hypocriet gedoe wordt het mens-dom dit dan niet moe. Geef mij maar de eenvoud, het alledaagse Laat mij maar de simpliciteit de warmte bij de haard, een kaarsje daar voel ik mij thuis daar voel ik mij goe.…

En inderdaad een paar weekjes later Zag de oude raaf tot zijn tevredenheid het kleine vogeltje, met veel geschater weer vliegen met veel bevlogenheid.…

Ik dacht dat haar huis in de stilte stond En daar ik heel geren haar huizeken vond Vertraagde ik bij wijlen m'n stap langs 'n huis Gebouwd in gebeden van sparrengesuis Maar achter gordijnekens bloemig en blank Vernam ik geschater en joelende klank Zodat ik, dom kind, bij mezelve verzon Dat schemering dáár niet wonen kon Nú weet ik waar…

Klink' thans over land en water 't Lied met jubelend geschater, Ook een toon in 't scheppingslied: Karre, karre, kiet, kiet, kiet!…

Mei zag ze en lachte en een zacht geschater Klonk even bij haar, toen kwam van het water Klappend een vlaag van handgeklap en toen Gesnap van tongen, zooals vrouwen doen.…