Alle inzendingen over gevang

Vicieuze cirkel, onderbroken door verlangen, de troon der fascinatie blijft in terughoudendheid gevangen. Gevangen door mijn dromen, gevangen door gedachten, verdwaald in een gebied die mijn keuze zal minachten, want voor de één zo duidelijk, voor de ander tegenstrijdig de keuze die wij maken, is in dit leven niet gelijktijdig……

Gevangen in mijn tranen in mijn eigen persoon Zit ik hier al dagen opgesloten in een droom Droom van wanhoop van twijfel en spijt Zeg me deze droom is geen werkelijkheid Laat me ontwaken ik wil het niet meer Gevangen in mijn tranen elke dag weer…

Gevangen zal het heten met de dood op je geweten van je medepassagier. Probeer daar maar mee te leven, in de cel, 't is om het even Gevangen zul je altijd zijn in je eigen zielenpijn…

Ik zit gevangen in een fles, ik zit gevangen door liefde van jou. Jij hebt mij net geproefd, nu is het aan jouw of je houd van water met prik.…

Wordt door mij gevangen in al haar harmonie en pracht. Overdag oogstrelend in haar pracht en haar kleur. In de nacht gevangen door haar schoonheid van geur. Dit is waar ik elk jaar weer naar smacht. De geur van de zee en de hyacinten in de nacht.…

Gehuilde tranen worden gevangen in de zakdoek van de nacht…

Eenzaam en alleen gevangen in een cirkel van het eigen ik…

golven gevangen in het web van getijden bestuurd door de maan…

een tuin van stenen verzameld door eeuwen gevangen in ijs…

In kille kerkers van eenzaamheid gevangen; een schreeuw in stilte.…

ragfijne schoonheid in ochtenddauw gevangen spin in winterweb…

De dauw gevangen In het vroege ochtendlicht Vervlogen dromen…

Pluk de dag Ruk je af Gevangen in verlangen…

De meest verse vis moet nog gevangen worden. Aan de lijn blijven!…

Een vrije vogel Gevangen in het patroon  Vleugellam gemaakt…

Vurig verlangen is gevangen in een put van machteloos omvangen en verhangen...…

Bevroren in zee Drijven gevangen tranen Gestapeld verdriet…

blauwdruk van vroeger verstild slapen de dieren gevangen in steen…

gevangen in ijs kristallen vormen bloemen op uitgebloeid gras…

Weemoedig de mens gevangen in z'n verlangen naar 't verleden…

Er zijn vogels die je niet gevangen moet zetten in een kooi vanwege de schoonheid van hun verentooi…

als verlamd zit ik machteloos gevangen in het web van mijn loerende gevoelens…

gevangen in een kubus met muren van ijs bevroren bevroren verstijfd liggend alles horend verstild verstilde woede en verdriet geen woorden meer verstopt verstopt in die ijskubus wanhopig vechtend…

Handen rustend op het stuur rood licht in het vizier maar ook de spiegel hier waar ik heimelijk in gluur zie de allermooiste vrouw de versnelling in z'n vrij drie, vier meter achter mij is ze even die van jou zet ze rap haar lippen aan met haar ogen gaat ze ook iets doen mijn wangen krijgen net geen blos wie kan zoiets weerstaan?…

In vlagen van verbazing jou vergaard: je ogen in een spectrum opgesloten, je handen in een lichte tinteling. En het is nu eens niet in het geding dat jij altijd zo zichtbaar ongezien moet zijn en tastbaar toch onaangeraakt. Waar het om gaat is onze liefde en jouw bewaarbaarheid.…

Als een vogel door het leven, genieten van de vrijheid. Liefde word mij gegeven, tot onbepaalde tijd. En in mijn dromen is de zon aan het schijnen. Toch kan er een tijd komen waarin alles zal verdwijnen. Het is hier donker en koud. Ik kom nooit meer vrij door wat er is gelogen. Ik heb het leven toevertrouwd. Dat was dom van mij, was…

Daar waar zwijgen herrie maakt snijdt glas de laatste tranen -zwarte onzekerheid maakt het hart zo bang- daar waar vluchten de noodstop is zijn woorden gevangen in een letterspel daar waar één bloem onkruid wieden verbiedt waar één meeuw leven tekent is de geest gevangen in een slecht gebouwd doolhof…

nachtelijke uren donkere gedachten pijnvolle momenten niet te verzachten talloze herinneringen achtervolgende figuren moeilijk te ontkomen confronterende uren angstaanjagende dromen in een web gevangen hersenspinsels gestild in verlangen doorwaakte momenten langzaam verglijdend zonnig morgenlicht warm en bevrijdend…

gevangen hart gevangen geest verlangend naar onbekommerd vrij zijn ben je zelfs bang als je dit leest zo veel verdriet draag je uit het verleden met je mee zoveel wat moest stil kijk je voor je uit onbereikbaar vaak voor iedereen met alleen die ogen van jou als spiegels van jouw ziel die zeggen laat me … alsjeblieft laat…

Tussen verloren woorden vond zij hem rillend van kou in het bleekgele schijnsel van volle maan gevangen in een droom tast zij gedachten af in de zwartgeblakerde nacht en neemt zijn nevelkoude lijf in haar zilveren armen nooit meer zal zij hem laten gaan…