Alle inzendingen over glanzend

eierdoppen in het gele gras veranda's met de maandagwas keukens met de geur van gas kaakjes in de plastic tas glanzende spoorrails waar ik op plas Remco Campert…

Zonnelicht glanzend over de daken hart opnieuw bewoond. Geraakt, bejubeld,vertederd, bereid zelfs tot vergeven. Zonnelicht zingend en zegenend vandaag tot toebehoren.…

zij komen glanzend overgevlogen onder de bloedende moeder smelt de eerste sneeuw onder wuivende palmen monstert hij de nieuwe limousine van zijn schoonzoon ---------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichte', 2002.…

Ik droomde van de zon hij was een gladde bol van bloedkoraal en werd toen op mijn smeken een gespierde jongeling in strak zwart trainingspak met glanzend rode haren. Het was onder een perenboom dat hij mij toen besprong: een zalige ervaring.…

een dichter zoekt als het ware zijn eigen lijden hoe anders kan hij zijn zucht naar woorden verklaren of raakt hij ontspoord door zijn eigen werkelijkheid waar een glanzende spiegel hem tot nietigheid verleidt…

ze smijt woorden in bomen waar grijpgrage takken ze vermalen in een monsterlijk ballet schraapt glanzend marmer graaft groeven diep tot het nagelbed duisternis in de zon moet onder…

oh, poldermeisje wat ben je mooi met je glanzende huid ogen omfloerst door volle wimpers zo verleidelijk krullend je zachte lippen die smachtend wachten op een flinke pik hooi…

Op de top van mijn leven Rechte lijnen achter me Ronde welvingen lokken me Ondergaande zon Zacht avondlicht Zilver zee Glanzend meer Stille avond Met jou…

Wat jij voelt en denkt Zonder omhulsel Onzichtbaar naakt Wat jij tot jou maakt Wat jou tot jij maakt Ontdaan van stekels Een glanzend mooie Prachtige kastanje…

glinsterend tegenvlak met de vraag of er nog gemorreld moet worden stoppels gekortwiekt lippen in glanzende lijnen wimpers zonder klontjes geur, kleur en fleur avonduur tegemoet een avontuur in spiegelschrift…

met je glanzende ogen keek je naar je glas. je zat voor je heen te dromen al kijkend naar de wijn. je dronk er voorzichtig van al dromend van je glas rode wijn…

het warme rode bloed trekt weg het gezicht nu koud en wit de eens glanzende ogen dof en kil stil stil voor eeuwig stil straks onder het groene gras…

Als een regendruppel, glanzend, doe jij me glimmen. Als de horizon, eindeloos, ben jij het einde...…

Glanzend...kijkend... verliefd voor altijd, als een kring op het water eindeloos bereid te schitteren in de zon en te versmelten in de tijd, je ogen wenkend... je gedachten meenam voor altijd, glunderend...verlangend...kijkend... verliefd voor altijd...…

Ze zijn allebei schitterend, prachtig, glanzend, hoopgevend Een verhaal geeft plezier bij leed en pijn Een ster geeft licht aan de donkere hemel…

bom, kogel granaat met kennis gemaakt buitenkant glanzend staal binnen satansgeest speelbal van de groten aan de ronde tafel werd besloten in welk land er wordt gespeeld scherven wat overblijft…

Je sprak met een tong als fluweel ik slikte je woorden het voelde als een steen ik likte aan je ziel weerspiegeld in glanzende ogen je keek naar me boetseerde me verborg me in een schelp van rozeparelmoer tussen rotsen bij het strand…

glanzende ogen vertellen brandende verhalen vurig verlangen laat je stralen schijn jouw licht in je leven mijn lief, schijn leef, geniet van de wereld zo kort zo klein…

de zijde beklijft zacht glanzend in de zon dodelijk ragfijn trilt, ingewikkeld, in geziene facetten het web is haar huis ze zit er midden in en doktert prooien draagt haar kruis als een spin…

oude gedichten veeg ik voorzichtig op woorden verzamelen zich tot stoffig hoopje ze gaan terug naar Muzes bron waar ze ronddansen met letters van het alfabet in stilte vormen zich glanzende druppels…

verdriet is een brokje graniet met scherpe randen verdronken in tranen en pijn diep in het gemoed het duurt lang menige eb en vloed voor het een glanzend keitje wordt maar het blijft voor altijd want graniet dat verteer je niet…

aan de rand van de dag ligt stil gesloten en ingekeerd een glanzende scherf op bruine aarde zij spreekt een taal vogelstemmen in hoge bomen verstommen iemand loopt voorzichtig door het woud wie is nog hier en wie is al weg…

Een woordenregen overstroomt mijn hart en hoofd tijd om te schrijven Luister naar regen zijn druppels zo puur en rein glanzend als parels Dichte wolkenlucht helemaal vol met water de aarde heeft dorst…

Glanzende liefde op je huid.…

Goudgele zon Koele bries Asfalt strekt zich uit Glanzend chroom Lak en leer Donderend geluid Zonder doel Alle tijd Eeuwig wordt tot even Zorgeloos Jij en ik Rollend door het leven…

Als vlammen schaduwen werpen op de muur en lichamen vaag in glanzend licht weerkaatsen in spiegels Als lekkende tongen geur verspreiden en adem bevangen is van overgave Dan neem ik je mee naar mijn uitgestrekte rust…

vrijwel verdrink ik in kussen onderhand voert zij mij oesters bij het openen van glanzende lippen kirrend glijdt zij onderuit: ik laat jou nooit meer gaan daar ben ikzelf bij: zucht ik tastzinnelijk gaat zij door: had je gedacht!…

niets zal sterven hier of in het ongekende land geen vers eindigt er noch de roos gevouwen tot engel in een witte nacht van wolken die met broze handen het leven waar dan ook ogen geeft als een voelbare, glanzende verbinding…

Zacht oranje sterft de dag glanzend in je haren glinsteren de eerste sterren als reflectie in je troebel geworden ogen vensters van je liefde. Voor mij weet ik teder en bedenk dat ik niet anders wil dan oranjerood ondergaan in je armen.…

de ballen in jouw boom wil ik zijn van die rode glanzende of de poedersuiker op jouw oliebollen klef en zoet maar het liefst ben ik de belletjes in de champagne waarmee je klinkt op een goed nieuw jaar en dat je dan even aan me denkt als ik over je tong dans…