Alle inzendingen over haiku droogte natuur regen

Niks is kostbaarder Dan jouw eigen edelsteen Je kristallen traan…

Verbroken woorden Bestaan alleen uit letters Geen herinnering…

Einstein stopt zijn pijp denkt nog eens na en roept uit: relativiteit!…

kunst van de wereld oefent aantrekkingskracht uit op een vrij uitzicht…

Gekleurde regen drupt monotoon op herftstig blad zwaartekracht bindt zich. De kippen trappen wel eens op hun kuikens maar nooit uit woede. De vrouwen weven de tapijten, waar vele mannen overlopen. Daklozen in hun doos het lijkt of mijn doos nog veel kleiner is. Komende dagen van nevel, de zon vergeten staan we machteloos?…

Terug naar het station spoor leidt mij omlaag kaartjes voor de stalling. Langs borden van de dijk tegenwind van spruitjes in doodlopende wind. Labyrint van rails ijzeren ijsbanen de erven van de stad. Chromen bellen blinken een zonnestraal maakt de lange schaduwplat.…

Een witte vlinder geeft "dood" een ander leven zonder te sterven.…

Rietstengels buigen als onderdanen met de windrichtingen mee.…

verlaten bospad alleen een vallend herfstblad draagt de stilte weg…

De dauw gevangen In het vroege ochtendlicht Vervlogen dromen…

de koekoek vliegt uit, tussen twee groene takken hangt een spinneweb…

de bijl kapt het hout zakken vullen zich met graan voor de winter komt…

Voedzame velden Veranderen in chaos Sprinkhanen vluchten…

Elk een steen apart samengelegd - zij aan zij - slechts een straat naar niets…

bibbersnaveltje in winters verenpakje fluit warm voorjaarslied…

Een boom van een vent schuilt onder het bladerdak bang voor de regen…

Van…

koninklijk bezoek de vijver is gesloten lang leve de vorst…

een eeuwige strijd tussen gevoel en verstand is soms flinterdun…

onder het balkon klinkt de viool van mijn kat stradivarius…

LOVERBOY ( senryu ) aan ta habibi je bent zóóóóó me elfje he!! gimmi n bossie VERSIERDER je bent mijn schatje je bent zóóóóó mijn schatje he!! geef me een kusje…

ZEEHOND Texel - strand aan zee kijkt toe van ver - de zeehond kabbelend - de zee…

BINNENMEER rankende helmbloem langs de oevers van het meer wassend – het water vlei ik mij daar neer verzonken in het landschap wacht ik - op de nacht…

boven de toren achter het plein - de stad - in wijde omgeving gaan langs het water voorbij - helblauwe luchten in geel – woestijnbries in het helmend riet aan de oever van de stroom – verborgen - het niet…

omringd door leven geeft een gouden hartje geur elke lente straalt…

bruïoku Vergelijking liefde voor dichten die is mij aangeboren zeggen wat ik vind verbindend element als kussen op een zuiver moment - - in de wachtstand 10 minuten…

Nazomerkrekel hoor ik in je getjirp al oktoberregens?…

Een zonnestraal lacht, na de koude winternacht, op mijn bleke huid.…

lantarenpalen alweer zo heel vroeg donker zie ik ze branden…

ik wandel een weg dan kan ik naar rechts of naar links in de regen…