Alle inzendingen over hartelust

Ik zit Op mijn balkon Zing Zachtjes Mijn lied Met de klanken Van mij Ukulele Een musje Neemt plaats Op het dak En fluit naar Hartelust mee…

In tranen wordt naar hartelust geklaagd. De treurwilg is tot jammerhout verzaagd; z'n huilebalken prijken aan 't plafond. - En elke wand, een klaagmuur, noodt tot stenen, waarvan hij is gemetseld - én tot wenen.…

Hoe mooi toch zijn onze avondklokken Om ons tot bezinning te verlokken Hoe prachtig zijn hun bronzen stemmen Om ons bestaan wat af te remmen Om ‘s avonds negen uur keert dan eindelijk de rust Tijd om wat te spelen met elkaar : tijd voor wat hartelust…

Als het plan wordt een daad, Zonder raad of beraad, Als ik liefheb en haat, Als ik schrei, als ik lach Wel honderd malen iedre dag, Dan ben ik 't leven mij bewust, Dan leef ik eerst naar hartelust, Al wat ik leven mag!…

Allicht de kleuren van het geschut, naar hartelust de geur en geuren van het verlaten plein. De klaagzang van de takken omarmd door de gebeurtenis, die zelfs een geur verspreidt. ---------------------------- uit: 'Gedichten', 2013.…

de Noorweegsezee zal roodgekleurd zijn ongeveer 575 walvissen zwommen daar vooraf naar hartelust toch fijn maar owee de Japanse mensen hadden trek in eten vegetarisch bestaat ook moeten zij toch echt weten gedood zijn zij triestvol maar WAAR stil is nu de zee het huilgeroep blijvend in de oren voor ons dierenvrienden…

Als ’t plan wordt een daad, Zonder raad of beraad, Als ik liefheb of haat, Als ik schrei, als ik lach Wel honderd malen iedren dag, Dan ben ’k ’t leven mij bewust, Dan leef ik eerst naar hartelust, Al wat ik leven mag!…

de kamer vult zich met een lucht van alcohol en slaap je huig trilt naar hartelust je ligt op je rug plukjes haar uit je neus plukjes haar uit je oren ik kijk naar je je mond half open het kwijl raakt je kussen je adem stokt je brabbelt wat kan er geen touw aan vastknopen schijnt leuk te zijn zie een lach op je gezicht zonet…

naar de kust heel bewust om met hartelust de zee te zien en heel misschien vanavond rond 10 een gaatje vrij na een lange rij de dag voorbij toch op het strand beland aan de waterkant ben je zo weer kwijt het wachten al die tijd heb je geen spijt aan de kust komt er rust en levenslust als wij straks lopend gaan en nooit…

Telkens als ik in jouw schaduw sta Voel ik de wind langs mijn oren ’t is alsof ik in een droom ontsta Krijg de vlagen niet van voren Vogels vliegen naar hartelust Hebben gele jasjes aan In een roes heb jij mij gekust Met de pijn is het gedaan Hijgend ren ik in jouw armen Een enorme drang bij jou te zijn Violen spelen klanken, warme, Voel…

Tijdens de Gouden Eeuw der Lage landen Kon je de dieven, klaplopers en hoeren Tegen betaling treiteren en beloeren Naar hartelust, dat gold voor alle standen In ‘t Rasphuis zocht de leiding naar verbanden Tussen heropvoeding en het beroeren Van zielen door die stevig in te snoeren Door geseling, of door een merk te branden In huid.…

Toen kwam jouw jeugd voorbij, sindsdien kom ik zintuigen tekort, na de droogte van de wintermaanden, worden pioenen roze borstels, steken schorpioen met zoet venijn, ontspringen bronnen die de lusten mogen lessen, ontkomen aan de slavernij van tijd dien ik mij naar hartelust te bedrinken uit de klare deugd die de Poëzie schenkt, onverzadigd…

Het leven met dit lichaam komt dan tot een end Ik ga op reis met helemaal niets Alleen het vormloze neem ik mee Ik zal zijn als de lucht en overal aanwezig zijn tot voorbij de sterren Als ik afscheid neem laat vrolijke muziek luiden zing naar hartelust mee want het leven was voor mij met vele mooie momenten Als ik afscheid neem…

________________________________ NON MEA CULPA Geduld is, naar verluidt, een schone zaak Maar legde hij iets uit, dan raakte 't op Zo werd hij wethouder, klom hogerop: Een Haagse carrière in de maak Naar hartelust heeft hij er kunnen leren Hoe woorden, drammend, naar zijn hand te keren…

Ik ken je zo graag, weet je, Ik heb je naar hartelust lief. Vreemd toch, die taal, die spraak, Zo vaak zo boeiend in beelden. Ik voel m’n ogen gloeien, zien, Span m’n hartspier, m’n borstspier. Maar ik weet diep in m’n hersens: M’n hart zit in m’n hoofd… M’n hoofd dat bonst door jou – ‘k Heb toch gevoel in m’n kop.…

bekneld ligt zijn hoofd in Olriks wraakzuchtige schoot; drink mijn zwarte inkt met je bevende ogen, proef er de dode geest die jou naar hartelust belaagt en heus wel te pakken krijgt.…

alles, alles smelt, vergaat In 't kind dat aan mijn zijde staat, Voor 't kind dat aan mijn lippen hangt En liefdrijk mij in de armen prangt; Wiens ziel zo rein in de ogen straalt, Wiens mond zo zoet mijn naam herhaalt; Mijn kind, mijn roem en hartelust, In wie mijn wens, mijn hoop berust, In wiens leven ik mag herleven.…

het leven heeft toch maar een laag betredingstolerantie als je bedenkt dat men als kind in de eerste zuurtegraad de lach van de sociale lach leert onderscheiden men leert ook dat men met het uitlachen gedeeld door het gros van de groep de eigenwaarde en het zelfbeeld weer een beetje op kan krikken zonder verweer tegen het inzicht van het buitenbeentje…