Alle inzendingen over herboren worden

Ik wandel met je hand in hand door het herboren lenteland de kleuren van de bladeren aan de bomen zijn als die van je ogen zachtgroen de kleur van je huid is lichtbruin als van de oude herfstbladeren alles straalt in de zonneschijn ik wandel met je hand in hand in het herboren lenteland.…

hoe klein het mensje overlevingskans miniem herboren wonder…

Tik tok spechtgeklop Maagden palm zaad in bomen Messiaans herboren…

Moe van het verlangen naar een ademloze liefde heb ik verloren Maar de rust gevonden En met dit besef voel ik me als herboren…

Haar stem verloren wanneer handen bekoren klinkt een vrolijke noot krachtig als herboren.…

Liefde laat ouden en vermoeiden uit de sleur herboren worden Jammer dat de Feniks onder de gevoelens zo zeldzaam is…

Voel ik me als herboren. Of ik je nu wel of niet kan bekoren. Tevreden met mezelf. En jouw liefde zal altijd bij me horen.…

Gevallen, bijna haar vleugels verloren, maar ze richt zich op, voelt zich als herboren. Trots, dat ze het heeft gemaakt, ze heeft alles nog, is niets kwijtgeraakt. Minachtend, op het punt om weg te gaan, want ja, zij kan echt, op eigen vleugels staan.…

knuffel de oude knoken warm verwijder spinrag uit haar hoofd haast je zodat ze het einde als herboren ervaart…

Dromen worden mij ontnomen, daarvoor zijn illusies in de plaats gekomen: “Hallucinaties van zielsreïncarnaties" Een ceremonie in perfecte harmonie Engelen in afwachting van hun ontkrachting ontdoen zich van hun vleugelen en beteugelen Herboren met gezang, zijn ze niet langer in bedwang.…

‘t oudejaar waarin verloren wat zo lief was kwijt geraakt leeft in hoop en wordt herboren als het nieuwe jaar ontwaakt…

ik wacht op het kerende tij en vers gevangen garnalen de resten verdriet verdrink ik in de zee ooit stond ik hier nog niet echt zolang geleden in de golven te bijten het schuim op de lippen totaal uitgeput tot het zand bezit van me nam ik werd herboren met de passie van zout en zeus als vriend…

Ik blubber en bloed en zuig aan het leven de tijd is me nu voortaan om het even zo was ik voorbij, afgeschreven, verloren zo ben ik door liefde van jou herboren…

Als je de liefde hebt gekend Weet je wat geborgenheid is Ik was dat gevoel zo gewend Het verlies was een heel gemis Ik heb dit allemaal verloren Maar ik kreeg er iets voor terug Voelde door schrijven herboren Herstelde door gedichten heel vlug Kon gelukkig mijn verhaal kwijt Het was een rouwproces van mij Heb van het verwoorden geen spijt…

terug herboren zalig jouw genot te proeven nogmaals.... jouw geur blijft hangen laat ze niet vervliegen die streling... och liefste doe verder!…

Ik voel de warme kleuren op mijn ogen drukken zo licht en helder als de zon kan schijnen verbind ik het gevoel aan als iets herboren en spreek mijn zegen uit nu de lente daar is.…

hoop bijna verloren, gejaagd als een hond nu bijna herboren, maar nog niet gezond...…

Laat dan het trage, het harde maar gaan en wil als herboren in 't leven weer staan.…

Ik voelde mij verloren alles lag voor de toekomst stuk maar ben nu weer herboren en bruis nu van geluk! kan weer genieten van kleine dingen zoals de vogels horen zingen!…

Een vogelconcert voelt als opnieuw herboren. Ik zal vandaag de winnaar zijn. Ik zal vandaag behoren. Van dat stukje geluk dat ik niet wil verstoren.…

opgesloten ik gevangen door gedachten maskerfestival uitgesloten ik mag ik altijd mezelf zijn levensdilemma afgesloten ik woorden voorbij het gevoel betekenisloos herboren krachten versterken mijn eigen ik blijven wie ik ben…

Nachtregen danst op de naakte huid van mijn ziel de zilveren druppels paarlen uit lange haren heel mijn wezen lacht ik spring in plassen van herboren vrijheid en zing de klanken van mijn hart…

bewandel het mozaïek van je ogen voel je wimpers troosten ze stroken tegen het blote van je bange ruggengraat en spoel je voeten dan in je tranen en was je handen en je hoofd gedoopt ben je verdoofd beloofd een herborene…

Zoek geen speld in de hooiberg als je pijn hebt in je donder maar ga naar de fysiotherapeut die drukt en drilt als een boor en zet ‘n naald op de pijnlijke plek prikt je niet lekker maar niet lek laat die plek wel lekker sudderen als oma’s draadjesvlees in de pan je wordt losgemaakt, vrijgemaakt van ongemak, pijn, ‘t voelt als herboren zijn…

Nu de lente uitbreekt in teer groen en bloemen wil ik weer leven zonder al die zorgen, die vragen, maar herboren als een kind.…

zoveel is al geschreven over regen die valt of die niet komt maar mij maakt regen soms wat korenstil ik zie de halmen stilaan herboren onder druppels die niet weten waarom na al die droogte bijna om regen wordt gebeden…

als in een waan tot de naderende volle maan vannacht van het gevoel verlost als in het niets opgelost elke naderende volle maan aangedaan onderuitgaan in het zachte schijnsel van maanlicht weer herboren opstaan…

ik in jouw leven leef er is geen schaduw de duisternis is verdwenen het ongelukkig zijn is uit mijn lichaam verdwenen ik volg de weg die voor ons bestemd is om tot een hogere niveau te komen het verleden vaart weg zoals de dood in de nacht leven is elke dag een nieuwe start de lucht is weer schitterend blauw ik ben herboren…

Doch telkens bij het ochtendgloren mogen we voelen, mogen we bekoren en wakker worden uit het donker naar het licht, weer in de cirkel worden herboren nooit wetend wanneer het einde in zicht, de kadans van tijd en dood die dit spel nog nooit hebben verloren.…

als de toekomst in sterren het verleden herbeleeft hunkerend verlangen zichzelf zoekt in dromen zal de tijd ooit beamen hoe gelukkig wij waren samen waar momenten ooit verloren vandaag worden herboren…