Alle inzendingen over het was beloofd

Beloofd?…

En wee degene die wat Hans creëert En wat een kunstproject had moeten worden, - ‘Beloofd’, in kapitalen op de borden - Het lef heeft dat hij die fout corrigeert. Wat mij nu van dit kunstwerk bij zal blijven: Dat het dus Kunst is woorden fout te schrijven.…

Wat ze zegt dat doet ze, had ze immers toch beloofd? Als ze voorbijkomt met mobieltje in haar handen, denk ik als ze glimlacht, verrék geen haar op haar tanden?!…

zij vond mij een god en ik geloofde haar schiep een wereld om haar heen een koning, een keizer en ik beloofde haar de aarde als geen één.. .. maar mijn eigendunk beroofde haar van ’t leven naar het scheen…

mij werd een voorpagina beloofd want ik had zonet een gedicht, in het holst van de nacht, verzonnen, ik dacht dat mijn pad werd verlicht doch ik werd van mijn zinnen beroofd ik verkondig nu wereldwijd ik kan hier mijn ei niet kwijt…

hebben ze me beloofd mee te werken aan deze fotosessie maar van harte.... gaat het niet zijn ze er met hun hoofd niet bij?…

Een ziel die vreemd gaat terwijl hij eeuwig trouw heeft beloofd.…

Meisje de mooie vrouw die je tot je eigen verwondering bent geworden met je stille onzekerheid je dappere verweer je tedere uitstraling dochter ik ben er, mijn meisje eens beloofd altijd weer.…

samen zullen we zijn in mooie en slechte dagen - net zoals jij mij 't beloofde.…

winterwitte warmte lakens op een hoop broek over een leuning armen in de knoop hoofd diep in het kussen kussen op het hoofd maken zachtjes wakker doen wat werd beloofd…

eindelijk het is weer licht in mijn hoofd eindelijk niet langer meer verdoofd oneindig kan ik weer zachtjes zingen met jou dit gevoel, lief niet te verdringen oneindig had ik je toch beloofd…………

De herfst waait door mijn hoofd en ik verlang slechts naar de zang en storm van de wind over wat mij is beloofd: een lang en gelukkig leven zolang als dat ik deze herfst voorgoed mag beleven.…

zoals ik jou had beloofd heb ik opnieuw mijn pen gepakt je bent vereeuwigd in mijn handschrift gegoten in een vorm van verdriet het was slechts voor even want weet je deze wereld past mij niet…

Ik ben een week geleden Door een frisbee onthoofd Toch ging ik met jou winkelen Dat had ik je beloofd Sinds ik jou leerde kennen Kan ik niet meer stuk Ik heb verkering met een engel Ik barst van het geluk!…

ik zocht je in haastige gezichten zag mensen vertrekken en komen mijn ogen een roos in de hand ik was Den haag, jij nog voor Utrecht de roos was beloofd voor die tijd…

ik heb je tot wachter gemaakt in mijn verbeelding net als het beloofde woord laat ik het ongeschreven om dan te dromen in het meervoud je vormen zwijgend toe te dichten en dan als vlinder – vrij in alle vergezichten…

De ochtend is als de as op jouw lippen en de nevel die de stilte draagt waarin ik slapeloos de tijd verstop omdat jij dromen fluistert en ik dromen wil over het einde dat de nacht beloofde…

Een tik uitdelen, een tik van de klok een tik van de mallemolen een tik met een stok een tik op het raam een tik er tegenaan het tikt in zijn hoofd en ik had hem beloofd dat tikken uit den boze zou zijn.…

Strand, zon en zand, twee voeten langs een waterkant Golven omspoelen in een leeg bedoelen, wat leeft in mijn hoofd Sprak mijn hart tot mijn verstand; ik heb mezelf maar wat beloofd.…

De stilte waarin ik liefhad en in beloofde mijn land aan jou te geven, was ook de stilte van het gebed en mijn weg die zich ontvouwde ontplooide voor mijn ogen was de stilte van een liefdevolle zet, die me innerlijk altijd had bewogen.…

Diepe liefde voor jou altijd en alleen bij jouw zicht en aanwezigheid, diepe liefde die sneed in hart en hoofd leek in tijd en eeuwigheid het geluk dat God me had beloofd.…

Lief, laten we de terrasdeuren open doen de vlindertuin begroeten verse weemoed plukken tussen lavendel van verlangen verhaal me de tijd toen het voorjaar nog lentes beloofde ...…

Ik heb geloofd in de kracht die je me gaf Ik heb geloofd in de wijsheid waarmee je me groot heb gebracht Ik heb geloofd dat we nooit gescheiden zouden worden Ik heb het mezelf beloofd Toen ik geknield zat met gebogen hoofd Ik geloof dat we altijd bij elkaar zullen zijn Wat er ook gebeurt Hoe ver we ook van elkaar verwijderd zijn Ik…

Ik had het je beloofd, zo lang mog'lijk vol te houden, jij zult nu wel weten, daarop niet te kunnen bouwen. Waarschijnlijk denk je nu, donder op, val toch neer, en je hebt gelijk meis, want nu doe ik het alweer. Ik had het je beloofd, wilde je echt niet kwetsen, jij zult nu wel denken, dat ik niet zo moet zwetsen.…

Hij heeft haar toen wel beterschap beloofd. Maar heeft zij dan in wonderen geloofd?…

zoals jij me hebt beloofd…

Kijk al zo lang naar de foto's op de muur de herinnering onbetaalbaar kijk al zolang naar de foto's in mijn hoofd ach zoveel beloofd jij hebt ooit in mij geloofd.…

Hij had geleerd een vliegtuig te belagen Hij hoefde enkel nog te exploderen In naam van Allah dapper detoneren En dan op weg naar de beloofde maagden Er was een held die dit niet wilde pikken De terrorist kan zelf zijn wond niet likken…

Helaas, zij had iets anders in het hoofd Dan hij zichzelf had beloofd. Nu sloft hij naast haar, zwaar bevracht Langs super, markt en slager.…

las uw brief nog eens trug alles in beweging kwam nooit aan kom nog eens terug het is rustig het woord in m`n hoofd dit kan beter maar heb `t leven iets beloofd groetjes luchjuh…