Alle inzendingen over hijgen

liepen door de zomer was drukkend warm zweten puffen hijgen een ijsje in de hand naar een pretpark 's avonds op het balkon thriller in je hand de drukke jongens in de straat maken amok, een brommer in de verte, ja, ik heb m'n hart aan dit leven verpand...…

handen klapten applaus tegen muren ze haalde nog eenmaal fel uit intieme suggestie van heupen borsten voluit schreeuwen werd stil staren indringend adem ging stotend hijgen werd dwingend ze keek in hun ogen lachte laatdunkend hun onderbuik uit…

Zes schrijvers die een NS-jaarkaart krijgen Om met de trein van a naar b te gaan, Die mogen één heel jaar lang gratis staan Om anderen daar in de nek te hijgen. Hoor, wat dat zestal eensgezind beweert: “Een hele troost als je zo wordt geëerd”.…

hij wint, ik lig amechtig te hijgen mijn kleinzoon van twee, zál me eronder krijgen. En ik laat hem.…

De uitnodiging was daar De verleiding onvermijdelijk De nat glanzende lippen Bewust raakte zij de juiste snaar Bespeelde gevoelens Ongemeen in zinnen Grijpen aangeboden lust In geilheid te beminnen Vervullen van de daad Na het roekeloos bestijgen De snelle eenzijdige ontlading Vergezeld van haar gespannen hijgen…

rust vinden rust krijgen ik ben op zoek loop er zelfs van te hijgen kan het niet vinden waar ik ook zoek het is niet zo eenvoudig als in een boek ik blijf haasten waar is toch de rust ik heb hem zo nodig ben al bijna uitgeblust wie het weet mag het zeggen ik weet het niet nog steeds niet gevonden misschien in 't verschiet…

Wanneer de dood in mijn nek zal hijgen wordt er geprikt over de datum zal ik zwijgen.…

zij zuchtte terwijl haar armen de bijna botsende luchten weerhielden in flitsend ontladen zij was er altijd als de spanningen hand over hand snel aan het toenemen waren zij kende de irrationele emoties die vrijkomen bij drama’s in chaotische situaties dan worden handen gepakt blikken kortgesloten in een pogen het hijgen…

Dat uit het hijgen van mijn borst, uit dat moeras, uit van mijn dromen de benarde damp de kracht getrokken moet voor lachen? Leef ik mijn tijd te snel, waardoor de donkere materie van de aarde zelf als zij haar kans krijgt, mij terneer drukt en haar tol eist? --------------------------------- uit: 'In die tijd die', 2016.…

Nou hadden we toch bijna een record Maar ook door zuchten, puffen, steunen, hijgen Kon u het kwik vandaag niet hoger krijgen Ook Ell was even hot, maar het verloor Gezegend is het volk dat dit soort zaken Tot topic van een zomerdag kan maken. ---------------------------------------- Het Limburgse Ell wist het verwachte temperatuurrecord…

zacht breekt de zon door in je lach ogen zijn lichter heel onverwacht hoor ik je stem een blik die ik ken je handen veranderen de tijd strelen mijn huid ik hijg adem mijn liefde ver voor je uit we vrijen genieten ultieme momenten ik dicht de winter jij opent met lente…

Langzaam doen zwijgen tot ze moeilijk hijgen en de adem stokt. Twee museumpoppen blijven gespaard en bewaard klaar voor een avondmis vol mist en humus. Tot ze stikken in ‘wrede’.…

waarom zou ik verzwijgen dat de tijd begint te dringen welk levenslied wil ik nog zingen; ik ga er nu al van hijgen is het een opgedrongen keuze of zomaar een leuze moet ik het laten gebeuren of toch nog iets anders inkleuren het kan ook een luxe zijn zo te kunnen denken en dankbaar zijn wat het leven nog zelf mag schenken is het…

ik kan u dagen bezighouden over mijn Mauritius Blauw ook mijn zilvergrijze Rolls is goed voor een uur of twee maar neuken copuleren als u wilt door velen ook vermomd als sex of door de jongeren onder ons of beter opgeleiden thans gespeld als seks vermag niet meer te genereren dan hijg en oh en soms nog ah voor een minuut of twee…

horen mijn dromen paarden draven langs vreemde graven waarover treurende bomen een schuimend hijgen van aangetrokken teugels en knellende dissels wegzinderend in bestoft zwijgen golvend ebt muziek uit verlaten discotheken neonlichten doven de tragiek rimpels over nachtelijke beken kromgebogen en zeeziek hou ik het voor bekeken…

ik heb je gestreeld op je snaren gespeeld de melodie met mijn woorden bevolkt je glijdt langs mijn handen en trilt in octaaf ik laat je komen tot jouw hoogste tonen maar het refrein jankt de eeuwige pijn van het nieuwe begin gebonden wil vrijheid erin zacht sterft muziek in het woordloze hijgen ook wij zullen niet het eind van…

Langs mijn eigen hijgen hoor ik palmen ruisen, ondanks dit blindzwijgen zie ik de zee immer bruisen. Ik zoek nog steeds een strand met de koelte van kiezels en de warmte van zand, met lichtvoetig water en zwaarlijvige golven, met luchtkastelen onder schelpen bedolven.…

Ik zei de hond maar niet te hijgen toen ik je daar je zo breekbaar zag. Alle ramen heb ik dichtgehouden, alle vogels vroeg ik stil te zijn. Bad de kerk een doofkoord te rijgen voor elke voorgenomen klepelslag die je uit je slaap zou kunnen houden.…

voor jou heeft buiten een gezicht dat soms ver maar altijd sprekend is uitnodigende ogen die oplichten in zon warmte geven als je uit de schaduw komt een zachte wind die speelse geuren draagt van plein en straat in dagelijks gebeuren hoort stemmen die nooit zwijgen in geroezemoes wel overslaan of hijgen als dat zo nodig moet…

Hier ligt een man onder een doodwit laken te kijken naar een raam aan het eind van zijn hijgen. Donker ommuurt, verslagen in strijden. Verbannen naar daar waar zijn hoop- volle vingers verdwijnen in schemer en in voorgeschreven, trage tijd.…

er was geen ziekbed enkel de dood die hij nog had hij wist het graf met de narcisten die hij een spiegel gaf zijn testament verpakt in maanden zwijgen maskeert zijn voortdurend hijgen in de sobere melodie waarin woorden eindelijk hun diepte krijgen op de laatste tonen van een leven vol futuristische dromen hij heeft gebroken met…

Ritselen, fluisteren, ademen en hijgen. Ze zitten achter je aan Lopend, rennend, fietsend of met het openbaar vervoer. De angst vliegt je naar de keel Terwijl je je verstopt, machteloos toekijkt. Met je ogen dicht adem je in en uit. Eenmaal uit je trance ontwaak je Je niet realiserende wat er gebeurd is.…

jou lucht in ruimte en kracht de resolute power van de spier is vertrouwen waar je altijd op kunt bouwen de subtiele tekst van je adem is niet voor de buitenstaander juist in samen geven wij onze zintuigen namen die meerwaarde hebben in functie en waar kennis ontbreekt geeft intuïtie de magie hoogtes te bestijgen zonder te hijgen…

en als de regen nu de straten niet zo glad had gemaakt dat ik te laat nee ik ben nog niet te laat hollend door de tunnel tussen de botsingen door niet wakker tegen de droom in een leeg perron op ik ontloop de trein maar nauwelijks en sta op het holle perron te hijgen verdomd de strop het station lacht me uit duiven schijt op mijn…

boven de heuvel buiten de muren trekken zwarte luchten voor een bloedrode zon in de stilte de doodsangst het hijgen van de gebrokene de van god en mens verlatene zijn kreten beroeren de hemel doen spotters lafhartig lachen en raken de moeder in het hart het zachte snikken van haar die hem eens koesterde in de stal klinkt door tot in…

We komen thuis dus sluit ik de ramen Langzaam kruip jij bovenop mij Ik pak jou vast bij je dij Een diepe zucht en wij smelten samen Kreten van genot muziek in mijn oor Ik ken verken jou van binnen Wij willen alleen maar door Elkaar intiem beminnen Harder dan ik hebben kan Moet door want ik ben de man Hijgen en puffen komt tot een stop…

Blootvoets over de rijp op het groen worstel ik me door een gordijn van mist beseffend hoe ik muren metsel en struikel over lange tenen van ijs Door een facade van omhoog gekrulde mondhoeken doorspekt van cynisme rennend langs lege populieren hijg ik wolkjes in cirkels In 't hoekje van jouw schaduw zie ik tinten, rose, wit, purper zeg…

ik voelde dat je binnenkwam je tochtte door de deur koud, de geur van oud het kraken van de vloer vertelde me je boosheid, onmacht en verval van kracht ik hoorde je in ademhalen hijgen happen naar een beetje lucht vluchten voor erin te blijven ik heb je ogen nooit gezien je blikken joegen angst aan vilden me als ik niet wilde…

mijn hart haast uit mijn lijf Lig hier een orgasme te creëren Kriebelvingers wat doen jullie Nee nog even op dat plekje blijven Ja ga door niet stoppen niet nu Mmm, ja nu even zachtjes wrijven Kriebelvingers wat doen jullie Ik explodeer lig van genot te hijgen Damn dit was weer een hoogtepunt Om lamme vingers van te krijgen…

Van jou gedroomd vannacht je was gehuld in zwijgen de lippen waren rood gestift de ogen leeg uitgestorven Van martelaar tot heilige is maar een kleine stap je kreunde met uitgerukte tong een onverstaanbaar hijgen Wat doe je hier, beminde met dezelfde oude leesbril hoekig staand op je neus wat moet je hier dacht ik Jouw…