inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 28.315):

Stil nu!

Ik zei de hond maar niet te hijgen
toen ik je daar je zo breekbaar zag.
Alle ramen heb ik dichtgehouden,
alle vogels vroeg ik stil te zijn.

Bad de kerk een doofkoord te rijgen
voor elke voorgenomen klepelslag
die je uit je slaap zou kunnen houden.
Zodat ik jou, zo mooi en stil en klein

als je daar nu ligt,
je in gedachten
nog even aanraken zou

en met mijn ogen dicht
in je haren wachtte
op 't verdwijnen van de kou.

Schrijver: fp. tuinder, 2 oktober 2009


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 208

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)