Alle inzendingen over hoos

De vader kust de kleine klant En zegt bij ’t hos, hos, hos: ‘ Vertrouwt gij maar op vaders hand; Die laat zijn Kind nooit los.’…

Het hagelde en windde hoos sprak een gehavende framboos Toen ik wilde schuilen en net op tijd een abrikoos…

soms dwarrelt zacht de wind opeens stijgt stof in zonnestralen zie hoe het in culmineren onze ruimte steeds meer gaat beheren het constant cirkelen beperkt het zicht vormt een oog dat ongericht je warmte vreet realiteit vergeet en tot een hoos zal leiden die ongekende schade brengt aan beiden kom laten we die wind gaan temmen…

Nog even voor de laatste keer Nog even alsjeblieft Nog even Wil ik enkel dit En dan hoef je niet meer Je hoeft niet meer van me te houden Je knuffels en je troost Je lippen die zo lekker zijn Nog ene keer Nog even Nog even wil ik je verleiden En dan mag je van mij gaan Dan hoef je niet meer terug te komen Let niet…

Laat ze naar je kijken Alsof ze beter zijn Laat ze om je lachen Gun ze toch die gein Laat ze nu maar denken Ze denken wat zwart-wit Jij staat daar wel boven Je weet toch hoe het zit? Laat ze je maar meten Je hoeft niet aan die norm Blijf vooral jezelf Jij hebt je eigen vorm…

Was elke aanraking een leugen? Elke kus... niet zo bedoeld Was de zucht:"Ik ook van jou!" Een zucht van ongeduld? Was de waarheid die verteld werd Die van jou of die van mij? De vragen rollen uit mijn ogen Het verraad door onvermogen Snijdt de diepste in zijn soort Als een traan bitter van smaak Woorden ontzuiverd Misschien…

De kracht en de vaart En de standvastigheid Constant je oog op je prooi Je glijdt door de lucht met al je charme Jeetje wat vind ik je mooi! De scherpe blik in je ogen Je snavel steekt trots vooruit Je vleugels die de lucht beroeren Beangstigen Constant je oog op de buit Je weet hoe alles hoort te zijn Je draait je cirkels groots…

Maak een kleine kamer schep de rode wijn jij feest zonder te weten je danst zonder te zijn Vlieg maar in het horen van de woorden hos maar op hoge hakken laat je verdrinken in wat zij noemen gezellig zijn Ik zag een foto keek van buiten naar je lach je woorden zijn zo raar jij keek zo naar beneden Kon het nog maar anders zijn totdat…

Denk niet dat een verzekering er is Om bij een schadeclaim geld uit te keren. Wat men u ooit een keer heeft aan staan smeren Is bij een claim een bron van ergernis. “Mijnheer, daar kunnen wij niet aan beginnen, Wij zijn de hele dag de premies aan het innen.”…

strop ze allen aan een koord pin het wrakhout op een klip Gaar me bocht in duizend vaten streng de zwarte vlag in top haak ze averechts en schop elke scheepsmaat in het water Steek de zeilen stop het bollen schiet de naalden van de dekken patroon de schoener, kiel tot spriet Stel het anker, lus de dollen lap de meterslange lekken hoos…

Het is als een hoos in ons opgekomen wacht we moeten pakken, moeder halen, katten, kinderen vinden maar we worden meegenomen. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Uit ‘Daar ligt het’ (2003) van Eva Gerlach (1948), t.g.v. de vierde gedichtendag op 30 januari voor Poetry International geschreven.…

Trots al de classicissimos En Bake en Reitz en hos en quos, Epitome’s et talia! Wat was ik jolig, wijs en jong, Eer ik naar hoger wijsheid dong En promoveerde – ad alia! Nu kruipt of wandelt elk zijn gang, En kent zijn wereld – zijn belang; Nu leven we „in disputis”.…

- ‘Ik graaf een kuil hier aan mijn voeten, En schep er straks de zee in uit: Ik wil het zien – ik wil het weten, Wat zich daar wegschuilt voor mijn oog; Ik wil die diepe zeekolk meten En hoos de bodem daarom droog.’…

.- De gulle maan vergoot een hoos Telkens van stralen, 't was een lange tijd Voor 't hart weer stiller ging der kleine meid.…