10 resultaten.
IJsschots
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 561 Bevroren in zee
Drijven gevangen tranen
Gestapeld verdriet…
hoe het worden zou
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 63 het laken dreef
als een ijsschots
over mijn bed
zo helder
zag ik hoe
het nog even
was en hoe het
worden zou
boven droomden
kinderen het kleine
grote leven
stille tranen
vinden alleen
de weg…
Dan maar verzuipen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 150 Het journaal
ging met mij aan de haal
naar een afgedreven ijsschots
ver noordelijk,
met daarop een beer,
-een fraai beeld
waarin ik me installeer-,
helaas,
zij slonk
zij kromp
zij zonk.
Mee de dieperik in.
Het water toch nog koud.
Té.
Hulpgeroep werd niet gehoord.
‘Wordt’ evenmin.
Dan maar verzuipen.
Niets aan te doen.…
Spreeuw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 207 Het is avond op de gladde daken
geen schimmel waagt zich uit zijn stal
ik zie mijn schizofrene vader
in een kakelbonte spreeuw veranderen
hij breekt uit zijn zwijgen
als een oude ijsschots
op het bevroren meer
ik heb geen herinneringen
aan zijn fysieke agressie
mijn lichaam vindt veiligheid
in mijn lucide droom
het is avond en een…
Aan tafel
gedicht
3.0 met 91 stemmen 22.882 Vliegt zij over een ijsschots!
en rent door de huizen!
De lucht gaat in het schaap!
De lucht gaat in de bever!
Hier verdwijnt lucht in het toetje!
Kijk die vla haar vasthouden!
Die moet!
Die moet in een kind terechtkomen!
En jawel we tellen af!
Drie!
De lepel wordt geheven!
Twee!
Het vliegtuig vliegt al aan!
Een!…
de vogel ziet hoe klein wij zijn
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 160 soms
haasten wij ons in winkels
op zoek naar kilo's geluk
van korte duur
wegen wereldleiders
heilige huisjes
op een fragiel akkoord
van eindeloze consessies
lacht de clown
zijn roodgeverfde lach
naar het kind in ons
dat zich nog onschuldig waant
breekt een ijsschots in tweeen
smelten tranen naar de zee
waar het water stijgt…
come back-titanic
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 213 gaat meer voort
slechts nog de waterige, onweerstaanbare blik
van een verloren, zinkend schip
kom terug
klinkt haar stem nog eens helder over zee
sleurt alleen pijn en verdriet mee
slechts nog een enkel, verdwaald licht
van een lamp, geeft enkel zicht
op een stuk verdriet, eerst zo vrolijk en begaan
en toch kon het niet verder
dan een hoge ijsschots…
Voorwoord
gedicht
2.0 met 451 stemmen 38.012 ik ben even weinig experimenteel
als een ijsschots
als een veenlaag
als de mist
al denk je het lezer
in je stoel op de grond van hout
ik ben even weinig experimenteel
als het warme bed en de gedekte tafel
als het lachen en de vriendschap
ik ben heel gewoon en ik hoop dat jij gewoon bent
dat er in jouw ogen geen afkeer is
ik ben een van het…
Tegen het vergeten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 343 De ijsschots
onneembaar, ontwijk ik de tere kogel,
zoals water ketst tegen de tegels
van een nog toekomende tijd. Wanneer?
Zodra de stem zichzelf verheft en
keien tot dahlia’s maakt; te liefelijk om
te geselen, te puur om te stenigen
Ontwapent zich de horzel door
zichzelf dood te slaan.
(Krijgt het mijn zegen.)…
maart
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 835 Tranen vallen in zijn haar fonkelt
een ijsschots in de zomer.
Maar voorlopig nadert maart
We moeten een zwart gat in de lucht springen
waardoor we wegglippen met het sterrenstof.
En verdriet?
Ach, we spoelen het door met sprankelend bloed.
De nacht straalt rust
nu we maankraters raden in de schaduwvlekken.…