inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 13.872):

Tegen het vergeten

In memoriam Hans Faverey,


Bestaan; en het vergeten. Leven; en weten
van de weg; het keert terug, in zichzelf,
spreekt met dubbele tong, vraagt om
een reden.

Loslaten wat is, wat zich afspeelt in
het uiterste kwadraat; een gespiegeld ik,
gevangen in het oog van de draak.

Beginnen met geluk. Waar? De ijsschots
onneembaar, ontwijk ik de tere kogel,
zoals water ketst tegen de tegels

van een nog toekomende tijd. Wanneer?
Zodra de stem zichzelf verheft en
keien tot dahlia’s maakt; te liefelijk om
te geselen, te puur om te stenigen

Ontwapent zich de horzel door
zichzelf dood te slaan.

(Krijgt het mijn zegen.)


Zie ook: http://www.gonggrijp.freewebsitehosting.com

Schrijver: Elbert Gonggrijp, 29 december 2006


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 343

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)