Alle inzendingen over jantje

Ik weet nog hoe onschuldig en ludiek Het vroeger was, dat mesjepingelen Je mikt en trekt een lijn: omsingelen Maar zonder tyrannieke retoriek Voor macho's met hun opgeblazen ego Is landjepik meer spelen met stratego…

Onlustgevoelens samengaand nauwverbonden met ontevredenheid, de tijd alomvattend omsluit de zwijgende stilte die voortschrijdt. Leidend door verlaten engten, ontastbaar in breedte en lengte. Verzonken gedachten repeterend in herhaling, denkbeeldig verzonnen zonder verlossing. De kern aanschouwend met een luchtig hart, verlangend zich te…

Een dag niets gedacht, is een dag om te vergeten. Een dag niets beleefd, is een dag uit mijn leven. Een dag dat ik huilen mag, is een dag zonder lach. Een dag gevuld met leegte, is een dag die ik eenzaam beleven mag.…

Mensen gebruiken mensen. Gebruiken hanteren mensen. Mensen hanteren gebruiken. Hanteren mensen gebruiken? Mensen misbruiken mensen. Misbruiken hanteren mensen. Mensen gebruiken misbruiken. Hanteren mensen misbruiken? Mensen hergebruiken, herbeleven, herstellen, hervertrouwen, hervinden, herinneren en herbeminnen mensen.…

Welriekende constante perfecte ontluikende, nimmer onttrekkende aan ziende ogen van passanten. Bloedrood sijpelende druppels kleuren de doornen, neerwaarts stromend de immer zuigende zwarte aarde in. Zoete luchten bedwelmend zwanger laag hangend en wee, leiden omringend naar verleiding en vervoeren een zalige diepe droom mee. Zonnestralen…

"Rutte, Rutte, Rutte". "Dat is drie maal majesteit", zei Rutte. Dit is echt voor de laatste keer! Ja majesteit, ik doe wat u wil voor de derde keer. "Wat wil ik nu weer"? Nee majesteit, mijn naam is Willink. Maakt mij niet uit, zolang u doet wat ik wil. Ja majesteit, zoals u wil want ik ben Willink. "Ja, wat is er nu weer aan de hand…

Aan de andere kant van de evenaar, wonen arme mensen. Om daar naar toe te reizen, kunnen alleen arme mensen wensen. De rijke mensen passeren arme mensen, aan beide kanten van de evenaar. Zij zien alleen rijke mensen, wanneer zij elkaar passeren aan de evenaar. De arme mensen aan beide kanten van de evenaar, kunnen zich rijk wensen. En geen…

Weten waarover je denkt, is dat denken over wat je weet? En is denken dat je het weet, weten dat je niets vergeet? Als een ander meer denkt te weten, denk je dat jezelf dan ook meer weet? Hoe en wat de ander denkt, denk je dat je dat weet? Of denk je te weten hoe en wat, de ander denkt en weet? Denken voor een ander, is dat weten wat de ander…

Nu de zomer is verdrongen, en de herfst is binnen gedrongen. Zal de winter gauw verschijnen, en al het groen doen verdwijnen. Deze zomer heb ik jouw liefde verdrongen, en in de herfst ben ik naar binnen gedrongen. In de winter zal ik niet meer verschijnen, Zoals het groen zal ook ik uit je leven verdwijnen. Vaarwel mijn liefste, zomer.…

Als ik ben, wie ik zou zijn, was ik wat ik was alleen niet mezelf. Jezelf zijn, is niet mezelf zijn. Andere hebben, ik zou willen, zelfvertrouwen.…

Als we allemaal in het zelfde schuitje zitten, dan moeten we dezelfde koers varen. Het gevaar om averij op te lopen, komt als er meerdere schuitjes een eigen koers gaan varen. Schuitjes uit het noorden, zuiden, westen en het verre oosten, dienen hun koers aan een vaarschema te houden. Als een schuitje recht door zee vaart, dan moeten andere schuitjes…

Nu ik geen liefde aan je kan geven, verlangt mijn lichaam des te meer. Juist nu we gescheiden verder leven, verschijn je in mijn dromen telkens weer. In mijn dromen kijk je mij niet aan, alsof ik nooit voor jou heb bestaan. Ik riep je en smeekte je maar je hoorde mij niet, je draaide je om en ik zag hoe je mij verliet. Na het ontwaken blijkt…

WIE KAN SPAREN, SPAART ZICHZELF…

Plant het elke dag en pluk het leeg. De dagen van de week. Pluk het leeg, maar niet kapot. Het zou zonde zijn als het stopt. Stopt met groeien, daarom voeg toe: Water, aarde, licht. De fundamentele wortels van dit gedicht. Nu kan ik langer genieten van mijn plant. Of niet? Vruchten bederven immers toch niet? [Onderwerp: Het vergelijken van…

Geboren worden is een veroordeling tot leven, sterven is de verlossing.…

Het leven is kort, als je er bij stilstaat. Halverwege mijn leven ben ik geëindigd. De scheidingen werken als een noodrem op mijn kloppende hart. Langzamer leven door lusteloosheid, tot het tot stilstand komt. De wil zinvol te leven is zinloos en uitzicht is verdreven. Gevoelloos sta ik stil bij mijn leven, het lijkt korter dan zo even.…

POTVER2013.…

We waren maten voor het leven en nu uitelkaar gedreven Zonder een woord of conflict heeft onze vriendschap zichzelf verstikt en nu bittere nasmaak na jaren van glorieus bestaan. is de verbroedering verdwenen en het geloof in mijn wereld veranderd. Want wat eeuwig had moeten zijn was niets meer dan een tijdelijk besef…

Liefdeloos sterven Als een mens geen liefde krijgt, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen kwaad wordt aangedaan, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen liefde geeft, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens geen kwaad doet, dan kan het ook geen pijn doen. Als een mens zichzelf van liefde afkeert, dan kan…

als meisje, late puber, keek ik verbaasd naar tante Antje die zo tot tranen toe bedroefd maar plotseling als na een tel weer schaterlachte alsof ze met een schakelaar dat aan en uit kon zetten en nee, het ging niet over koetjes, kalfjes 't was dan bittere ernst zo ook mijn tante Janny wiens tranen even snel weer komen konden en dan gaan…

Gij,die uzelv' zo wijs gelooft, Ei, let eens op die korenschoven! De volle halm buigt needrig 't hoofd; De lege steekt het trots naar boven.…

De juffrouw zei dat kleine Jantje Voor altijd met vakantie was.…

Ik heb wat gestoeid met mezelf over m'n ontstaan over m'n gaan en komen over er steeds weer uitkomen Ik heb wat gestoeid met m'n naam na het uitbreken van de crisis een failliet voor de familienaam Krediet en dat Jan, dat werd altijd Jantje of Janneman Maar nu noemt iedereen me 'Jan Jacob' m'n gegeven geboorte en doopnamen en dat…

maar slechts op bikkelharde ondergrond een tol uit een houten garenklos met een touwtje aan een stok door pappa lief gemaakt één dinky toy en een ouwe klomp maakten zijn wereld rond de onderkant van de tafel tekende het wereld beeld het speelgoed leerde grenzen aan beeldend vormen door kinderhand En toen zijn eerste gedichtje: “jantje…

Hij koos de kant van Kloos, heer Woordeloos want Willem was een Tachtiger van woorden kunstenaars die dichten over roos en korenbloem in zonneweiden en sonnetten als van Perk uit de antieke doos Maar hij maakt zich er als Jantje van Leyden licht van af, 't is zonde; ben ik boos?…

Zei Jantje: och of 't anders was! God wierd ook, dunkt me, meer geprezen Zo 't roosje langer bleef in wezen. Al denkt ge, dat ge 't wel doorziet, Mijn lieve Jan! het is zo niet. De Schepper weet het best van allen, Waarom 't zo schielijk af moet vallen; En wil ook, dat ge gadeslaat, Hoe ras het aardse schoon vergaat.…

Zei Jantje, och of 't anders was! God wierd ook, dunkt me, meer geprezen, Zo 't roosje langer bleef in wezen. Al denkt ge, dat ge 't wel doorziet, Mijn lieve Jan! het is zo niet. De Schepper weet het best van allen, Waarom 't zo schielijk af moet vallen; En wil ook, dat ge gadeslaat, Hoe ras het aardse schoon vergaat.…

Mijn schaduw zwaait driekwart rond mij heen niet te volgen ook al draai ik op een been andere mensen die mij gade slaan kijken rond, zien ze mij dan niet staan Aan de hemel staat ook Jantje maan sommigen hebben er al opgestaan een ongekend geluk alleen voor die paar eersten de anderen kunnen nu best met Vlaanderen feesten.…

Hij had gelijk, de oude baas mijn grootvader Nardus “Coba” zei hij: “Een bus en een tram en een man moet je nooit achterna lopen” die fluister bereikte vanmorgen mijn oren weer toen ik me al haastend voort bewoog maar toch bus honderd dertig voor mijn neus weg zag denderen “soms komt Jantje laat thuis maar soms komt die ook helemaal niet…

broeden een uitgelaten juffrouw, een gegoede had zich vandaag bijzonder uitgesloofd een zwaarbeladen vrachtschip sappig ooft genoeg om heel het ziekenhuis te voeden ’t is fraai, zo’n rariteitenkabinet een exhibitie van verzamelwoede de lachlust werd gewekt, ten overvloede het leven leek een kleurrijk feestbanket toen kwam de vrouw van Jantje…