Alle inzendingen over kadaver

De klok rond Stapels overleden status Uitgescheurd Uitgebeende kadavers Leegkijkend Zielloos geparkeerd Jaloerse blikken Uitstekende ogen Met honderdtachtig Op zijn coup gevallen Metallic huiden Eens fel begeerd Asfaltvretend bumperklevend Uitgekleed Drooggelegd Benzineslurpende vellen In snel rood gespoten Verweerd Bergen staand…

eerste klasse- centraal : een man schildert de zon zwart op het doek van de waarheid hij laat zijn naam achter als bewijs het maakt andere woorden overbodig wanneer hij het donkere stadspark binnenfietst op een zeepbel tussen gieren en kadavers in vlucht gekromd ik reis voorbij en zie een haai opduiken uit het gras naast Rome en moerassige…

Hun lot is meer dan wreed Ze drogen in de korst Schilferen van hem af Als hij langs de bast schuurt Een straf die zij stil ondergaan Met een taaie wintervacht Een speklaag onderhuids Daagt hij de vrieskou uit Door de lente uitgedund In een lichtere tint gehuld Speurt hij naar alles wat de tand verdraagt Van knol tot kadaver Van slak…

Ogen liggen verscholen, diep in een ovaal van liefde en handen priemen frontaal in de nacht onder koude dekens die wenken Met vereende kracht sijpelt verlatenheid uit een loden last Als kadavers liggen zij daar, herinneringen aaneengeregen door de tijd Ik hoor een adem kuchen, scherp dissonant in het schrapen van een rauwe keel Ligt…

Wolven op de vlakte doen zich aan de kadavers te goed; aan wat resteert mogen de raven zich straks laven. Een luguber pact van de opruimers na de dood, na het wolvenwerk is de trek van de raven immer groot. De zwarte aasgieren van het koudere Noorden; krassen mysterieus over de vlakten voorbij de stadse boorden.…

Nu diepte zonder water is en hoogte zonder adem kraalt rond jouw dode ogen verlaten in de schemer dat liederlijke carnivoor wat elk kadaver vreten moet het bloed huivert zijn ondergang in een verzonnen hemel De Bijbel die de leugen dekt Het vromen van de handen Gewassen Maan van Golgotha Die rood ziet van de schaamte Ik zie dat…

vergeefs soelaas in flarden slaap: waarin ze loodzwaar zinkt als Sirius al met de zon over de einder gluurt dan droomt zij hoe haar onderkoelde lichaam roerloos ligt te wachten op het koele marmer van de snijtafel in de witbetegelde lijkenzaal van het universitair ziekenhuis van -zeg maar- Ouagadougou de ebbenzwarte reus Orpheus die hier kadavers…

Hersenspinnen draaiden draf, loefden, haakten, sloven, sleten, Knarsten, knoopten, knipten kaf, om kadavers te vergeten. Bergwaarts braken beetjes brein, doorkliefden graag zijn lach. ‘Haakse slijpers meanderden uit de bocht’, was dit nu wat hij zocht? Hij stopte met kijken naar deze ijle lucht.…

De jagers kwamen en namen zijn kadaver mee. Hier woonde tot voor kort een rappe haas. De jagers kwamen en werden hem de baas. Hier woonde tot voor kort een glanzende fazant. De jagers kwamen en vilden hem met blote hand. Hier woonden tot voor kort vele duiven in hoge bomen. De jagers kwamen en hadden de dag van hun dromen.…

. ---------------------------------------------- leken: verleden tijd van 'lijken' hier: kadavers…

Gij uitgestald zijt over de bezette stad schreit Uw triestigheid men heeft U aan alle hoeken opgehangen om in een offerblok senten te vangen Nog hebt Gij de kommunie met het volk gevonden het steekt zijn armen in uw warme wonden Wij steken ons handen in Uw wonden doof en blind zijn wij in ongeloof Priesters en papen hebben Uw Kadaver…