36 resultaten.
Kakofonie
gedicht
2.0 met 23 stemmen 5.553 Leg toch even, als je durft, je oor te luisteren
bij deze kakofonie van miljoenen door elkaar
heen schreeuwende moleculen, overal en uit
alle tijden lukraak vandaan gegeten, gedronken,
geademd. En ondertussen alweer bezig met
afscheid te nemen op weg naar een ander
lichaam, een riool, een boomblad, een rivier.…
'ANTI-DISCOMINATIE'
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 269 In de kakofonie die dagelijks klinkt
is er voor velen
zo'n behoefte aan stilte
voor mij wel!
Slechts het geluid van de stilte
geen gepraat
geen muziek
geen geluid dan
slechts het geluid van de stilte
Voor u ook?
'Pro-stilte' of 'Anti-discominatie'
spreekt velen aan
door de kakofonie die dagelijks klinkt!…
qua kwaken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 78 kakofonie van
's avonds kwakende kikkers
oorverdovend mooi…
Pastorale ballade
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 49 Alles mag
wat mij betreft
in elk geval
als het je lukt
om tegen klippen op
van het lawaai
van bestevaers
scheepskapiteins
als beste stuurlui
aan de wal
al staande op de kaai
het tiroler hoorngeschal
op de zevenheuvelwegen
galmend in berg en in dal
te weerstaan in het hart
van groesbeek in
klein zwitserland
alsmede de kakofonie…
communicatie
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 256 We kunnen nog
heel wat leren van de vogels
met hun fijnbesnaard gezang
alles in harmonie
en op het juiste moment
maar bij ons is de
fijnbesnaardheid soms
een kakofonie
omdat we zo aan eigenbelang
zijn gewend…
Troost
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 128 Uit de kruinen klatert
hun kakofonie.…
zachte nacht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 543 daglicht breekt
de nacht in
bleke stukken waarin
schaduwen onwennig
concurreren met
door de duisternis
prijsgegeven beelden
geluiden
even nog te onderscheiden
voor de kakofonie van
leeg lawaai de
stad in dendert
de dichter wacht
tot ook deze dag
weer donkeren zal…
Onbevlekt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 209 De kakofonie van geluiden drong
mijn gebarsten voorhoofd binnen.
Ik zong mee
om zijn volgelingen weg te jagen
en
de schaduw van het beest
veranderde in het licht.
De gezichtloze verschijning
begroef ik
onder de heuvel van een onbevlekte droom.…
Ganzen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 In het donker
na het avondmaal
nog voor het vallen
van de lange nacht
onzichtbaar onderling
in gak-vocaal
verband, gedurig vals
en atonaal,
kakofonie in ijle
hemelzaal
waar akoestiek de echo
van de wind
mijn hart doet juichen,
'k voel me weer een kind…
Drinkliedje
gedicht
2.0 met 379 stemmen 83.137 Hij had te veel gedronken. Erbarmen,
hij dacht dat alles sprak. Kako-
fonie, en voor wie,
voor wie?
Toen zag hij een hand, zo sierlijk
over een glas gebogen... Meer wist
hij niet, dan dat het pover was,
en goed. Dat maakte hem nieuwsgierig.
Hier paste iets. Dan toch een woord
dat hij verdroeg?
Daar hief zich de hand. Ach het was
zij…
Verstrengeld
netgedicht
4.0 met 178 stemmen 31.607 Een kakofonie van stemmen
waar komen ze vandaan
't liefste wil je wegrennen
maar is het dan gedaan
wil je ze ook niet kennen?
Zal het je achtervolgen
kan je je ogen sluiten
zal je ooit zonder zorgen
kunnen wandelen buiten
of wacht je tot morgen?…
De keukenprinses
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Tussen vier muren weerklinkt
haar "God save the Queen",
een kakofonie van strijkijzers,
fluitende stoomketels en
drummende, knetterende braadpannen.
Was en plas heet haar heldendaad.
Het resultaat: geen stank voor dank!…
In mij nog steeds
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 211 Alle indrukken
van ieder zintuig
sinds mijn vormloos besef
schuldbewust ontwaakte
in jouw buik
de kakofonie van onderliggende boodschappen
in alle woorden
sindsdien tot mij gericht
alsook in de veelzeggendheid
van zwijgen
het knagende besef
van alle onbedoelde gevolgen
van alle handelingen
die ik in onwetendheid verrichtte
de worm…
Valse praatjesmakers
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 92 klimmen gedrochten aan boord
voor het nog verder
uithollen van mijn bestaan
Of ik nou naar het vooronder
of naar het kraaienest glip,
ze worden nergens door gestoord,
als aasgieren pikken ze toe,
tot mijn laatste stukje verzet
Ze sollen met me, al ben ik hondsmoe,
hun kwaadaardig sadisme gaat door,
zelfs als ik de rum laat vloeien,
rest kakofonie…
Het mentale pantser
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 76 het gonst
voel de trekkracht
van vele geesten
mensen
wirwarren in
besluiteloosheid
er is geen strakke
energiegerichte
daadschap streep
wel een kakofonie
van speldenprikjes
die ontladen in de geest
zij bouwen
spanning op waarin
ik niet kan blijven
ik vlucht
wat schielijk weg
van al die lijven
de druk neemt af
voel mij…
Brouwerij van stilte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 geluid is geweest voor
een klein intiemfeest
zag een gerucht
naast een zucht
van verlichting
wat galm bij echo
fluisters met elkaar
acteren altijd raar
een heerlijke
ontmoeting die geen
opzien deed baren
samen genoten werd
onder het nuttigen van
luchtige decibelletjes
zonder wanklank
heb ik afscheid genomen
van deze lichte kakofonie…
kairos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 139 verborgen in een
zacht, borrelend aquarium
- men hoort noch ziet het -
maak je in wachttijd
trage wentelingen
het verloop van de tijd
neemt je mee naar
het ongekende licht en
een aanzwellende kakofonie
je oerschreeuw - bitterzoet -
is de geworpen steen
die het water tot
leven wekt
en zie:
de dag is verstreken
het verloop van de tijd…
Een wens voor allen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167 zijn"
Een beetje meer levensvreugde
en een beetje minder pijn
Een beetje minder prestatiedrang
Een beetje meer mogen
Een beetje minder kritiek
en een beetje meer mededogen
Een beetje meer tolerantie
Een beetje minder wantrouwen
Een beetje minder agressie
en een beetje meer om van te houden
Een beetje meer harmonie
Een beetje minder kakofonie…
De boombladeren ritselen niet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 152 DE BOOM BLADEREN RITSELEN NIET
Hier hangen aan het plafond
po's en potten, vogelkooien
die het ledige kunnen bevatten
stoffig niets van poep en pies
een vage geur van voorbij goed
Daaronder spreken dichters
wijze woorden voor wie het
maar wil horen vóór de wind
opsteekt en er van het plafond
vreemde stemmen komen
Kakofonie van fragiele…
In een prisma van mogelijkheden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Violen strijken melodramatisch
een kakofonie van
verwarrende klanken die
de Tijdgeest kenmerken
De klok wijst ons
om schepen te verbranden
oud zeer te verlaten
op onbekend terrein
We zullen onlosmakelijk
onze geheimen herbergen
op kernachtige wijze
De droom waakt
in ons bewustzijn,
onophoudelijk...…
perpetua musica
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 253 op de vleugelen
van het lied
laat ik mij meevoeren
vervoeren
ontroeren
en stilte
daalt in mij neer
rust keert
weer
om plotsklaps
-vanuit het niets-
over te gaan
in een kakofonie
die pijn
doet
aan oren en
het hart
ineen
doet krimpen
van smart
tromgeroffel…
Honderd kranen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Weerloos voor zulk bruut natuurgeweld
wil ik pakken wat mij kan helpen drijven,
maar ieder beeld dat aan mij voorbij snelt
vloeit samen in een kakofonie van geluid
met alle andere, niet één kan zo beklijven:
ik moet hopen dat iemand de kranen sluit.…
Dierdicht (2)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 117 ‘U zit op een immense roze wolk’
Een witte kaketoe was aan het woord
‘U hebt te zware ladingen aan boord
We zullen zinken, dus zeg ik- ontvolk
‘U, tegenstander, bent in winterslaap
Word wakker’ ik zeg ‘eigen volkje eerst’
Een kikker kwaakte luid en onbeheerst
‘Die geelkuif is een wolf verkleed als schaap’
‘Wat een kakofonie, wat een lawaai…
Galerie KIS: kunstbestorming
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 106 In een ogenschijnlijke kakofonie
van vergankelijkheid
welke neigt naar rotzooi
zie ik de schoonheid
van het verleden
gedijen in ons heden
Door zoveel knipogen
naar combinaties van
gebruiks-/verbruiksmaterialen
welke het primaire doel
ver overstijgen maar
met een gerust hart
Kunst mogen worden genoemd
Mooie bruikbare kunst
Nu nog…
Tot zelf inkeer komen.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 139 Er ontspruit een kakofonie in het bestaan die
zijn weerga niet kent en zo rent, vlucht men
weg van zichzelf, van velen waar ze niets
mee kunnen delen.…
Oordoppen
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 125 Dat ding dat men mij prematuur vast gaf
Heb ik beleefd doch dringend afgeslagen.
Ik zou de herrie als een man verdragen,
Om dan een oordop in te doen is laf.
Dan maar een aanslag op mijn beide oren,
Ik ga naar een concert om iets te horen.…
Files
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 In de dichte mist zakken
ze een voor een terug,
de lange ris wordt hopeloos
door luide claxons ontdekt,
klappende portieren,
de vilthoeden blijven onzichtbaar,
een stroom hallucinaire voorstellingen,
kakofonie voor spitsburgers, onbegrip als bij motorpech.…
Plus worden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 329 Bang en verdrietig als het jongetje van Sinaspril,
die verslagen is door een agressieve overmacht,
een kakofonie van zielloze geluiden. Ik werd al
eerder verdreven, tot nul gedegradeerd, maar voor
eens en altijd ga ik dwars tegen het christelijk
gebod in, wat mijn vader er iedere zondag indramde.…
de stilte voorbij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 164 voorbij
ineens hoor ik
bloed kloppend suizen in mijn oren
belletjes blij borrelen in mijn darmen
mijn voeten vertellen van nieuwe schoenen
ik voel de zon van gisteren op m'n armen
mijn adem verhaalt van de tochten door
mijn alsmaar verkouden neus
mijn ogen schreeuwen dat'k moet slapen
schrijnend, viskeus, furieus
het is een ware kakofonie…
Zo'n dag
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 249 Een kakofonie
van achtbaanschreeuwers
Dit is zo’n dag waarop ik denk:
deze wereld is mijn wereld (I am King now)
deze koning mijn creatie (I am God now)
en dit geloof mijn hoogste vlucht (I am Bird now)…