Alle inzendingen over kinder

oh mengelmoes van duizend volkeren als ik jullie daar zie staan ben ik blij dat ik kan zeggen het is toch wel goed gegaan met jullie regenbogen ogen geven jullie deze wereld kleur door jullie onbevangen denken opent zich zo menig deur vervagen zoveel enge grenzen zijn jullie mens onder de mensen.…

kinderen spelen hun stemmen worden één stem klaterend water…

voor ‘t kleine bange meisje dat nooit echt een kind kon zijn pluk ik mooie gele bloemen in een zonovergoten wei aan ‘t kleine lieve meisje dat nooit echt een kind mocht zijn wil ik al mijn liefde geven en haar vertellen het is voorbij tegen ‘t kind dat je niet zijn kon wil ik zeggen jij mag er zijn heb vertrouwen in de toekomst…

ze koestert haar kind met warme ogen haar aandacht schemert rood in het groen in armen vol rozen wiegt ze haar kind de geur van hen samen gedragen door de wind zij vlijt haar kind in een bed van gras het kind dat even in haar gedachten was…

Misschien is d`hemel wel een speeltuin, waar ik zonder pijn, weer fijn kan spelen, ijsjes eten, gewoon weer kind kan zijn...…

voorbij gevlogen alle vreugde, maar ook het verdriet De warmte van het ouderlijk huis het gevoel van geborgenheid de gedachte dit is mijn thuis het is er wel, maar ik raak het kwijt Altijd als heel normaal ervaren het was er en is er nog steeds gedachten niet te verklaren benauwen mij, maken mij bevreesd Jij was de moeder en ik het kind…

Ook al is het nu wat moeilijk de hoop gaat nooit voorbij dat ik hem weer in mijn armen sluit want hij blijft dat ene kind van mij. Het mooiste deel van mijn leven was de geboorte van dit kind dat nu even de weg kwijt is maar het ooit weer terug vindt.…

ik heb een kind een zoon zo lief, zo mooi hij is van mij, van mij alleen ik zie hem, voel hem hou van hem van hem alleen kijk dan, kijk dan toch hoe mooi hij is, mijn zoon ze zeggen dat ik gek ben, zoon beweren dat je niet bestaat maar ik zie je toch, ik draag je toch alle jaren in mijn hart?…

o,wonderbaar wezentje zo teder en klein, wat is je huidje zacht, je bent de liefste mijn waar ik op heb gewacht. Wat lig je rustig in je warme bed, je haartjes zijn net zijde. Niets is er wat mij belet, om me aan jou te wijden. De tederheid die stroomt in mij, maakt me een gelukkig mens. Je bent bijzonder,maakt me blij mijn allermooiste…

mijn kind, mijn baby…

mijn kind je hebt zo weinig nodig om gelukkig te zijn een takje een blaadje een veertje je huppelt je rent en boem daar val je je lacht en huilt je rent naar me toe met je armpjes net lang genoeg om me te omhelzen een kusje een lach en daar ga je weer een steentje een schelpje je huppelt en rent en... nee, net niet gevallen…

Als ik de kinderen zie spelen en hun klaterlach heb gehoord dan ben ik alle ellende vergeten en hoor ik weer elk lief'lijk woord. Als ik de kinderen zie spelen dan word ik warm en blij want een paar van die kinderen zijn de nazaten van mij.…

Marcheren, doorgaan, dat is het gebod. Het gebod is verlangen. Een andere taal, hoe goed vertaald. Orde, maar niet van de chaos, is dood. Het gaat over een sprookje. Een soldaatje, een vrouw, eigenlijk een stem. De klank van de abstracte orde. Het soldaatje met ransel en vuurslag moest vechten in brand en storm. Tweemaal slaan - driemaal…

Bij vader op de nek zit je hoog en droog de wereld lijkt gekrompen je hoofd raakt haast de regenboog "hou je vast, anders val je" roepen anderen je toe ..ze weten niet dat hij je hand al heeft gevat.…

Mijn bestaan Is vergaan Door jouw komst Nooit meer onbekommerd Doen wat ik wil Zonder al te veel zorgen Voor de dag van morgen De verandering is groot Het begon in mijn schoot En nu jij bestaat Leef ik voor jou Met veel zorgen Vooral voor de dag van morgen…

We keken elkaar aan en er was meteen contact. Je zette 't op een brullen en ik dacht, dan hebben we dat maar gehad. Kon er naartoe leven, dus wennen was zo moeilijk niet. Maar nu ik er op terugkijk, is 't net of ik nu pas zie, dat de tijd van dragen veel te kort was. Bij de eerste, zijn er zoveel vragen, hoe of dat 't "zonder"…

Kinderen Geboren uit liefde, verlangend verwacht. Geschenk van de hemel aan mensen gebracht. Bemind en gekoesterd, van harte aanvaard, de start van zo'n leven een koninkrijk waard!…

Ik heb je in mijn buik gedragen Ik voelde jouw leven in mijn buik Ik streelde je en wilde je vragen Blijf nog een tijdje in mijn buik. hier doet niemand je nog kwaad in mijn buik ben je nog heilig Hier is het voor jou nog veilig hier ken je nog geen kattekwaad. Over mijn buik kan ik je strelen In mijn buik draag ik je mee waar ik ga: Jij…

Zo’n stap zet je gewetensvol Je kiest voor liefde geven Ervaring heb je dan nog niet Maar samen weet je zeker Dat je een toekomst ziet Dat je een keuze hebt gemaakt Voor nieuw beginnend leven En als de ouders terugzien op de opgegroeide kinderen die zelf hun keuzes maken bedenken ze, hoop ik, laat ze hun gang maar gaan bemoei je er…

Zodat we weer op de goede weg zitten en je weer een kind van vier jaar mag zijn.…

Lief kind, jij kent nu nog geen zorgen maakt je niet druk over straks of morgen jij leeft jouw leventje van iedere dag, met jouw lief snoetje, guitig is jouw lach. En ik benijd je zo lief kind omdat ik steeds in jou terug vind zoals ik eenmaal was.…

ik houd van het kind dat als een vlinder in de wind door mijn leven gaat ik houd van haar donker bruine ogen en van haar vermogen blijheid te scheppen in mijn bestaan ik houd van haar zwart golvend haar dat een gelaat omzoomt waarvan nog geen enkel mens dan ik ooit droomt ik houd van haar warme huid die geurt als het verse kruid en eerste…

De kinderen zijn 't huis uit, we zijn dus alleen, met alleen de kleinkinderen af en toe om ons heen. 't Was even wennen in 't begin toen de eerste de deur uitging. En nu, nu weten we niet beter meer, we zien ze om beurten een enkele keer, ze hebben 't druk en leiden hun eigen leven Maar waar zijn die kleintjes toch gebleven?…

Ik zag een tuin onbetreden en een kind dat daar stond. Het stond aan zijn schrijftafel te schrijven op een lei. Het woord onder de griffel, herkende ik, was van mij. En toen heeft het geschreven, zonder haast en zonder schroom, al wat ik van mijn leven nog ooit te schrijven droom.…

Kinderen zijn hinderen, wordt wel eens gezegd. 't Liefst kwam ik morgen, verlost van al mijn zorgen, in het 'kinder-rijk' terecht !…

Kinderen zijn er om van te houden Om een toekomst op te bouwen Kinderen zijn zo onbezorgd en voldaan Ze trekken zich nergens iets van aan Mits de volwassenen hen hun gang laten gaan Bescherming is nodig Maar belemmeren overbodig Kinderen weten Wat goed voor ze is Stel je open op hun freqentie Dan voel je wat zij beleven Dan weet…

Je "krijgt" kinderen maar als er wat gebeurt, wordt je soms van binnen een klein beetje verscheurd.…

nu ik de leeftijd heb bereikt, waarin je eigen keuzes maakt -de man in je leven die je hart raakt- weet ik dat de strijd van het leven is begonnen en wens ik dat ik weer een kind zou mogen zijn!…

Als ik ooit van hier zal gaan Dan zou ik zo graag willen Dat jij bij wat ik heb gedaan Niet denkt aan al mijn grillen Niet aan mijn veel te vaak gezeur Mijn boosheid of mijn woede Al had ik soms wel wat humeur Voor jou wou ik het goede Mijn lieve kind, ga ik eens heen Wil jij dan daaraan denken Dan voel ik mij niet zo alleen…

Dansend van vreugde gaan zij hun weg Zij tillen zichzelf naar andere hoogten Kinderen van het licht in een nieuwe tijd…