Alle inzendingen over kleine

Het grote in het hele kleine zien. Verbondenheid in fragmenten. In ongrijpbare wonderen. Bewustzijn in het niet-wetende. Het kleine in het reusachtige. Samenzijn in ons isolement. In vriendschap. Kwetsbaarheid in het almachtige. Mogelijkheid in het onmogelijke. Een ongelofelijke toekomst zien, in het heden van het nu.…

Ik wil zweven op de wind Gewiegd worden als een klein kind Ontwaken in een bedje van satijn Was ik maar heel eventjes nog klein Maar ik ben al heel lang groot en volwassen Maar voor eventjes zou het mij best passen Even vrij van pijn en zorgen Zullen wij afspreken voor morgen?…

Bij zonsondergang Steekt er een klein briesje op Die de dauwgeur brengt…

De kleine jongen schreeuwt met zijn eerlijk keeltje dat hij een man is.…

Volwassen staat hij nu in mijn tuin te pronken, mijn kleine kerstboom.…

Een klein torretje dat veel mensen vreugde schenkt en ons vertederd.…

Lieveheersbeestje, kleine schaduw op mijn hand, vertelt van de zon...…

De grote wijzer overschaduwt de kleine, het slaat middernacht…

Geluk zit in een klein hoekje Maar is er iemand die weet Welke?…

Een knuffel Zo teder, zo lief Voor jou Deze kleine liefdesbrief…

hoe klein het mensje overlevingskans miniem herboren wonder…

Genieten van kleine dingen in je leven, dat zal je veel vreugde geven!…

de shampoo maakt van mijn al kleine wereld een pijnlijk tranendal…

het is Pasen als ook dit maal ons klein konijn weer het haasje is…

Luxemburg waar een klein land groot in kan zijn Luxemburg…

Met stukjes papier steek ik kleine lichtjes aan -- in lezersharten.…

De kleine neushoorn mag wandelen met mamma in de dierentuin.…

Liefste wereldbeeld zo noem ik het onverdeeld die kleine koker.…

dat kleine wolkje in de verder blauwe lucht zou het eenzaam zijn?…

Er stroomt geluk door mijn handen op de Aarde -- mijn kleine handen.…

Het leven komt aan op de seconden vóór je -- de kleine toekomst.…

De melancholie dat de aarde wel klein is -- maar onze ziel niet.…

Ik voel me Ongehoord Onzichtbaar En klein Op momenten Dat ik Niet mezelf Kan Zijn…

Het lichaam, mijn vlees zag ik, ervoer ik als enorme last... ál die hete zomerdagen dat ik zag te studeren en maar gewoon, bloot met slip over boek en pen gebogen zat. Het paste niet bij me: heel die naam, of het hoofd, de expressie de geest met aanhangsel mijn lastig lichaam. O ja, ik kon, in zekere term ervan genieten met menig manlief…

Als er opnieuw zo'n wondertje gebeurd, dat er een klein mensenkind wordt geboren, wil je van de dáken schreeuwen en stil genieten van dat kleine mensje, wat op de grote mensenwereld terecht is gekomen.…

, Ik zal er altijd voor je zijn’ Maar kon ik het je maar besparen, Bleef je maar zo klein, Je kleine zachte handje, Vol vertrouwen in papa’s hand Nog niet wetend, Zo onbewust, Van de grote wereld, Vol pijn, haat en lust…

Al wat ik u kan zingen, Het is maar een klein lied. Wie kleine engelen horen, Kennen een ander niet. Ik weet, God zal nog spreken Met grotere trompet. De engelen des hemels Zijn daartoe neergezet.…

Een kinderwereld zo klein kan, kán zo vredig zijn als volwassenen de wereld door kinderogen zouden bekijken…

Huil maar, kleine prins, je bent tenslotte net geboren en hebt je overoma al verloren die lieve met de mooie naam en onvervalst karakter dus huil gerust, dat mag. Lach maar, kleine prins hou onbevangen van het leven daarin zijn kinderen heel bedreven. Jij kreeg een wezenlijk hooggeachte naam te dragen, dus lach voluit, dat mag.…

Ik sluit mijn ogen en hou je hand vast, in de hoop dat dit snel overgaat, lief klein zusje als je mij maar niet verlaat..…