Alle inzendingen over koffie met Haags hop

Stil leven is niet dood de vruchten blijven altijd kleuren en gloeien in het licht druiven willen steeds geplukt appels vragen om een beet citroenen om een mes maar de schedels om contemplatie we zetten de tijd niet stil het brood wordt gegeten we zien de perzik bederven of uitgezogen worden door een wesp de dode wijfjesvink ligt op haar…

Ben ik hier om licht te zien of het duister, bij de kolom die opzij staat, in de stad waar uit op ijzeren wegen. Ben ik hier om gedachten mee te geven, woorden? Woorden voor terreinen en gruis? Zoals uit de zwart geslagen boom met afgescheurde tak toch weer het groen bloedt en straks de bladeren komen, zo wil ik hier mijn woorden laten…

Leven op aarde was niet het doel we beklimmen bijvoorbeeld de Obergabelhorn langs de zuidkant de kale rotsen stijgijzers aan in de sneeuw boven pikhouweel kruipen touwen er is geen recht weg over de scherpe kant de richel er is geen doel we zijn opgenomen in de beweging afgestemd op het heelal landschap waarin we niet thuis zijn tussen overdadige…

ik schuif de gordijnen open kijk in een ijsblauwe hemel het nuchtere glasheldere licht valt koud de kamer binnen bovenop een hoop wezenloze woorden ik schuif de gordijnen weer dicht kruip terug in ons warme bed roep je me als de koffie klaar is?…

- die hier nieuwsgierig tot het eind aan toe bleef hopen en bleef lezen om te zien of hier niet iets te neuken viel…

Geef me nou toch koffie anders ben ik geen méns! Nou zit hij daar stil te genieten van z'n welverdiende bakkie troost. Koestert de beker, kijkt me over de rand aan en zegt timide PROOST!…

Toen Columbus uit ging varen met zijn schamele vloot gnuifden waarnemers die gaan van uitputting nog dood Maar ik mag een boon zijn uit het leeg te plunderen land stal hij de redding van het ambtenarenbestand Geleerden en poëten tel de kopjes maar na bedoeïnen en asceten van Den Haag tot Kinsjasha Het zwarte goud van de wielrennerij Ultieme tovermiddel…

Ze voorziet vele objecten van koffie, thee en chocola, goeie of slechte bestaan in dit verband dan ook niet ze zet simpelweg voor blank, bruin, hoofddoek of kale kop, dat kostbare bruine vocht, en een ding is zeker ze zien d’r graag komen, waar dan ook is een graag geziene gast. Discrimineren nee, daarvan heeft deze dame geen last.…

ze kan het genot nauwelijks aan slurpt genadig vocht uit een beker die leeg moet maar niet te snel lekkende lippen, een zijdelingse beweging over de rand, warme druppels vallen strelend op haar dijen…

Zwevende op wolken watten herinnerend ascorbinezuur verbitterd Staar ik in mijn kop koffie gooi er wat extra suiker bij Gelukkig verleden tijd ik roer met een lepeltje het witte weg…

Maar toch: ’t is een mooie wijze om te gaan op die manier, zo ineens je laatste adem zonder ellende, zonder geklier een laatste zucht na een bakkie koffie mooier kan welhaast toch niet ze zuchtte en ’t was over maar de koffie: Die was lekker!…

nu begrijp ik pas waarom er rijen kerels stonden voor die bruine counter waar haar naam vandaan kwam zoals zij daar stond goed geswanjeerd kop voor kop met schwung tevoorschijn toverde het schuimde en ik sloot mij aan cappuccino baby was het wachten waard © Laurens Windig…

Elegant draag je een kopje. Het liefst wit porselein, want dat steekt zo mooi af. Geen suiker en geen melk, maar puur zoals bedoeld. De warme aroma's, kamer vullend. Zo wek je me 's morgens, ontwaken mijn zintuigen. Niets terug verwachtend, laat je je nemen. En ik heb je genomen, ontelbare keren. Je bent bitter, gitzwart, elegant…

Dat haar verschijning als een wekker mij een signaal geeft om geleidelijk te ontwaken en proeven van deze verfijning en lichtheid Het zijn allemaal bonen in eenheid, verscheidenheid en binding tot zowaar omge- toverd tot een prachtig zuiver boeket in een kopje dat koffie heet; mijn dag kan niet meer stuk.…

De moeilijkheden stapelen zich op Nu hebben ze alweer een zware crisis De ongewassen mok - wat toch erg vies is – Zet heel den Haag behoorlijk op zijn kop Ze zijn daar goed in koffieleuterij Maar houden echter niet hun kop erbij…

Den Haag Holland Spoor Dat merkt u wel hoor Als u er bent Wordt het u bekend Men Brengt Het ten gehoor: Den Haag Holland Spoor! Station Den Haag Holland Spoor…

Heb je suiker in je koffie? Nee dank je (afgelopen dertig jaar wist je dat) Ik krijg koffie met suiker Tweede kopje koffie Heb je suiker in je koffie? Nee dank je (afgelopen dertig jaar wist je dat) Ik krijg koffie met suiker…

De hagen gesnoeid er is rechtlijnigheid weer langs alle kanten…

Een roodborstje landde op de hoek van een haag een bolletje rood maar niet van de kou een vluggertje zo te zien en zo groen was mijn haag…

Ik rapporteer je van een regen mies en mot het kan niet op kijk ik naar buiten ik hoor ze hagen hangen zuchtend gammel in de natte wind…

Er valt alweer een jackpot in Den Haag En bij degenen die de jackpot winnen Verdwijnt waarschijnlijk -want ze zijn toch binnen- Die Haagse pinnigheid vanzelf gestaag Het moet er anders wel zijn uit te rammen Met hele grote Haagse houten hammen…

De buxusmot heeft weer eens toegeslagen want buurmans haag is naar de Filistijnen Helaas is zijn haag eveneens de mijne De groene wand kan niemand meer behagen Ik vind het erg, maar buurman dipt en flipt Hij had zo mooi De Haag vandaag geknipt…

in Branoul Den Haag*…

Alle mensen die hebben bestaan zijn vergeten op enkele na. Ik vraag me af waarom ze hebben geleefd en of het van belang was voor henzelf dat ze hebben geleefd maar dan toch om het leven zelf voort te duwen tot meer bewustzijn. Er zijn plaatsen op de wereld waar de namen van de gestorvenen zijn gegraveerd, in steen gehakt om ze te kunnen…

Ik ben in een echt bloedmoment rood is altijd in het middelpunt geweest hoewel ik veel treurige dingen heb gedaan toch was er rood en vreugdevol rood is lichamelijk, maar het gaat naar zwart diep naar binnen rood is een afdaling naar de hel de onbekende eeuwige herhaling rood gaat ook naar geel waar het licht is, het leven rood gaat…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Gelukkig is er koffie aan boord. Koffie spreekt al onze zintuigen aan. Koffie brengt ons bij onszelf terug. Koffie vertraagt onze snelle tijd. Leven is als varen in een schuit. Ervaren mensen houden van rustig. Grote problemen ervaren ze klein. Wonderen maken ze groot. Dagelijks drinken ze koffie. Koffie van Boot.…

Koffie vertraagt de tijd. Thuis of langs de weg. In een grand café, of in een koffiehuis. Aandachtig koffie drinken troost. Vraag niet hoe, vraag niet waarom, want goddelijke koffie begrijpt, wat wij mensen niet begrijpen kunnen. Koffie ontspant ons lichaam. Genieten van koffie voelt als een oase.…

als een ADO-hooligan Henkie Bres in de archeologische les ------------------------------------------- Toelichting: In het Haagse Museon een tentoonstelling over het grafveld tussen "Den Haag en Monster", volgens de Haagse stadsarcheologe Corien Bakker.…

je hebt hier vanmorgen koffie gedronken ik hoop dat je weer veilig thuis bent misschien wil je een paar vragen beantwoorden het zal je niet veel tijd kosten vond je de koffie fantastisch lekker gaat wel neutraal tamelijk vies erg vies of weet niet was de conversatie interessant of een beetje of mwah niet erg totaal niet of geen mening was…