Alle inzendingen over komen OR ruisen OR geluk

Wij zijn nu niet meer dan dat wat verdween een laatste kus van zout op steen Mijn voeten vinden weer vaste grond toch hoor ik soms het heimwee ruisen in het hart van een schelp die jij voor mij vond dan spreekt de tijd zo licht als vlinders keren woorden terug naar hun fluistertaal vertel mij nog één keer een oud verhaal van…

buiten ruist regen mijn binnengevoel warmer kaarsen scheppen sfeer waar ik zachte woorden zing vertellen ogen liefde…

Ruisend hart In bruisend verdriet Woede en angst Om voorrang vechtend Ruis op mijn eigen Lijn waardoor ik Er niet meer wil zijn…

Wat ruis voor mij Op een muurtje ben ik gaan zitten Op de grens van tuin naar plavuis Alleen, voor mijn huis en schuif De gordijnen van de dag opzij De zwangere lucht staart mij aan Vlijtige liesjes zwaaien per abuis De klimop staat moederziel alleen De schaduw staat met handen in de zij Het geluid om mij heen is verdwenen Ik wil de wind…

De geur van frikandel en varkenssmoor kruipt door de heg en claimt mijn open serre. Door buitenboxen hoor ik Bauer blèren tot aan een buurtfeestdecibelrecord. Een schicht, een klap – dan is er niemand meer. En met de regen keert de vrede weer.…

Leeg de vergaderzaal Stoelen weer in het gelid Het scherm in de hoek spuit nog de laatste nieuwsberichten Ik ga op de ronde tafel liggen rek me uit en geef me over aan welbehagen, gestreelde loomheid, oh, nu niet aan jouw handen denken niet aan genomen besluiten plannen en actiepunten en niet aan de ruis van buiten het rimpelen van…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Denk niet dat ik er niet meer ben als mijn as wordt uitgestrooid en verwaait met de wind dan zal ik ruisen, ruisen in de hoge toppen van de populieren word ik meegesleurd met de zaden van bloemen en planten zal ik rusten onder het bladgoud van de herfst tot ik verteerd in de winteraarde zal ontkiemen in de lente ik zal de witte lentekrokus…

Met een beetje geluk kom je iets verder. Kom je iets dichter bij je doel. Met een beetje geluk wast het licht van de sterren het verduisterd hart naar een beter gevoel.…

Ik hoor niets meer van haar, en vroeger Was ’t ruisen van haar gewaad al vreugde; Leeg en stil staat haar zaal, Stof hoopt zich op, ongestoord, Blaren ritselen verlangend langs 't raam – Hoe kan ik haar dan missen? Daar dat gordijn, Gleed haar schim er niet langs? Ruiste haar rok niet? Kom, kom toch terug!…

het is het zachte ritme van de regen dat ik hoor als de golven overslaan in het ruisen klinkt het verhaal waar kom ik vandaan uitvloeiend op het strand spiegelt zij haar herkomstland de witte wolk in het hemelsblauw de zon verwarmt jou al…

een fabelachtig oeverland dat ons haar naakte schoonheid geeft seringen langs de waterkant een meeuw die door het luchtruim zweeft een rijk palet aan zachte kleuren van lentegroen tot hemelsblauw de zeewind met haar frisse geuren een schitterende ochtenddauw het milde ruisen van de golven gekwetter van een leeuwerik kortstondig door geluk…

Kom je in de morgen mij strelen in de mist dan ben je lief en haastig of heb ik me vergist. en kom je op de middag met zon en bloemen rood 'k ga trillend voor je open 'k word ademloos,'k ga dood. Of kom je in de avond door nevels naar mij toe dan plant j' in mij je wortels 'k groei stervend naar je toe.…

Reik mij jouw hand vecht niet langer geef je over ik neem je mee Kom maar sla me raak me voel me zie me Doelloos zweven van jouw vuisten geven mij hernieuwde kracht Ooit begrijp jij de gedachte wanneer je de liefde niet meer verwacht Kom maar sla jouw hand maar in de mijne raken kun jij mij toch niet meer gevlochten…

pak mijn hand dan voor de laatste maal wanneer de nacht haar ogen sluit en jouw laatste adem heel zacht mijn donker rode haren beroert nee ik zeg geen dag meer tegen jou nooit meer een tot ziens of tot kijk want ogen hebben geen gezicht meer uitzichtloos kom pak mijn hand dan haal ik jou terug uit het licht in het licht zonder…

handen uit leg ze maar in de mijne en kom kom met me mee…

De zon die zakt de nacht hij valt je voelt het opkomen je moet weer op pad de maan staat hoog en de muziek roept je gaat naar de plek waar je haar weer ontmoet niemand weet waar je heen gaat niemand weet wie je bent want jij behoort tot de stad jij behoort tot de nacht leven in een rivier van duister tot de zon weer lacht.…

ik ben nu wel hier maar mogelijkerwijs moet ik nog steeds komen…

Kom, Stilte fluisterde Klank wegstervend ... Adembenemende stilte ... Kom, Klank klonk Stilte verwachtingsvol…

aan ieder die een masker draagt aan ieder die nooit echt lacht aan iedereen die eenzaam is aan ieder die zich vaak vergist aan ieder die zonder zit aan ieder die probeert in licht aan ieder die anders is aan ieder die midden in het leven staat aan ieder die nooit in het systeem past aan ieder die begrijpt aan iedereen die kijkt naar…

soms was het stil en daar bleef het meestal bij dan opnieuw gaan geloven in de taak en aan je zij geheimen die niet in een zin verklaarbaar zijn het heeft met iets te maken zoiets als meedragen rijp voor het gekkenhuis zou je zeggen dus proberen te verklaren komt er ook niet van ja als je alles moet geloven moet er dus heel wat papier bij komen…

De tijd van komen is gegaan en de tijd van gaan, is niet meer!…

Zo klein en al zo ongelukkig kom in mijn armen, vertel me waarom heb jij zo’n verdriet wees niet bang ik zal luisteren. Kom maar even bij me schuilen waarom, ben je nu zo bedroefd misschien kan oma je wel helpen zodat er weer een vrolijke lach op je gezichtje zal verschijnen.…

Je bent steeds welkom voor koffie en een praatje over je geluk. Eigenlijk ben je al eeuwen altijd bij me en praat je met me. Ik heb je gehoord, begrepen in je streven naar hoogste geluk. Eigenlijk zijn we al eeuwen samen op weg in liefdes hemel. Toch blijf ik je verwachten, jou en de ontelbaren.…

Woorden die als Losse flodders De ruimte in Worden geschoten - Niet geschoten Is altijd mis, Is het devies - Overdaad aan woorden Die niet beklijven In de lucht waarin Ze worden uitgesproken - En dan die paar Die overblijven Als de rest Naamloos is verdampt: Ik hou van jou, Kom nu naar je toe En doe er verder Het…

We gingen zitten en ik dacht na, heel even maar en zei toen tegen haar, pak je spullen, je gerei en alles wat je bezit, kom maar gewoon bij mij, we komen er wel. Zo gezegd en zo gedaan en zie hier nu alle kinderspullen staan, de bevalling komt er spoedig aan en WIJ zullen er samen wel voor gaan!…

Kom maar bij me als je wilt wil je huilen huil met me mee wil je lachen lach me toe wil je vrijen wees zo vrij wil je stilte ik zal het zijn denk niet na kom als jezelf…

Kom erbij zei de bij; De koningin tegen haar lakeien. Bijzonder is, dat wij met onze honing de mens kunnen verblijden. Alle werkbijen en hun koningin richten menig raat met hun honing in. Weersgesteldheid kent de mens, maar ook de bij tijdens zijn honingzoet vermeien. De natuur kent onze wens.…

Samen begin je Samen ga je uit Samen bemin je Samen neem je een besluit Samen kies je dan voor kinderen Samen heb je een goede baan Niets, denk je, kan het verhinderen Je geluk nog in de weg te staan. Samen maak je iets van 't leven Samen weet je er het fijne van Dat is een vast gegeven totdat samen niet meer kan.…

De ellende die je meemaakt geeft je een innerlijke kracht en het maakt je sterker, ja, meer dan dat je zelf ooit dacht. Anderen kunnen je raadgeven, soms is goede raad ook duur. Maar als je werkelijk goed wilt leven moet je zelf door het vuur. Want goed beschouwd ben je als mens toch altijd weer alleen Wat of je ook hebt opgebouwd om…