Alle inzendingen over krantenkoppen

ik heb vannacht gedacht verder dan kozijn niveau ik betaalde voor een zonsondergang hield mijn hand niet op de knip ooit schreef ik in mijn dagboek ik heb mijn langste tijd gehad de wens om zee te zijn spoelde af en aan toen schreef ik in mijn dagboek: ik heb mijn langste tijd nog niet gehad nu ik aan de grens gekomen ben de grens van…

Sinds ik ben begonnen in jamben te dichten, ga ik meteen na of de metrums wel kloppen bij presentatoren en in krantenkoppen. Ik kan me haast niet op iets anders meer richten. Ter afwisseling op mijn jambische leven, heb ik met plezier amfibrachen geschreven.…

verneem ik uit de vette krantenkoppen. Als blijkt dat steeds meer mensen willen stoppen heeft die aktie toch iets uitgehaald. Of wijst die paar procent toch op een falen? Ze zijn gewoon gestopt met ademhalen!…

de wereld staat rood door angst en hebzucht krantenkoppen schreeuwen: de bank gaat failliet de graaizucht blijft wil goud in de klauwen jojoaandelen veranderen dagelijks van eigenaar het rad van fortuin heeft een spaak in het wiel…

De krantenkoppen maken mij niet bang: “Een blaastest in ’t verkeer wordt vaste prik”. Nee, van zulk nieuws ben ik juist in mijn schik; de wachttijd in het ziekenhuis is lang. Denk maar eens aan de tijdwinst die dat schept, als je een flinke blaasonsteking hebt.…

er is vrees voor Franse rellen brandende auto’s en geweld op straat in de steden woekert het vuur van de haat dat het uit de hand loopt kan een kind vertellen en de media orakelen het vuur nog aan dat het zo naar de rest van Europa kan overslaan…

-Xu had er vele jaren voor gebikkeld -Hij kocht drie tijgers om ze op te eten -Het tijgerbloed werd wijn…en dan maar keten! -Geslachtsdrift was nog nimmer zo geprikkeld Jan-Kees, mijn buurman met z’n babyface Zit óók wel snor, want hij eet vaak Chinees…

Eerst lees ik in de Donald Duck, gevolgd door krantenkoppen. Vervolgens een stukje boek. Ik was mijn haren. Daarna drijf ik nog wat na. Met gesloten ogen. Langzaam adem ik in en uit. Na een uurtje spring ik uit bad. Vlieg ik uit mijn mijmering. Zo begin ik steeds weer mijn dag. In het water.…

hun leegheid zit verborgen in hun shit met chocoladeletters in hun krant naar alle hoeken van het ‘vaderland’ en leugens met soms klappen zijn hun hit de touwtjestrekkers zwijgen over geld ze hebben dat genoeg - en soms geweld…

(m'n krant heeft nu een nietje) en elke dag opnieuw hetzelfde liedje m’n dagtaak liep volkomen uit de hand een ambtenaar zoekt houvast bij z’n krant zo’n schuivend blad was knudde met een rietje het lezen werd een somber akkefietje de krantenkoppen zakten in het zand gelooft u mij, ik ben geen querulant maar langzaam groeide toch een soort…

hoofd verloren in de jaren van al wat geleden door zijn neus plots die geur van versgebakken haring pleisters op de knieën en weer veel te laat thuis een jongen lacht hartelijk binnen het bereik van oren die ondertussen gewend zijn al eeuwen niet meer te horen hoe vissen zelfs gebakken nog heerlijk kunnen knisperen in hun smoezelige krantenkoppen…

het lukte hem, de kleine generaal hij werd gekroond tot tsaar van alle Russen die nu, vol lof, zijn Haagse voeten kussen z’n zegetocht was waarlijk magistraal Sint Petersburg gaf hem een warm onthaal men kon het vuur daar slechts met wodka blussen de krantenkoppen kenden louter plussen: geweldig, ongekend en geniaal Napoleon is nooit zo…

aandachtig hectometerpaaltjes leest voelt hij stilstaand zich meer beet genomen dan bevreesd voor al teveel razend verkeer en weet verveelt voor zich de bouwreus de hoogwerker die ook kilometers vreet en hem als gister weer rechts passeert ook het verlept deens lepelblad verveelt is uitgeteld in dit biotoop op z'n beloop dat scheelt zo hij krantenkoppen…

Wij dichters zitten vrolijk aan de knoppen Wij maken onze keus uit krantenkoppen…

Binnenin geplooide krantenkoppen struikelen zinloze neuzen steeds over rubberen randen van hun welafgepaste dagindeling. Met een hydraulische zucht wordt hun onbestaande afscheid voor de zoveelste keer de lucht in geblazen.…

Niets in deze turbulente surrealistische tijd lijkt op wat vertrouwd of zelfs routine is geweest ...covid quade genius quarantaine en klimaat rampen headlines krantenkoppen influrappers talking heads dag in dag uit ons gekmakend als verwende kinderen onze aandacht eisend en voortdurend onze schermen vullend ...vragen, nee…

Ook wil ik graag wat humor wensen, Dat er meer gelachen wordt op straat En minder nare krantenkoppen, Geen ouder die zijn kind nog slaat. Natuurlijk wens ik ook gezondheid, Met meer rust en minder stress. Dat de eenzaamheid zal verdwijnen En de voedselbanken op de fles Of ik wens gewoon wat regels.…