Alle inzendingen over laatste keer

Dit jaar is het dan echt de laatste keer Ik heb vandaag staan kleumen in de regen En kan er eigenlijk niet goed meer tegen Mijn voeten branden en mijn rug doet zeer En straks word ik geknepen en geslagen Ik mis ze nu al, die Drie Dwaze Dagen!…

Je ligt in scheiding en je wilt die ploert een laatste keer een stevig lesje leren. Dus om hem maximaal te irriteren voer jij een plan uit dat hem zeker vloert: Je koopt het topstuk van zijn kunstdepot, Da Vinci’s Salvator, incognito.…

Dag Voor de laatste keer, Tranen geven je alleen meer dorst, Ik heb mijn les geleerd…

Eerst werd de halve stad opengebroken Veel koffieshops en ‘t Rijksmuseum dicht En binnenkort zal ook het rode licht Wel voor de laatste keer worden ontstoken Het leven in de hoofdstad valt niet mee De burgemeester zet wel prima thee…

Mijn vrouw is echt mijn vrouw niet meer Met groen haar,valse wimpers, implantaten Haar nieuwe look brengt me in alle staten En steeds belooft ze:dit is de laatste keer Men zegt dat ik mijn vrouw te zeer verwen Waardoor ik haar nog nauwelijks herken…

In Haren heeft ie lang genoeg gezeten Maar nóg een feestje zit er echt niet in In ‘Project Exit’ hebben ze geen zin De laatste keer zijn ze nog niet vergeten Op 1 april gaat hij z’n post verlaten Dat is een goeie...hou hem in de gaten…

Wat zal ik straks het meeste aan ze missen Misschien wel Andries Knevel z'n mimiek Want wat betreft het vak journalistiek Was het een potpourri van ergernissen De laatste keer; 'Wat gaat u morgen doen?' Vaak dacht ik: ''Poepen, in een oude schoen!'…

Leven is verlaten telkens weer steeds opnieuw vanaf het begin Verlaten is vernieuwen opstaan, doorgaan laat achter, vind nieuw telkens weer tot de allerlaatste laatste keer wanneer het leven mij verlaat…

Want voor alles is er een laatste keer, dan hoeft het niet meer, dan hoeft het nooit meer. Je had je zo graag nog even gebukt, op dat zorgelijk voorhoofd een kus gedrukt, waardering getoond, eens opgebeld, nog eenmaal je vriendschap, je liefde verteld.…

Zal het de dag worden van de laatste reis een laatste keer dat liedje van die kleine sijs. De dag van leven te overdenken achterstevoren alles nog een keer te voelen en te horen. De dagen verschillen in hun bestaan laten vooraf niet zien hoe ze vergaan.…

Nog één keer keek jij om. Diep keek jij in mijn ogen. Warm werd mijn hart voor de laatste keer. Pijn in mijn hart, waarom doe je dit weer. Weg liep jij, je verdween bij de ondergaande zon. Tot op mijn sterfbed blijf jij het meisje dat niet uit mijn hart verdwijnen kon.…

De oude heer, Hij gaat zijn laatste keer. Bij daglicht voortgetrokken door het leven, Gaat hij langs geliefden op zijn laatste dag, Voor volk, vaderland, onder nationale vlag; Wordt aan zijn ziel een stemmig eerbewijs gegeven. De oude heer, Hij ondervond roem en eer. In duisternis verging zijn hoop op leven.…

Iedere keer dat afscheid nemen iedere keer weet je misschien is dit de laatste keer en toch doe je het weer je zwaait tot haar beeld samen smelt met de omgeving je ziet haar niet en het is wel zeker dat ze jou niet ziet ze zag je al niet toen je bij haar op bezoek was ze keek dwars door je heen jullie zaten daar samen maar zij bleef…

Ze was maar een klein meisje Bang en aleen Altijd in het duister En nooit liefde om haar heen Zo'n slecht leven, Op haar jonge jaar Ze zat altijd naar liefde te streven Maar iedereen negeerde haar Ze zat in het licht Nog een laatste keer Ze liet al haar angsten varen En toen was ze er niet meer…

Grijs wit-glimlachend staat hij daar -achter glas- mijn vader hoe verder ik van het raam weg moet temeer komt hij me nader vermoeid beweegt hij beide handen en ik denk dit is de laatste keer een zaaiend grijs geschenk ------------------------- uit: 'Schiereiland', 1979.…

Veel witte jassen op en neer "bereid u voor, mevrouw meneer" Oorverdovend lag je te huilen, helaas was dat de laatste keer.…

Het is vandaag beslist de laatste keer! Steeds weer verslaafd aan goede voornemens begint elke morgen weer met een wens, die ik overmorgen toch weer negeer. Gewend aan goede wil geef ik maar toe. Ik besluit vandaag dat ik geen wens doe…

En weer die kille duisternis Zwaar drukkend op mijn ziel Nog even en dan Knalt hij in duizend stukken uit elkaar In elk stukje een reflectie Van verloren dromen Gemiste kansen Of simpelweg verdriet Dit was mijn laatste keer Geen liefde meer voor mij Nu heb ik Genoeg verloren…

We zien Adèle voor de laatste keer Ze heeft de episodes uit haar leven Soms zoekend, soms verbrokkeld weergegeven Inmiddels kan ze dàt zelfs amper meer Het zijn gedachten die zo’n film omringen Droef als een lied dat zíj nooit meer zal zingen…

Met de wind in de haren vliegen zonder vleugels dat wilde ik al jaren Met een elastisch touw om allebei de benen sprong ik trots als een pauw als een jojo op en neer zo misselijk als een hond was dit ook de laatste keer laat het maar aan mij voorbijgaan ik zet voortaan Discovery wel aan…

je oogde verte maar je hand was warm naar mij toe je stem was vlak trekken diepten zonder tranen je gezicht zo moe we brachten haar de aarde die ze wenste, huilden voor de laatste keer de merel die we hoorden toen we kwamen floot niet meer…

Even nog een laatste keer? De strijd met mijn gevoelens nog één keer aangaan? Of wordt de pijn dan alleen maar meer? Zonder jou kan ik nog niet. Mijn gevoel, dat alles anders wou. Maar mijn geweten, dat het anders ziet...…

Een jaar geleden was alles voor de laatste keer, nu vieren we het allemaal weer. Ons gezin telt nog steeds vijf mensen, dat is alles wat we ons konden wensen. Jij hebt ons een tweede kans gegeven, jij gaf haar opnieuw het leven. Wij zijn enorm trots op jouw moedige daad, waar wij allen bij zijn gebaat.…

Sorry dat ik ben vergeten te vertellen aan jou dat ik heb besloten dat ik niet meer van je hou Nooit zul je me nog zien misschien nog in je dromen maar nu moet je weten een andere tijd is gekomen Ik heb je nummer gewist al jouw foto's zijn verbrand voor de laatste keer in m'n gedachten ik zet je vanaf nu aan de kant…

Voor hem begint de laatste keer tranen worden gekeerd, hij heeft zijn best gedaan en dat was niet genoeg Zoals de zon en de maan niet dat hij zich vergelijkt hij verliest zich in wat had kunnen zijn als blijven wat is en het knagen groeit Daar is de nieuwe maan, de aarde zit vaak in de weg, toch berekende zij het getij, vervolgens zwaartekracht…

Een beeld, een papiertje en een schaap, is alles wat ik nu nog heb maar meer zal het worden en worden zal het meer want deze keer zal ik niet rusten tot ik alle vruchten raap van het fenomeen dat liefde heet, laatste keer!?…

de laatste keer, keer omme wanhopig verheugt de tijdskromme zich op wedergeboorte, opleving dit lijden is over, kijkt terug in onverwachte tover ontsloten poort, onaardse beving jonger dan de dood kan men niet sterven immer weer de weg die wijst naar nieuw leven, krijst, jonger dan de dood zal men erven…

de finale het laatste woord stilte waarin geen speld wil vallen een donderend applaus geestdrift in de ogen de warme roep om meer voor nog een laatste keer bejubeld worden als de gordijnen vallen danken in akkoorden met een lach die hemel geeft wie wil niet beleven dat de wereld aan zijn voeten ligt zonder theatraal gebaar maar…

Meegetrokken, plots ontstemd Mijn ene hand die jou omklemt Je knokige vingers, ik voel de kou En schreeuw zodra ik ze als stof aanschouw Ik kijk je aan, een laatste blik Herkenning lukt me al niet meer Dan geef je me een afscheidsknik En zwijgt hierop voor de laatste keer Ik zal je weer ontmoeten En zie mezelf gaan…

De laatste keer Zoals je was En ons verliet Zo zal jij altijd bij mij blijven Jouw laatste blik Die laatste lach Die niemand kent Zo zal ik jou in mijn dromen volgen Mijn liefde voor jou Is verankerd in mij Jouw licht blijft schijnen Zo zal jouw ziel blijven bestaan Het leven gaat door Is in een seconde voorbij Maar je moet weten…