inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.323):

Alleen

Iedere keer dat afscheid nemen
iedere keer weet je
misschien is dit de laatste keer
en toch doe je het weer

je zwaait tot haar beeld samen smelt
met de omgeving
je ziet haar niet
en het is wel zeker dat ze jou niet ziet

ze zag je al niet
toen je bij haar op bezoek was
ze keek dwars door je heen
jullie zaten daar samen

maar zij bleef alleen.


Zie ook: http://www.literairdichter.nl

Schrijver: Alexander Peters, 22 september 2013


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.4 met 7 stemmen aantal keer bekeken 889

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Jan Haak, 12 jaar geleden
Het ongemak van het afscheid mooi neergezet
Jennifer, 12 jaar geleden
Mooi een eerste plaats in de... Top-Tien!
Is je gegund.
Corry Broer, 12 jaar geleden
Ook al ken je de reden, het blijft moeilijk en doet pijn om geen wezenlijk contact meer te hebben. Heel goed om er voor haar van tijd tot tijd te kunnen zijn!
Een gevoelvol prachtig gedicht Alexander!
Frans Vanhove, 12 jaar geleden
Zeer mooi!
Hilly Nicolay, 12 jaar geleden
Samen, maar toch alleen...
J.de Groot, 12 jaar geleden
Afscheid/eenzaamheid mooi onder woorden gebracht!
Patricia Behrens, 12 jaar geleden
Aawh zo mooi
Ik weet wat je bedoelt
Het kan soms echt pijn doen

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)