inloggen

Alle inzendingen over landleven

12 resultaten.

Sorteren op:

BOERDERIJRUST

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 51
Een mulle zandweg gaat haast schuil onder struiken, ligt aan de hoeve, die, ongestoord, het oude reine landleven ademt.…
Han Messie27 augustus 2022Lees meer…

Landleven

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 220
Er broeit iets, de lucht werkt landlieden luieren in de verlaten ruimte zien terug op het zwoegen van de dag Vlijtig en vol ijver stapten ze de bedauwde morgen in een zuidenwind bracht slepend de dagelijkse droogte aan In de verre verte lokt klokgelui -boven rieten daken en onder de dreigende hemel- ze terug naar de hofstee Ze dralend…

echt knipogen

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 73
achteraf bezien moet je leren knipogen voor schone ogen leren knipogen tegen het strooien van zand tegen uitdrogen achteraf bezien voor de weerspiegelingen en herken je mij leren knipogen voor de ernst van de lichtheid onverwacht geluk achteraf bezien het echte knipogen doe je op het land…

Nieuwe haiku's #1

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 115
Landleven Liefde als een speld gevonden in een hooiberg uiterst prikkelend. Kinderhand Gestrande schelpen verzamelt door kinderen voor hun museum. Zilvermeeuw De lucht geeuwt, een meeuw ziet zijn kans waar en eet een ijsje uit mijn hand.…

Op de spits gedreven

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 163
Polsbrede brevieren, confrater Melchior, kermen als lood om oud ijzer van de nagel aan de doodskist der hemelse plezieren alwaar bevallige engelen gevallen vrouwen bewaren in glas-en-lood edoch geen hunner zal het berouwen want aanstonds, o broeder Melchior zal de pauselijke nuntius onze gezegende gemeente kond doen van het…

De zee wenkt

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 138
Ik zie in heldere dromen verre voorouders foereren in de getijden stromen toen de mensheid jong was en we onze vacht verloren De oeroude herinneringen in mijn genen geschreven doen me verlangen naar zee waar ooit het leven begon om er naakt te spelen met zand, water en zilte lucht onder het vuur van de zon We kozen voor ‘n landleven…

Ayla

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 131
het landleven onwennig voorheen door water omringd gedragen door opwaartse kracht geboren uit mamma's schoot zoekend naar visuele prikkels die liefde zullen ontwikkelen ik ben Ayla en ben er net zijn jullie al langer hier onbewust tot bewustzijn wachten kan ik nog niet verwachten al wel dat ongemak verdwijnt ik drink melk, plas,…
J.J.v.Verre25 augustus 2022Lees meer…

Landjuweel

gedicht
3.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 13.085
met een broodkorst als corsage gaat de blijde zwerver door het wijde land hij wuift naar de koeien in de weiden naar het bloeiende koren hem terzijde terwijl leeuweriken eten uit zijn hand 's avonds stralend staan de boerenmaagden aan de dorpspomp en brengen hem hun groet zij kussen zijn bezwete konen zelfs bedaagde maagden vlijen warm hun…

Herindelingsspook

hartenkreet
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 283
Groter groter, macht meer macht stadsgewest of stadsprovincie eeuwig groter, altijd meer landkapertje is heden ten dage geen kinderspel meer Eindeloze machtsstrijd confiscatie, landjepik is dat waar het om begon steeds meer asfalt en beton? Als ik in de stad wilde wonen, was ik daar wel heen gegaan Warnsveld, Colmschate, Diepenveen rest…

De Boeren

gedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 6.035
- fragment - Dertig varkens, vijftien koeien, een tractor 75 PK, een TV, vijftig kippen, geen kinderen. (Wij hadden er wel gewild, Mijnheer, maar naar de dokter gaan wij niet gaarne, want als er iets gebeurt met de vrouw, Mijnheer, wie zorgt er dan voor het vee?) Villa's, 'Windekind', 'Lentewind', 'Bambino' staan in hun velden geplant…

Raderen gaat tegenkloks

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 358
zong een lied van lang geleden toen gebeden nog ten hemel stegen en klokken boeren riepen van het land zij onder bomen rustten met eten uit de mand zij gaarden uit gods hand wat de seizoenen gaven spaarden in gezinsverband ik minnestreel dat leven in mijn lied het raderen gaat tegenkloks in opgefokt en doet zo zeer ik neurie…