Alle inzendingen over leven OR talenten OR delen

schaduw was bekleed met kleine reepjes zon die dansten op de warme wind in een oase met licht als bron een stukje paradijs waarin alles vergeten sneller smolt dan stukjes ijs ik kuste jou de nieuwe wereld in met een schitterend perspectief ik heb je al mijn deel van leven zo godvergeten lief…

Leven is delen Laten we licht rondstrooien Het samen maakt sterk…

Wat ademt is dood Als het vergeet te delen Is leven zinloos…

zijn van heb ik verleerd echt delen heb ik nooit geprobeerd…

Op bezoek bij Tante Gery, 93 jaar oud, Feestdag, 1ste Paasdag 2018, Huizen Ze was weer even terug in mijn beleving mijn eigen moeder mijn overleden moeder Phina Krediet-van den Bos in 2009 overleden op 96-jarige leeftijd en 5 maanden Ook zij was in de laatste jaren van haar leven overlevende geweest op een gesloten afdeling van “De Burcht…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

Als kind was hij een groot talent, hetgeen door menig scout werd onderkend. Snelheid techniek en overzicht, kenmerken die hem werden toegedicht. Een topclub kruiste zijn pad. Verhuisd van dorp naar de stad. Debuterend in de hoofdmacht. Alleen voetbal eiste zijn aandacht. Makelaars roken het grote geld.…

------------------------------------ als ik talent voor schilderen had, zou ik elke dag een naaktportret met parel van je maken als ik kon schrijven schreef ik elke dag een meesterlijk gedicht voor jou als ik gevoel voor maat had zou ik elke dag op je billen trommelen als ik een meesterchef was zou ik je elke dag stoven in een potje…

Als je van jouw gebrek jouw talent maakt ben jij het die de harten van anderen raakt.…

Voor epos heb ik geen talent. Ik ben geneigd tot epigram. Ze hebben ´t zelfde rendement: geen cent, geen droge boterham.…

De peuter houdt het lang niet altijd droog, Zijn moeder zit met luiers nog te knoeien, Haar moederborst weet hij niet te ontgroeien, Maar wel houdt hij een voetbal tweemaal hoog. Dus tekent hij bij Barça een contact, De reden dat bij mij de broek afzakt.…

Er is een nieuwe jongen in onze straat Onhandig in hinkelen en knikkers moet hij lenen Vandaag heeft hij iets, een bloedknikker Volgens hem is het echt bloed maar niet van mensen De knikker rolt in zijn hand Het is zwaar bloed, zegt hij je weet wel, net als zwaar water Er bestaan gemuteerde dieren die beter overleven…

Hij had geen talent voor tragiek, verdonkeremaande rampspoed bij het leven, meanderde door een landschap tot aan een toevallige stad waar hij plotseling zag: hier kom ik vandaan. Af en toe viel hem in dat hij misschien wel bestond. Ook zag hij een vrouw van wie het bestaan met geen pen te ontkennen. Ze paarden en hadden geluk.…

jij hebt de podia niet nodig om jouw talent aan ons te laten zien voordat jij er bent heeft iedereen je al gezien gehoord en is benieuwd naar het onbekende stukje mens dat zij bij jou verrassend snel naar boven brengt…

meer is dan die der delen en vroege epiek nog sociaal acceptabel is ja jij die in de tijd al door vele kunstenaars vereeuwigd bent in beeld schilderij en in talloze fresco’s beschreven en gelauwerd bent ja jij die raadsels lacht…

er is niets aan komen waaien heb aren gelezen op het veld takken gesprokkeld door storm geveld het eigen brood gedeeld op de feesten der rijken die met hun overvloed stonden te prijken heb gewoekerd met talenten die in centen nooit verzilverd zijn wel overladen met kritiek en venijn ik kan met woorden de wereld openen van dromen stemmen…

soms draag ik leven van handen die niet geven waarvan de borsten zijn verschrompeld en de schoot is uitgedroogd nog ongeboren zijn talenten die blind zichzelf niet herkennen waarvan de kern bevroren is in middelmatigheid van winters alle dag maar leven kent geen tijd jouw handen dragen die gaven geven ons de eeuwigheid…

met ons erbij deel je talenten schenk anderen waarin zij ooit tekort gekomen zijn ga voor de lach en maak hen blij onbekend en naamloos is ontmoeten hier eenmaligheid staat garant voor dit uniek contact met de overkant…

je ogen lachen jij hebt altijd al het talent gehad om met je blikken woorden te bezielen ze zoveel warmte mee te geven dat zij in raken hun energie laten stralen in zachte koestering het zijn jouw vragen die het beste in ons naar boven halen met een weerwoord verpakt in onze lach jij maakt het delen compleet omdat jij de pijn…

hij vervult zijn uren hem eens vrijgevig geschonken met het delen van zijn gedachten talenten penseelstreken gebracht in de luwte voor de nacht het is de eenzaamheid die hem steeds verder drijft maar ook de reflectie aanbidding of begrip in de ogen op hem gericht terwijl hij zijn kunstjes brengt ongepubliceerde artiest in hemdsmouwen…

Die gift gaf je Maker De Schepper van Al Hij gaf je talenten Maar, dat weet je nu al...…

Dirigeren waarbij alles bij elkaar komt je kennis, je kunde, je talent je slag, je blik maar vooral je emotie je woede, je blijdschap je afgrijzen, je ergenis en daarmee vooral jouw interpretatie van vooral jouw ik jouw dikke vette ik je egocentrische, narcistische ik maar niet egoistisch want je wil delen met de spelers, met de zanger…

klinken uit de toren van venijn de macht te moeten delen angst om zelf ook gewoon te zijn…

Ik adem onder loverdaken een herfst die nu niet ver meer is de ziel laat rust heel zachtjes luiden en jaar na jaar verwijdert zich mijn strijd ’k Drijf weg - waar niets mij nog kan raken op ’t mos verdampt het laatste restje tijd de besjes smelten vaal als winterbruiden mijn herfst staat voor mij al bereid Hoe oud en moe lijken de bladeren…

meeuwen knopen tapijten uit lachen en nevelsluiers liggen vermoeid op de pier terwijl de geur van hete koffie nog door steegjes drijft aan flessenpost hangt zeeluigaren en de bakstenen van de mansardestad kleuren rood als een roestige dag de zweetnaad tussen horizon en zee is lekgeslagen en laat de zonnestralen diep oranje in de…

er is geen pijn meer in dit land geen angst en ook geen leed maar ook geen lach, geen warme liefde geen leven noch vereenzaamd sterven (wij zijn tenslotte allemaal wel ergens Calvijns erven) die Jezus spelen, minimaal en zelfs voor God en elke ooit gekende dader redden willen, liefst uit de goot (slachtoffers?…

Turend door de luiken van mijn eigen zijn zie ik je daar bovenop de berg. Je wuift rustig met de zon op je huid en het grappige is op mijn lijf valt de regen.…

Er is een tijd van komen ben je al gegaan? Ik voel niets meer bij je woorden geen vriendschap of iets dat er op lijken moet. Ontvlammen zal mijn geest door wijze lessen die gestoken werden met eeuwenoude wijsheid verstoken en nu blind ik ben er klaar mee.…

Dilemma's overwogen is de liefde onbewogen maar verleden tijd hoe ver is dat nog weg en de toekomst begint wanneer? Of was die al begonnen en schrijf ik geschiedenis nu op dit moment ik lees je in het heden ben ik nog tevreden en ga je met me mee? Als elke glimlach die jij me brengt staat voor een rode roos neem je dan de volgende…

Schaduw verlicht mijn ziel waar het zwart van gal onzichtbaar blijft tot het moment dat de bom barst.…