Alle inzendingen over leven accepteren

Zo heb je kanker, zo is het er niet meer Zo is er geen kanker, zo is het er weer Al gedacht of plots gekomen Het leven draait 360 graden om elke keer Je hebt niets in te brengen Je hebt het te accepteren Je moet aan de slag Vechten, je kunt er niet op teren Het leven is te kort om in een hoekje te gaan zitten Zing, vecht, huil, bid, lach…

Ja, ik accepteer cookies en overlay-reclames, hatemail en voetbalgeweld. En ja, ik heb de vrije keus Want ik kan mijn computer ook gewoon uitzetten. En anders hou ik toch gewoon 1 minuut stilte? Zo eenvoudig gaat dat in 2012.…

Als je Jezelf Niet neemt Zoals je bent Kan je Niet geloven Dat je ware, echte zelf Ooit geaccepteerd Kan worden Ook kun je dan Anderen niet accepteren In hun huidige staat Van ontwikkeling Dit alles Sluit wederkerigheid uit…

De wanhopige strijd om door andere geaccepteerd te worden in plaats van jezelf accepteren tast je integriteit aan Het maakt dat je jezelf en anderen verraadt Je verkoopt als het ware Je ziel Dit maakt je nog egocentrischer nog geslotener voor anderen voor jezelf en de universele krachten Je besef van leven en…

Ik accepteer de oppervlakkigheid van het leven -De rotte appel van mijn revolutie Aanvaarding leidt tot geluk Weer een stap verder qua evolutie? Met wat suiker smaakt hij me te goed Diepgang wordt als zout gemeden Triest is het besef dat zoetheid moet Om door te gaan, dwars door dit heden…

Niets is zo somber niets is zo triest niets is zo kleurloos als je iemand verliest je moet het maar leren de dood te accepteren...…

Mijn uitdaging is: Vrij zijn in mijn doen en laten Er mogen zijn Accepteren en zijn wie ik ben En mag zijn waar ik wil zijn…

Wij berusten, en accepteren dat wat komt.…

zacht straalt eenheid in vorm en kleur onverwacht langs het leven in namen geven breekt het licht krijgt samenzijn minder gewicht ontleden schaadt door de som der delen wordt de ziel niet gemaakt het analytisch vermogen sluit de ogen voor het accepteren van volmaakt…

Kapot gooien gaat niet, Zonder licht leven kan niet. Altijd op je tenen lopen gaat niet, Ontsnappen aan je gevoel kan niet. Dus zal je voor de spiegel moeten gaan staan, En je schaduw accepteren zoals die is. Je stappen zet je nu eenmaal zoals je dat doet, En je lichaam gooit eruit wat het wilt. Dat is het leven.…

Een liefde Zo ingewikkeld Uiteindelijk heeft 't Zichzelf ontwikkeld Het is anders En erg gevoelig voor mij Ik heb er niet voor gekozen Het hoort gewoon bij mij Geaccepteerd Heb ik 't inmiddels wel Is dit mijn lot Speelt 't met mij een spel? Een liefde Ingewikkeld maar mooi Toen jij in beeld kwam Werd ik niets anders…

Waarom ben ik niet zoals ik zou willen zijn Als ik ben zoals ik zou willen zijn Was ik volmaakt en perfect Maar ik ben niet zoals ik zou willen zijn En als ik goed nadenk wil ik eigenlijk ook niet zo zijn Ik ben gewoon ik Niet volmaakt en niet perfect En om mij te leren kennen moet je dit kunnen leren Ik ben wie ik zijn wil en zo moet je mij accepteren…

je moet mij soms maar accepteren.…

Ik heb nog nooit zo vast gezeten Geketend Gekneld Gevangen Ik heb mezelf nog nooit zo gehaat Verafschuwd Verstoten Verfoeid Ik wil mezelf terug aanvaarden Accepteren Aannemen Ik wil terug van mezelf houden Adoreren Aanbidden Want leven doe je met jezelf, willen of niet Het is me jaren gelukt maar nu helemaal niet…

De beste dichter van Den Haag ging heen Helaas, ook jij kon niet de dood trotseren Je streed niet, schreef je, kon het accepteren We weten het, ons leven is te leen Jouw laatste bundel prijkt hier in mijn kast Als ik je lees, hou ik je teder vast – © Inge Boulonois…

de boom reikt met zijn takken naar de hemel vragend om kracht   hij is oud en bezorgd om zijn bestaan   bomen om hem heen zijn omgevallen hij weet dat ook zijn tijd is gekomen   hij is moe zijn leven is geleefd    de boom reikt met zijn takken naar de hemel vragend om kracht   kracht om het onvermijdelijke te accepteren   ik voel…

tot ik je gevonden heb mijn acceptatie tot ik accepteer dat het is wat het is niet meer niet minder…

Accepteren hoe ánderen het ervaren; als een moeder haar pubers "achterlaat", op de plaats die hun thuis is en zichzelf losweekt uit hun dagelijks leven... Mensen zouden eens voorzichtig moeten kunnen kijken in haar hart of wat daarvan over is.…

Verdraagzaamheid, leven met elkaar. Idealen opzij geschoven, een mooi gebaar. Eigenzinnigheid het gezicht toekeren. Rust uitstralen en meningen accepteren. Vrijheid gunnen, zo vol vertrouwen. Iemand aanvaarden en verder bouwen. Jaloezie, algeheel de mond toesnoeren. Fakkel doorgeven en licht vervoeren.…

Commotie persisteren niet accepteren blijf communiceren elkaar respecteren 'n mening kan keren…

omgaan en je kiest de makkelijkste weg Leren leven en accepteren dat het niet zo mocht zijn Maar waarom elke dag die pijn…..…

Je sloot ze voor heel even bij het openen bleek de dag voorbij Kijk me aan m’n ogen ben jij dat wel die vreemde twee je lijkt zo anders Ach spaar mij toch dat faalgevoel van wel willen maar niet kunnen Draai je om naar hier in nu gisteren is dood morgen ongeboren Accepteer het als decor: onzekerheid hoort bij leven…

Zij schreeuwen van geluk. Ze schreeuwen, vooral, om geluk! Zij schreeuwen van verdriet, pijn en ellende... Ze zijn enorm bang, om gek te worden van hun pijn. Woedend van verdriet. Wat te denken, van de tranen, te delen? Daarvan word je stil en liefdevol.…

al lijkt het niets het kleinste iets groeit uit in groots, nu of in een volgend leven…

Laat ik dit zeggen Dat het niet mijn voorkeur heeft Dat je, zonder iets echt uit te leggen De pijp aan ene Maarten geeft Ik accepteer het broze leven Leer te leven met de dood Respecteer mijn spiegelbeeld Die de werkelijkheid ontbloot Dat ook ik oud hoop te worden Vrij van ziektes of verdriet Hoewel ik weet dat dat niet gaan zal Het leven…

Proef de schoonheid van het leven en ruik de geur van een nieuw begin. Accepteer dat wat is en ga voor dat wat komen zal. Het leven waarin je hart jouw zal sturen en je wijsheid hierin zal leiden. Jouw leven waarin je aan het einde van een pad een nieuwe zal betreden. Het pad van jouw bestaan, de weg naar jouw geluk.…

Soms moet je dingen accepteren zoals ze zijn, maar dat valt niet altijd mee. Eigenlijk dacht ik dat het leven anders zou worden in de coronatijd en mensen meer om elkaar zouden gaan geven en begrip zouden hebben voor elkaar. Helaas is dat niet zo, voor velen is er, lijkt het, niets veranderd.…

Dat het leven stuurt langs scheve boorders. Dat veel van een geluk ontneemt als men het leven zo niet accepteren kan. Jaloersheid is als een mens tussen de mensen, die nog zoveel te wensen heeft. Maar die vergeet te wensen gewoon te leven met de mogelijkheden die die mens bijzonder maakt zolang die leeft.…

Onze toekomstplannen zouden wij omarmen we hebben een ticket voor leven in ons paradijs waar we hartstochtelijk in rust kunnen wonen we zullen accepteren dat het gaat om één enkele reis.…

Ik ben mezelf Ik ben ik Ik ben niet volmaakt Maar zo ben ik Ik weet wie ik ben En ik weet wat ik wil Soms ben ik een prater Soms ben ik heel stil Om mij te kennen Moet je dit kunnen leren; Ik ben wie ik zijn wil Zo moet je mij accepteren…