46829 resultaten.
Reïnherbatie
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 446 valt me een beetje tegen
en buiten is er mist en regen
Ook niemand lijkt echt van de kaart
Terwijl ‘k nog naar beneden zak
gaan d’ eerste gasten al weer heen
De meesten nog zeer goed ter been
Snel naar de koffie en ’t gebak
Ik voel me echter als herboren
Want welig bloeiend op mijn graf
ben ik nu twintig paardebloemen
Zo ging mijn leven…
leven in een notendop
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 283 de verwondering
voldoen aan de verwachting
en dan ga je dood…
Meer dan herinnering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.035 je schaduwen vervagen
door het heldere licht
dat anderen aandragen
je lieve lach
krijgt zonder zorg en pijn
weer warmte en kracht
ogen lichten op en stralen
als de mams uit vroeger dagen
in aanpakken zonder dralen
jij bent meer dan herinnering
leeft weer op tussen ons in
samen verder gaan in een nieuw bestaan…
Garantie verlopen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 134 ...dit kunnen wij je geven
Geldig voor het hele leven
De garantie op de dood…
Je lieve lach
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 213 in een zachte wind
daalt lichte glans
op het natte gras
ik zag
je lieve lach
in rouwende gedachten
ogen die
in milde wijsheid
ons weer begeleiden
nog altijd in
een warm aanwezig zijn
nu zonder zorg en pijn
jij die alles wilde delen
hebt het aardse terug gegeven
maar je lach en ogen zijn gebleven…
Toch zwaaide je nog even
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 101 zag je handen bezig
in hun dagelijks gebruik
je neuriede en lachte af en toe voluit
in het poetsen
van de meubels
blonken jaren van tevredenheid
jij had je plaats gevonden
een groot gezin
dat groeide naar een nieuwe tijd
het huis is leeg
heb in stilte afscheid kunnen nemen
toch zwaaide jij nog even…
De melodie van je aanwezigheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 139 ik voel je warmte
hoor de melodie
van je aanwezigheid
jouw ogen
geven mij de hand
die op mijn schouder rust
je lach
verstaat in stilte
mijn verhalen van de dag
jij maakt alles mee
ook waar je vroeger niet kon komen
zijn wij voortaan met z’n twee…
Het slappe koord
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 ik heb er alles aan gedaan
om te blijven staan
op het slappe koord dat leven heet
geboorte en dood verbindt
van baby kind naar de volwassenheid
totdat je de grond weer bereikt
vaak was ik uit balans
maar kon dat met fixeren op
het verre doel weer repareren
zag de rafels in de lijnen komen
wist de realiteit vol met dromen
zou er aan…
Met donkerpaarse strik
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 143 hun tijd vroeg
grijze kaarten
met donkerpaarse strik
haar laatste wens
was anders
zij koos voor licht en wit
in samenzijn
met wilde bloemen
die bloeiden aan hun stam
een leven lang
met zorg gekoesterd
tot het aardse zijn voltooiing nam
de bloemen
wiegen samen
op het laatste zuchtje wind
stil verwaait
de handkus
van haar…
ALLEEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 600 Als de rouw zo vaak heeft aangeklopt
is 't moeilijk de deur gesloten te houden
soms staat mijn deur gewoon op een kier
in de hoop dat de rouw voorbij gaat of
zonder kloppen even zijn werk doet
Want verdriet, pijn, angst, verslagenheid
ze doen bij leven en bij dood hun werk
en soms zo vaak, maar ook dat went
zoals het hele leven wennen…
Het apocalyptisch bestaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 91 ik geef je handenvol zon
jij koelt de wind
verdroogt vruchten
tot de hardheid van steen
speel met wolken
breng jou verfrissende schaduw
jij verzamelt nacht
groeit ziekelijk wit tot kracht
in ontmoeten schemeren wij
onze voortdurende strijd
in het apocalyptisch bestaan
van zon op en zon ondergaan…
Doeschka
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 243 Doeschka is dood
zo ineens
Ze vond d’r bazin hier niet
schrijft haar in memoriam schrijver
Je kunt het ook zonder stellen
De ultieme eenzaamheid van je leven
zien, ondergaan, verteren
Zoals iedereen misschien
Een aantal vrienden van me
die zeker wel
Net als ik nu
In zwaar levensweer
niet alleen
wel eenzaam…
Ultimum spiritus
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.217 Gij geliefde
die ik naar ons bruidsbed tilde
waar ook rozen lagen
met hun doornen
lange nachten
kozen niet altijd
vrijen tot in eeuwigheid
als wij sterven liefste
gaan wij in hetzelfde bed
in onze eigen armen
mag het niet zo zijn
prevel ik met laatste adem:
het was zo fijn in ons domein…
De oogopslag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 175 je bent niet weggegaan
maar kijkt me
uit de spiegel aan
jij tekende de lijnen
in mijn gezicht
gaf kleur aan oogopslag
in samengaan
veranderde mijn stugheid
in een warme open lach
ik herken je in mijn spiegelbeeld
jij die naast me staat
en voortaan met mij verder gaat…
Het flitsend spel
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 165 ik heb
de schittering van glas
nooit zo gehad
subtiel en breekbaar
waren nooit
mijn woorden
wel transparant
in zachte vormen
zonder scherpe kant
breuken
zijn vermeden
bloed heeft nooit gevloeid
heb afstand genomen
ben door het flitsend spel
tot confronteren toe geboeid…
Vleugels nog gespreid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 202 zij hebben luchten
met lange vluchten
kleur gegeven
wolkten soms
met groepen in een
fladderend ontmoeten
pas toen de zon
hun kleuren bleekte
en de warmte was vergeten
kozen zij voor
lange pozen rust
vleugels nog gespreid
wachtend op de wind
die in meevoerend waaien
voor hen een laatste rustplaats vindt…
Een nieuwe trekdraad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 209 jij spon je web
tussen ophangpunten
die ik herkende
jouw perfectie
had mij al gevangen voordat
ik aan het draad bleef hangen
spartelde nog tegen
maar wist dat jij
mij tot de dood zou legen
je bent langs een
nieuwe trekdraad terug gegaan
verzadigd en onaangedaan…
Schreef met schaduw
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 254 ik lees
jouw woorden
op het wit papier
jij had al nooit
een voorkeur
voor het leven hier
schreef met schaduw
omdat licht
te veel liet blijken
kreeg je brief
met schemer dichtgeplakt
wist dat het de laatste was
jouw zinnen groeten mij
met grijs omkranst
ik weet je veilig aan de overkant…
De donkere kant
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 212 ik zag de kracht
uit de lijnen in je gezicht
langzaam verdwijnen
groeven verdiepten zich
in het weinige licht
uit de donkere kant van het leven
toch waren je ogen
soms helder en kwiek
in reactie op de fysieke tragiek
zij spraken woorden
die lippen niet konden zeggen
handen die zinnen uit moesten leggen
je lichaam is nog lang
bij…
Hun chaotisch bestaan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 181 zij wiegen niet meer
als bloem op de wind
laten hun bladeren vallen
de een nog sierlijk
de ander theatraal
zij verpieteren allemaal
het verdorren van stelen
kan hen niet meer schelen
zij wortelen al in het verleden
vrezen de storm
zijn bang voor de knak
morgen is hun enig houvast
het onkruid tiert welig
in hun chaotisch bestaan…
Danse macabre
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 de mens zwoegt hangend aan
de touwen van de tijd
in hulpeloos verwarren
zijn vruchteloze strijd
gevangen in het taaie web
wordt hemel slechts tot aarde
geboeid het diep verlangen
verkwanseld dat van waarde
als in een danse macabre
in het theater van de dood
jaagt hij die eens een god was
dat na wat god verbood
vol droefheid slaat…
De overzijde zien
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 211 het krioelen
tasten en voelen
kost weer te veel energie
heb mijn vleugels uitgestoken
zweef in stilte
land in rust
naar de grens
van het bestaan gezocht
ver van iedereen vandaan
het enige geluid
dat komen mocht
was mijn eigen hartenklop
nog leef ik
bruist mijn bloed
de overzijde zien doet me goed
ben op mijn
eigen wereld…
Van de dood ontdaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 213 ik heb de woorden
uit hun graf gehaald
ze van de dood ontdaan
nog zijn zij niet herrezen
maar aan u gegeven
voor een tweede leven
ontvang ze
met open armen
geef ze alle warmte
laat ze blijven
zodat zij in uw geest
kunnen verrijzen…
Fluïdumkoord
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 151 ik heb gezocht
naar een graf
vond slechts gestapelde steen
geen voetafdruk er om heen
een vaag fluïdumkoord
was het enig contact
ik wist dat jij het was
die deze impulsen gaf
van jouw aanwezigheid
jij koos om alleen verder te gaan
liet ons staan
zonder afscheid te nemen
maar wij zijn verbonden
onze vriendschap is niet geschonden…
In zwart en bloot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 188 wit gestorven
alleen mijn lijf in
zwart en bloot is nog niet dood…
Leven voor jou
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 1.408 Ik ga dood
Maar jouw leven is niet opgegeven.…
Een handvol wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 173 jij laat de lucht
weer lichter zijn
dan duisternis
broedt op
een handvol wit dat
nog geen kleur bekent
mijn zwarte vogel
van de nacht die zon
als enige baas erkent
ooit oefenen zij
de vleugelslag
op wankele poten
zullen vliegen
als hun schemering
is aangebroken…
schakeltjes
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 137 Meer dan zes miljard mensen leven een dag,
dat zijn dus meer dan zes miljard dagen in 1 dag.…
Rollen zonder protocollen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 jij wist het land te vinden
uit de golven van de zee
groeide op in schaduw van de zon
met eigen licht
bouwde jij je koninkrijk
in rollen zonder protocollen
jou overkwam
de witte wereld met fatale kracht
beschadigde verbindingen tot zwarte nacht
nog dool je op nietszeggend land
maar de golven roepen je naar huis
met hun al gekrulde…
In onafscheidelijk wit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 181 je huilde niet
maar de tragiek
keek mee uit ogen
die hoopten op wat mededogen
warme handen zochten
en een schouder
om steun te vinden
voor onbegrijpelijke dingen
de muziek zong paars
terwijl wij langs zijn leven gingen
lag hij in onafscheidelijk wit
dood opgebaard…