Netgedichten

netgedicht (nr. 41.045):

Reïnherbatie

Daar lig ik dan fraai opgebaard
De kist valt me een beetje tegen
en buiten is er mist en regen
Ook niemand lijkt echt van de kaart

Terwijl ‘k nog naar beneden zak
gaan d’ eerste gasten al weer heen
De meesten nog zeer goed ter been
Snel naar de koffie en ’t gebak

Ik voel me echter als herboren
Want welig bloeiend op mijn graf
ben ik nu twintig paardebloemen

Zo ging mijn leven niet verloren
Is dit een zegen of een straf
Als plant kan ik dat niet benoemen