5102 resultaten.
nog
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 2.713 nog ben ik in naaktheid
van het afwezige
verstijfd in stilte
in het gestamel van betovering
een voorschot op het leven
nog blind in duisternis
vervreemd nog zal ik opstijgen
onaangetast in ontsnapping
beetje bij beetje uit het lichaam
nog nooit was ik hier
maar in teken van leven
werd mijn naam kenbaar gemaakt…
schoonheid
netgedicht
4.0 met 49 stemmen 1.945 dood je wilde schoonheid
in een zacht lied
als een landschap zonder lichaam
of vermaalde rust in stof
van verdwenen namen
die nooit meer zijn gezien…
dit is de dag
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 2.031 de nacht deelt zwarte lakens uit
het draagt liefde in witte rouw
dat langzaam gedragen word in
in de laatste uren van leven
het lichaam brak af in
de mond der leegte
dit is de dag die einde neemt
in de tederheid van leven
uw naam nu noem ik niet
uw dood moet een streling zijn
voor het oog…
pijn
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.556 het is moeilijk en zwaar
luisteren naar je lichaam,
soms denk ik vergeet het maar.…
vrees niet kleintje
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 2.012 vrees niet kleintje
daal vredig neer uit
het portaal der liefde
kom bruisend aan
in het licht des levens
vloei maar uit jouw
pure liefdevolle lichaam
in gloed van dageraad
kraai maar je eerste geluidjes
in de fonkelende morgendauw
je eerste levensdrift
zo rustig ademend…
mijn onvolkomen lijf
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 783 voor jouw verlegenheid
zou ik mij liever niet
willen excuseren
want je kijkt weg
en vraagt je ondertussen af
of ik jouw strijd zal delen
had jij mijn lijf nog gaaf gekend
dan had ik trots
met jou de foto's teruggehaald
en samen zouden we
op oude beelden
de liefde laten spelen
elkaar vertellen
van een gaaf bestaan…
Watersnood
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 497 Ik drink water naar zee
pleng en plons tranen
blus de branding bloot.
Werp zand in de golven
schuim al mijn kragen af.
De horizon is geen dorst
die ik zal kunnen lessen.
Strooi alle krachten murw
mok en mors scheutig energie
laai dan de laatste vuren op.
Ik zwem dit lijf aan flarden
steeds dieper het leven in.
De overkant is…
Zweten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 220 Zweten en niet meer weten
waar de angst de bodem raakt
in welke druppel de dorst
naar de verlossing smelt.
Zweten is een beetje sterven
je lijf tot het uiterste koelen
zodat niemand zich eraan warmt
en allen wachten tot je bezwijkt.…
van mij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 411 hoe ongerijmd het nu ook lijkt
dit schrijven over
een bedrogen lijf,
eens was het toch mijn sieraad
kon het jou bekoren
ja, sterker nog
ik schaam mij niet
te zeggen, hoe het spijt
dat ik verraste blikken van
het mannelijk ras ook gaandeweg
meer ben verloren
dus spiegel ik mij niet meer
aan die zekerheid
kijk naar me, als je wilt,…
Pijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 662 Mijn pijnen heb ik bestreden,
denk ik,
eerst heb ik ze gedempt,
soms ingeklemd,
tenslotte hebben ze me blij gestemd,
omdat ze me wat leerden.
Maar pijnen, hoe ook ik denk
jullie te verkleinen,
mijn lijf zegt of ze komen
of verdwijnen.
Ik dien mijn lijf te eren
en te leren
hoe het gunstig te beheren.…
conversatie
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 252 al mijn woorden
van liefde
kus ik als golven op
jouw lippen
zoek ze
vind ze
neem al mijn conversatie
in jouw mond
en spreek tegen mij
fluisterend en zeker
zo dommelt mijn
liefdestaal in jouw lichaam…
bevrijding
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 173 hier ben ik dan
met mijn naakte ziel
en blote handen
omstrengel ik jou
woorden glijden van mijn tong
en mijn liefdestaal
weerklinkt in jouw lichaam
en komt als een bevrijding
en laat al het vrouwelijke
in mijn binnenste zien
volledige liefde heerst er nu…
Dichtershart
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 415 Het hart
waarin te veel
smart pompte, kolkte, raasde, oversloeg...
het is nog immer één groot raadsel
in de beleving van deze dichteres!
Het is wennen, altijd leren kennen
wat de gevoelens nou werkelijk willen herkennen.
Het was, altijd al zo: voorbestemd richting
nieuwe tijd
om onderdrukte onbewuste bewuste
krachten expressief te uiten
in…
Mijn lijf
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 684 Het lichaam stribbelt tegen
Ik wou dat ik nooit reuma had gekregen
Mijn energie verdwijnt uit mijn lijf
Vingers ze worden weer stijf
Ach, wat zit ik nu te zeuren
Ik moet mijzelf weer even opbeuren
En dan denk ik aan mijn gezin
Die ik met heel mijn hart bemin.…
Lijf
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 328 Mijn voeten
brengen me op paden en in landen
die ik niet had kunnen raden
aan kusten en op stranden,
ze lopen en ze dragen mij,
ze dansen met me,
geven kansen aan me,
ik neem foto's van mijn tenen
van mijn benen.
Ze vragen mij
wanneer ik teveel loop,
stil te staan.
Rustig aan
lijken ze te zeggen,
terwijl ik zoveel zou willen,
maar samen…
Goedemorgen Nederland
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 316 Als ik al opsta - het is niet gering -
vallen schilfers voor mijn voeten
spatten zweetdruppels in het rond
geuren oksels van gekloonde stier.
De onderkin van voortvluchtige stoppels
krabt haren kippenvel de rug op
mijn oogleden trillen uit het rag
dat de diepe nacht er heeft gesponnen.
Naast mijn bed ontstaan weefselkorsten
van voorafgegane…
Een paaskleur
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 367 Een molen die domineert
tussen wolken die drijven
een paarse kleur klimt
in stroken naar boven op 't land
hoe trouw is het groen van de berm
en het riet dat zal groeien
het water zo trouw aan haar blauw,
zo donkerblauw
als die ogen van jou
en ik denk aan het strijken van een hand
over de huid
die daarna landschappen toverde…
Een brief aan mijzelf
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 223 Lichaam ik schrijf aan jou een brief
Hallo, wees toch een beetje lief
Waarom, doe je niet wat ik wil
Zit ik toch met jou in een meningsverschil
Heb ik van alles in mijn hoofd
Maar jij zorgt dat dit verdoofd
Want jullie zitten niet op een lijn
Slik genoeg aan medicijn
Ik wil weer van je gaan houden
Gewoon het oude vertrouwde
Laat…
Mijn hart
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 238 Mijn hart zit niet
op de verkeerde plaats
maar juist
op de goede plek;
ze heeft daar
een goede stek
waaruit ze is gegroeid
en dagelijks bloeit
van verlangen
krachtig
om gedachten
te brengen tot daden
en haar sterke liefde en vrede
zo te verlengen.…
Kwaad op je eigen lichaam
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 227 En bekijk het positief
Lichaam ik vind je weer een heel klein beetje lief…
strijd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 185 Ik ben de grip kwijt
Mijn lichaam is een strijd
Waarom is het in gevecht
Als mens ben ik toch echt niet slecht
Waar heb ik dit aan verdiend
Lichaam ik wil je weer tot vriend
Geef mij mijn vrijheid terug
Het hoeft echt niet vlug
Maar ik ben het zat
En wil weer gewoon op pad
Zonder te denken of het wel gaat
Dat is wat ik ontzettend…
Onderhuids
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 71 Ik voelde je
weet niet waarom
Koos kleren
vroeg de spiegel
of ik er
zo uit wou zien
Weet niet waarom
En daar belde je
En meldde je
Dat je langs en wat tijd
En wat onderhuids
Je stond in mijn kamer
en ik voelde meteen
en zocht
het onderhuidse
waarvan je niet wist waardoor
Het mobiel als tussenpersoon
Maar je liet het los,
nam…
Vers brood
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 252 Nu weer rook je naar vers brood,
ik verifiërde, kwam de lucht door het raam
van iemands broodbakmachien,
een bakkerij misschien in de stad?
Nee jouw lijf!
Ik liet je raden waar je naar rook
nee, iets lekkers, zei ik
wat je soms vroeg in de ochtend
ruikt in de stad...
je noemde bloemen,
ochtenddauw,
maar je kwam er niet op.
Toen ik het…
Dauw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 De ochtend gloort, ik stap uit bed
Omdat ik het wil voelen, doe ik het
geboren worden over in het openbaar
Ik kleed me uit op straat en dat voelt raar
Ik streel mijn kippenvel, het is gênant
dat ik moet plassen aan de waterkant
We staan stil om niet te vallen
Schouder voor schouder met zijn allen
We staan stil voor de foto als atleten…
Lichaam V
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 Vijf haiku’s n.a.v. een reis door het lijf:
(voorhoofd)
oude indiaan
rookt op de hoogste springplank
stoïcijns een pijp
(aangezicht)
regenbooggezicht
witte wolken in mijn keel
een vlieg in barnsteen
(huid)
een Bambi beeldje
dat roze of blauw verkleurt
als het weer omslaat
(hart)
in een kleine tent
doek van tabaksbladeren…
Ode aan de handen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 201 Handen willen altijd zo graag geven
bijna leiden zij een eigen leven
trouwe dienaren zijn ze
evenaren de snelheid van het brein, de wens
alles voor 't gezin, huis dier, de stal plant mens
ze zijn gevoelig als snaren van een instrument,
nooit lui, hoe ook een bui, moe je bent.
Danken we daarom die ijverige goeie handen
eren ze en zalven ze…
Moment
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 199 Het overviel me gisteren
in de winkel
ik voelde iets van
me-willen-vlijen tegen iemand aan
Plots zag ik hem staan
die me op een avond op de dijk
na het zwemmen, de picknick,
het liggen,
om de beurt
een regel citerend uit een gedicht
het verre licht uit Urk
verleiden wou
maar voor wie ik net niet zwichtte.
Even dacht ik,
hij is…
Het africhten van mijn lichaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Het is vanzelf gegaan
het africhten van mijn lichaam
het eten, poepen en slapen
op vaste tijden, de grenzen
die me straffen
als ik er overheen ga
om bewust te genieten
van de vrijheid die ik niet had
als baby, toen ik nog zuiver
een waarnemer van de wereld
was, een stormend rustpunt
een hemel van de grenzen
hemel van de constellaties…
Evolutiestadium.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Vereende krachten
bundelen mijn spierweefsel
tot ledematen.…
Bloot speel ik naakt te zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Af en toe kijkt er iemand
Dan speel ik een rol
in zijn hoofd, als het meisje
van de overkant, het meisje
met te lange haren
om haar borsten goed te zien
In de schaduwmaanden
blijven de woonblokken grauw
Dan sluit ik de gordijnen
en dwaal ik door het patroon
in deze zelfde zachte stoel
waarin ik helemaal vrij ben
en van buiten naar…