Alle inzendingen over madelief

ik grasduinde in groen met paardenbloem en madelief zag hemel waarin wolkjes warmte schreven wat vlinders in loom fladderen alsof de vleugels kleefden een herinnering aan zomers die ik ooit binnenging onveranderd alleen het gras was korter of ben ik zelf nu anders…

voor alles wat ik tegenkom op een tochtje door de velden zijn er woorden toch val ik stil het pad leidt mij langs fluitenkruid waarvan de geur me volgt weilanden met zuring madelief en boterbloem lome koeien slaperige huisjes mais houdt zich nog wel even in en dat geeft lucht…

Ik zoek me gek en breek telkens mijn hart aan mooie worden en beloftens Mijn verwachtingen stellen mij teleur en dat doet pijn Ik merk dat ik iemand zoek Met wie ik mijn lief en leed kan delen zo dat ik me niet kan vervelen Mijn gevoel is meer dan een vriendschap omdat de teleurstelling mijn hart steeds weer afbrokkelt. Het gevoel dat ik…

bijna had ik het gedaan en was ik op je gaan staan het voetgangerspad was van de regen nat eerst rook ik je geur en toen zag ik je kleur je bent te ver van huis gegaan hier hoor je immers niet te staan je bent te teer en fijn om hier alleen te zijn heb je van de ondergang gered en snel in het gras teruggezet je bent me te lief mijn…

lieve madeliefje wit kopje in de wei streelt het groene grasvlak oogverblindend blij zon warmt je gouden hart symboliserende maagdelijke schoonheid koningin van mei…

het liep madelief dun door de broek de gedachte alleen al ze werd strontmisselijk zo primitief dichten is hoog verheven men verheft zich ik verhef mij zo sprak ze dat moet je kunnen toelaten dat alles mij gewordt ik geef me daaraan over alles wordt mij licht voor de ogen stap voor stap groeit in mij kunst nooit voel ik een boodschap…

Daar is ze dan jullie kleine meid er was geen twijfel mogelijk jullie wilden haar niet kwijt Zo klein als ze was afhankelijk van alles en iedereen haar leven mocht er zijn zo pril, zo klein, zo sereen Heel mooi zo bijzonder jullie wisten het al dit is een plaatje, een wonder Als een bloem zal ze zijn uitgroeien tot een Madelief ze…

Gif in grond In aderen Het maakt alles kapot Vernietiging Tot in de kern Koud en kil verrot Emotie Die geen grasspriet Geen madelief laat staan Snijdend Als een mes Gevoelens die langzaam vergaan Is het gif dan uitgewerkt En alle leven Dood Transformeert Moeder Natuur Nieuw leven Uit Haar schoot…

samen topten wij vele netels en handenvol van zevenblad we kookten alles tot een soep op smaak gebracht met kruiden daslook plukten wij en madelief bessenblad en paardenbloem molsla voegden wij daarbij versierden alles met viooltjes merelzang weerklonk bij ons maal wij proefden groene Lente…

Plant fontein scheut die schiet straal die spat tempeest over alle diepten storm over alle vlakten wilde rozelaars waaien stemmen van elzekoningen bloot Diepste verte verste diepte bloemekelk die schokt in de kelk van bei’ mijn palmen en lief als de madelief Als de klaproos rood o wilde papaver mijn…

De lente heeft ons weer haar schoonheid gebracht met een groene oase en bloemenpracht de vogels die haar bezingen haar gouden regen en het paars van seringen hun aanblik een zegen het gras bezaaid met boterbloem, madelief en fluitekruid haar kleed dragend met gratie als een jonge bruid en weet ze de aarde ieder jaar weer in geuren…

Als kind reeg ik die lieve bloemetjes aaneen door met mijn nagels een sneetje in het steeltje te maken en er dan een andere madelief door te steken. Zo kreeg ik een ketting van vrolijke, witte bloempjes, die ik om mijn nek en rond mijn hoofd drapeerde, zoals men in Hawaï toeristen begroet.…

Madeliefjesmade Schoonheid verstopt onder misselijkmakend Zo ook ik, de mensenmade Diep gravend - rot, vies vlees tot in de kern Etend, vretend, honger Altijd meer en weer, etend dat zonder verweer Mens en madelief Begraven onder vies, verrot vlees Vlinder en vlieg Tandenjeugd, levende maag Ik ben de mensenmade, de madeliefjesmade Ook…

zie je madeliefjes plukken de eersten van dit jaar je vlecht ze in je haar ze kleuren in het lente groene gras de eerste bloemen voorbij aan winters pas jij hebt het voorjaar rond je hoofd en in je ogen twinkelt reeds de warmte van de dromer mag ik je hand voor dans met blote voeten in het gras in het oranje hart van madelief…

Betovergroot klinkt wel oud maar hij was jonger dan jullie vijftien jaar, de stoerste jongen van de straat ik altijd de mooiste en dolgelukkig: een meisje geboren op mijn verjaardag We hadden het goed met het geld van Jan uit Nederland de lieve kostganger, mijn vrijer toen stoere Louis vertrok en alleen zijn naam achterliet voor…

Droom maar fijn,mijn madelief... voel je warmte door mijn lichaam heen, en na vannacht, zeer intensief, kwamen emoties veel overeen... Wees maar trots, wat je hebt verricht, mijn zonnestraal in het avondrood, jij bracht mijn hart in evenwicht, en continue in ademnood... Bedankt...!…

Roodbonte koeien in 'n groene wei gele boterbloemen natuur maakt blij Dieprode klaprozen 'n blauwe lucht soms 'n witte wolk ik slaak 'n zucht Bruine wollige schapen paardebloemen heldergeel donzige eendjes 'n kleurrijk geheel Donkerpaarse distels verdwaalde madelief 'n kleurenpallet Holland ik heb je lief !…

ik rook de zomer en de hemel was dichtbij wij samen op een plaid nog groener dan de wei de foto van het pad met rust en stilte van een bosrand liet zien hoe ik je toen aanbad het bloot was rood verbrand een sprietje gras, een madelief met nonchalanche op de lippen ik was macho en een hartendief jij hoefde maar te kikken ik…

ik rook de zomer en de hemel was dichtbij wij samen op een plaid nog groener dan de wei de foto van het pad met rust en stilte van een bosrand liet zien hoe ik je toen aanbad het bloot was rood verbrand een sprietje gras, een madelief met nonchalanche op de lippen ik was macho en een hartendief jij hoefde maar te kikken ik…

waarom toch, is haar fluistering waarom toch stuurde een moeder mij naar haar zoon om hem te troosten wat was dat met Madelief een ontmoeting met de vraag ben je niet trots op een bepaald schrijven van je een arm om mijn schouder Madeliefke fluistert de wind en dan de vroegere buurman die zijn bekentenis deed staande naast me bij…

Zijn strak getrimde groen gazon Is vrij van kruid en vreemde kleur Geen Madelief verspreidt er geur ’t Is maagdelijker dan een non Maar gister in de morgenstond -Hij zou net aan het sproeien gaan De tuinslang hing al aan de kraan- Lag daar die hoop met zwarte grond En dat werd niet getolereerd Dus zette hij een mollentang In ‘t midden…

ik weef met zonnestralen lente in patroon niets is nog gewoon kleuren zijn als nieuw en voegen zich al beeldend naar mijn droom hoogpolig wordt het grastapijt waarin de madelief en paardenbloem gedijen de els dropt katjes als haar kleine bruine schatjes met pluisjes wol komt dadelijk de kastanje vol als zij haar kaarsen toont in…

De kersenstam Is met de teed're bloesem volgeregen, Die als een kostbaar uitgestrooide zegen Mèt lam en madelief de leiding nam: Tezamen zullen zij het weiland vegen, De bloem, de bloesem en het witte lam!…

mensen mee rijden, dat zijn zo de gebruiken Dat kost weer een paar levens, verwoest ook de natuur De rook is niet heilzaam, want het veroorzaakt kanker Dat wordt dan weer opgelost met een collectebus Want lopen voor geld, dat maakt je ook slanker En sust je geweten op de bank, lekker knus Van één voortuintje spreekt men grote schande Madelief…

Nu lonkt ze alom als madelief Uit duizend blanke ogen. Er is geen struik, geen kronkelbos, Ze zit er in verscholen, En spreidt er mild en mollig mos, En lacht als wij verdolen. Ze hupt en danst als gulden straal Door onze vensterruiten; Ze lispt en lokt als nachtegaal En oud en jong naar buiten.…

Ik zou haast niet anders dan hier willen blijven mij op de lome hartstocht laten drijven naar lentebruid in haar smaragdgroen bruidsgewaad Bedwelmd door lentegeur en amandelzaad odeur van madelief, sering of prunusboom lentemiddag in bos, broeierig en loom.…

De zielige madelief werd een beeldschone prinses Gemoedsrust overheerst, nooit meer stress. De gruwelijke donkere bittere hel veranderde in volwaardig mens zijn Paradijsvogel triomfeert, elke dag mag een groots feest zijn.…

iedere morgen ontroert mij het ontluiken wat 'n aprilnacht aan magie heeft gebracht elke bloem en plant krijgt zijn eigen dracht ook de bomen staan bol met groene pruiken zon en regen doen het gras frisser ruiken waarin madelief en paardenbloem glimlacht iedere morgen ontroert mij het ontluiken wat 'n aprilnacht aan magie heeft gebracht…

De oudste zag de sneeuw als een teer wonder Ik neem het mee dacht ze, 't is zo bijzonder 't Is net een sneeuwklokje of madelief Dat sneeuw een kleed is, werd haar nooit verteld Waaronder leed schuilt dat onzichtbaar smelt…

Als voorzichtig het eerste morgenlicht, Weerkaatst op bedauwde spinnenwebben, De madelief en de vergeet-me-niet Hun bloemknoppen nog gesloten hebben, Dan zou ik willen dat ik bij jou was!…